W pracy przedstawiono wyniki badań nad wpływem pH środowiska na aktywność przeciwrodnikową kwercetyny w obecności witaminy C (kwasu askorbinowego). Stwierdzono, że aktywność przeciwrodnikowa kwercetyny, zmierzona w teście TEAC (Trolox Equivalent Antioxidant Capacity), ulega znacznemu obniżeniu w pH 4,5-9,0 w wyniku interakcji z kwasem askorbinowym. Wykonano odpowiednie obliczenia kwantowo-chemiczne w celu wyjaśnienia obserwowanego antagonistycznego oddziaływania pomiędzy tymi przeciwutleniaczami.
In the present study, the pH-dependent radical-scavenging activities, in the TEAC (Trolox equivalent antioxidant capacity) assay, of pyridoxine (PN), pyridoxal (PL), pyridoxamine (PM) (vitamin B6 forms) and their main metabolite 4-pyridoxic acid (PA) was determined. For all compounds, the increase in the TEAC values with increasing pH of the medium from value 7 to 9 was observed. The order of radical-scavenging activity was found as follows: PN>PM>PL>PA and it was confirmed by their oxidative potentials measured using cyclic and square-wave voltammetry. Quantitative relationship between experimental radical-scavenging activity and calculated bond dissociation energy values (BDE) was found suggesting hydrogen atom donation as the main mechanism of radical-scavenging activity of vitamin B6 and PA. The results of the present study suggest that vitamin B6 may contribute to the total antioxidant capacity of antioxidants present in human body especially at basic conditions.
Tłuszcze naturalne bogate w jedno- i wielonienasycone kwasy tłuszczowe są podstawowymi składniami żywności, które w istotny sposób wpływają na prawidłowe funkcjonowanie organizmu człowieka. Niestety tłuszcze te charakteryzują się niską stabilnością, głównie ze względu na dużą podatność na procesy utleniania. Stosuje się wiele zabiegów w celu wyeliminowania tych niekorzystnych przemian. Wykorzystywane obecnie przeciwutleniacze komercyjne, pomimo licznych zalet, mogą wzbudzać kontrowersje związane z niepożądaną aktywnością biologiczną lub niską stabilnością w warunkach przetwarzania żywności. Z tego powodu dąży się do poszukiwania nowych przeciwutleniaczy, które mogłyby stanowić alternatywę dla obecnie stosowanych przeciwutleniaczy. Celem niniejszej pracy było opracowanie metody otrzymywania wybranych, długołańcuchowych estrów kwasu ferulowego. Dokonano identyfikacji otrzymanych przeciwutleniaczy na podstawie wyników badań spektroskopowych i analizy elementarnej. Przeprowadzono analizę termiczną estrów, która obejmowała analizę termograwimetryczną (TG) oraz skaningową kalorymetrię różnicową. Uzyskane wyniki porównano z wynikami uzyskanymi dla wolnego kwasu ferulowego oraz danymi literaturowymi dotyczącymi popularnych przeciwutleniaczy komercyjnych. W pracy dokonano również wstępnego porównania właściwości przeciwutleniających ferulanu tetradcylu i BHT.
Celem badań było określenie wpływu suplementacji diety chromem(IIl) i kwercetyną na zawartość Ca i Mg u szczura. Doświadczenie przeprowadzono na osiemnastu 10-tygodniowych samicach szczurów białych Wistar, które podzielono na 3 grupy i żywiono przez 4-tygodnie dietą hodowlaną Labofeed H z dodatkiem Cr(III) w postaci kompleksu Cr(III) z kwasem propionowym (1000 mg Cr(III)/kg diety), bez i w obecności równomolowej ilości kwercetyny. Stwierdzono, że suplementacja Cr(III), bez i w obecności równomolowej ilości kwercetyny obniżała zawartość Ca w wątrobie i śledzionie, natomiast nie wpływała na zawartość Mg w tkankach szczura.
W pracy przedstawiono poglądy na temat biologicznego znaczenia chromu (III), zwrócono uwagę na nowe hioaktywne związki chromu oraz możliwość ich wykorzystania w suplementach dietetycznych oraz farmakoterapii.
Celem badań było określenie wpływu wysokich dawek pokarmowych Cr(III) bez i w obecności kwercetyny na organizm szczura. W 4 tygodniowym doświadczeniu biologicznym szczury rasy Wistar żywiono dietą Labofeed H z dodatkiem kompleksu Cr(III) z kwasem propionowym (1000 mg Cr/kg diety) bez i w obecności równomolowej ilości kwercetyny. Stwierdzono, że wysokie dawki pokarmowe Cr(III) nie wpływały istotnie na poziom wskaźników biochemicznych krwi, natomiast te same dawki Cr(III) w obecności kwercetyny istotnie obniżały stężenie glukozy i triglicerydów w surowicy krwi u szczura.
W pracy określano właściwości przeciwutleniające wybranych herbat jaśminowych oraz jaśminu. Herbaty zróżnicowane były m.in. pod względem stopnia fermentacji i formy handlowej. W otrzymanych naparach oznaczono aktywność przeciwutleniającą oraz ogólną zawartość polifenoli. Najwyżej oceniono herbatę „Bio Jaśmin", która zawierała najwięcej polifenoli oraz wykazywała najwyższą średnią aktywność przeciwutleniającą. Napar z jaśminu odznaczał się najniższą aktywnością przeciwutleniającą, ale stosunkowo wysoką zawartością polifenoli, zwłaszcza w naparze 3-minutowym. Czas parzenia wpływał na właściwości badanych naparów. W większości przypadków w naparach najwyższą aktywność przeciwutleniającą stwierdzono w wyniku 10-minutowego parzenia, a najwyższą średnią zawartość polifenoli po 5 minutach parzenia. Zaobserwowano wpływ rodzaju herbaty na aktywność przeciwutleniającą - herbaty zielone charakteryzowały się większą zdolnością redukcji wolnych rodników aniżeli herbaty czarne. Nie stwierdzono istotnej korelacji między aktywnością przeciwutleniającą a zawartością związków polifenolowych w badanych produktach.