Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 87

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 5 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 5 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
The purpose of research was to determine the total content of poliphenolics, the content of anthocyanins and ascorbic acid of billberry fruits (Vaccinium Myrtillus) after processing and storage. In this work, an effort to define the antioxidant capacity (activity) in billberry fruits after processing and storage, and also the optimum dose of ascorbic acid to the solution, has been taken. Research took into consideration the fruits after freezing in the fluidative tunel (-20 ÷ -25 C; 8 min) and 4-months storage long (-18°C), after pasteurization in isotonic solution and storage for the period of 4 months, and after pasteurization (88°C for 19 min) in isotonic solution with addition of ascorbic acid in quantity: 0,05%, 0,1% and 0,2% and also with 4-month long storage (-18°C). On the basis of the conducted researches one may come to the conclusion that billberry fruits after freezing and storage for 4 months had a high antioxidant capacity, equal 38,69 μmole Trolox/g of fruits. It was found also that fruits after freezing had higher antioxidant capacity than fruits pasteurized and stored for 4 month. The addition of ascorbic acid to fruits pasteurized cause the reduction of total content of anthocyanins, polyphenols as well as the reduction of antioxidant capacity of billberry fruits.
The inhibitory effect of polyphenols of apple juices on the activity of pectinolytic enzymes depends on their content in the juices and also on their forms of occurrence. Oxidized polyphenols as well as reduced forms of these compounds are clearly inhibitory. Effective methods of counteracting the adverse effect of polyphenols on pectinolytic enzymes may be PVP additions to the juices, brief aeration of the juices, and additions of antioxidants.
Celem pracy było określenie podstawowego składu chemicznego owoców nowych odmian dyni olbrzymiej oraz przeprowadzenie badań przechowalniczych Materiał doświadczalny stanowiły dwa nowe mieszańce dyni olbrzymiej (‘Justynka’ i 958) oraz jedna tradycyjnie uprawiana odmiana Bambino. Owoce pochodziły z pola doświadczalnego „Wolica” Katedry Genetyki, Hodowli i Biotechnologii Roślin SGGW. Zbiór owoców przeprowadzono 21 września 2005 roku. Badania przeprowadzono bezpośrednio po zbiorze (I) oraz w trzech terminach przechowywania: II – po 4 tygodniach, III – po 8 tygodniach i IV – po 12 tygodniach od zbioru owoców. Dynie przechowywano początkowo w tunelu foliowym, a następnie w chłodni. Temperatura przechowywania wynosiła ok. 10°C, a wilgotność powietrza 75%. Zawartość suchej substancji i ekstraktu w nowych odmianach dyni olbrzymiej była ponad 2-krotnie większa niż w tradycyjnej odmianie Bambino. Bezpośrednio po zbiorze zawartość cukrów w badanych odmianach różniła się, jednak po 12 tygodniach przechowywania nie stwierdzono statystycznie istotnych różnic. Spośród przebadanych odmian Justynka zawierała najwięcej karotenoidów ogółem i β-karotenu, natomiast Bambino najmniej. Nasłonecznione strony owoców dyni olbrzymiej były bogatsze w suchą substancję, ekstrakt, cukry ogółem, karotenoidy ogółem i β-karoten w porównaniu ze stronami zacienionymi podczas uprawy.
Ogrzewanie mikrofalowe w przepływie pozwala na znaczne zminimalizowanie strat cennych składników bioaktywnych zawartych w puree truskawkowym. Proces ten pozwala na zmniejszenie strat barwników antocyjanowych oraz witaminy C (KA + KDA) odpowiednio o 33 i 57% w stosunku do pasteryzacji tradycyjnej w opakowaniu. Barwa puree truskawkowego utrwalonego technologią mikrofalową również ulega znacznie mniejszym zmianom w stosunku do produktu pasteryzowanego w opakowaniu.
W artykule przedstawiono charakterystykę podstawowych surowców oraz technologię produkcji bezalkoholowych napojów orzeźwiających. W części I opublikowanej w nr. 6/2005 „Przemysłu Spożywczego” omówiono wpływ surowców na jakość napojów oraz scharakteryzowano czynniki wpływające na ich stabilność w trakcie procesu technologicznego i przechowywania napojów. W części II omówiono wpływ poszczególnych operacji technologicznych na końcową jakość napojów. Wymieniono najczęściej spotykane wady napojów i przyczyny ich powstawania.
W artykule przedstawiono charakterystykę podstawowych surowców oraz technologię produkcji bezalkoholowych napojów orzeźwiających. W części I omówiono wpływ surowców па jakość napojów oraz scharakteryzowano czynniki wpływające na ich stabilność w trakcie procesu technologicznego i przechowywania napojów. W części II zostanie omówiony wpływ poszczególnych operacji technologicznych na końcową jakość napojów. Wymienione zostaną także najczęściej spotykane wady napojów i przyczyny ich powstawania.
Owoce gruszy azjatyckiej odmian Shinseiki, Hosui i Chojuro scharakteryzowano pod względem składu chemicznego. Oznaczono zawartość suchej substancji, ekstraktu, cukrów redukujących, kwasowość, a także zawartość fenolokwasów i katechin. Dokonano identyfikacji związków fenolowych metodą chromatografii gazowej w owocach całych (miąższu ze skórką), miąższu i skórce. W owocach badanych odmian stwierdzono duże zróżnicowanie pod względem zawartości cukrów bezpośrednio redukujących, przy czym odmiana Hosui zawierała ich dwukrotnie więcej (8,33%) niż odmiana Shinseiki (4,23%). Wykazano także różnice w zawartości ekstraktu ogólnego, kwasowości i katechin. Gruszki odmiany Shinseiki zawierały 6,6 mg% katechin, a odmiany Hosui do 20,5 mg%. Nie stwierdzono natomiast istotnych statystycznie różnic w zawartości kwasów fenolowych pomiędzy odmianami.
Przeanalizowano 12 preparatów pektynolitycznych, stosowanych w polskich zakładach przemysłu owocowo-warzywnego (pochodzących od kilku producentów) pod względem aktywności różnych enzymów w aspekcie przydatności preparatów do określonych celów technologiczno-surowcowych. Określano też przydatność preparatów do usuwania zmętnień arabanowych w sokach jabłkowych. Okazało się, że zmętnienia arabanowe mogą usunąć wszystkie preparaty z wyjątkiem Pektopolu PT i Pectinexu BE.
Oceniano soki produkowane z przeznaczeniem dla dzieci i napoje skierowane przede wszystkim do młodzieży. Produkty te otrzymane były z owoców kolorowych, bądź z ich dodatkiem. Badano w nich zawartość antocyjanów, polifenoli oraz aktywności przeciwutleniającej. W wyniku przeprowadzonych prac stwierdzono, że soki zawierały 1,5-4,6 razy więcej związków polifenolowych aniżeli napoje. Badane soki wykazywały aktywność przeciwutleniającą na poziomie 28,9-55,73 µmoli Troloxu/ml, przewyższając w tym względzie 3-8-krotnie napoje z owoców kolorowych. Ponadto potwierdzono, że o poziomie aktywności przeciwutleniającej w głównej mierze decyduje nie rodzaj użytego składnika owocowego, lecz jego ilość i jakość.
Technologia wysokociśnieniowa (UHP) w ostatnich latach cieszy się dużym powodzeniem na świecie. Obecnie na światowym rynku dostępnych jest wiele produktów utrwalonych tą techniką, z czego połowę stanowią produkty owocowo-warzywne. Wiele zalet, jakie niesie ze sobą ta metoda, skłania firmy do inwestycji w innowacyjne produkty, bogate w cenne składniki biologicznie aktywne. UHP, jako metoda nietermiczna, pozwala zachować znacznie więcej składników biologicznie czynnych, a produkty są znacznie bezpieczniejsze i mają znacznie dłuższy okres przydatności do spożycia w porównaniu z sokami tzw. jednodniowymi. Celem pracy było zbadanie wpływu parametrów utrwalania puree truskawkowego metodą wysokich ciśnień hydrostatycznych i zmian pojemności przeciwutleniającej. Przygotowane purée truskawkowe (bezpośrednio przed utrwaleniem) zapakowano w opakowania z PE-LD 50 ml i poddano działaniu ciśnienia 300 i 500 MPa w czasie 1, 5, 15 min i temperaturze procesu 0 i 50°C. Pojemność przeciwutleniającą purée badano z udziałem rodników DPPH [wg YEN i CHEN 1995] oraz ABTS⁺ [RE i in. 1999]. Metoda z zastosowaniem rodnika ABTS we wszystkich próbach dała lepsze wyniki pojemności przeciwutleniającej. Zauważono również spadek jej wartości w wyniku działania ciśnienia (obie temperatury procesu). Wyniki analiz z rodnikami DPPH dały wartości mniejsze, a proces ciśnieniowania tylko w temperaturze 50°C miał wpływ na otrzymane wyniki. Obie metody mają różny czas pomiaru absorbancji, przebiegają one w nieco innych warunkach, a rodniki mogą mieć różną reaktywność ze związkami obecnymi w próbce. Oznacza to, że otrzymany wynik odzwierciedla obecność tylko części najbardziej reaktywnych składników obecnych w próbce.
Celem pracy było określenie zawartości składników mineralnych w nowych odmianach dyni olbrzymiej. Materiał doświadczalny stanowiły owoce dwóch nowych niezarejestrowanych odmian dyni olbrzymiej oznaczonych numerami 727 i 729, dwóch niedawno zarejestrowanych odmian: Justynka i Karowita oraz jednej tradycyjnie uprawianej odmiany Bambino. Zbiór owoców przeprowadzono 25 września 2006 r. W owocach badanych odmian dyni olbrzymiej oznaczono zawartość makroelementów: K, P, Ca, Mg i Na oraz mikroelementów: Fe, Zn, Cu i Mn. Ponadto oznaczono zawartość składników mineralnych w postaci popiołu oraz określono jego alkaliczność. Zawartość składników mineralnych w poszczególnych odmianach dyni olbrzymiej była zróżnicowana. Nowe odmiany zawierały ich znacznie więcej niż odmiana Bambino. Pod względem zawartości składników mineralnych wyróżniała się nowa odmiana 727. Oznaczono w niej największą zawartość P, Ca, Mg, Na, Fe, Zn oraz Mn. Zawartość popiołu w nowych odmianach była znacznie większa niż w odmianie Bambino. Odmiany 727, 779 i Justynka były około 2-krotnie zasobniejsze w składniki mineralne niż odmiana Bambino. Alkaliczność popiołu w nowych odmianach była również wyższa niż w odmianie Bambino. Wpłynęła na to prawdopodobnie wysoka zawartość alkalizujących składników mineralnych tj. Ca, K, Mg, Mn, Na.
W artykule przedstawiono organiczne barwniki syntetyczne puszczone obecnie do barwienia żywności. Omówiono ich klasyfikację i budowę chemiczną oraz właściwości fizykochemiczne. Podano ich zastosowanie do barwienia określonych grup żywności. Omówiono czynniki wpływające na ich stabilność w procesie technologicznym oraz w gotowym wyrobie.
W artykule przedstawiono charakterystykę składu chemicznego i właściwości żelotwórcze preparatów pektyn niskometylowanych dostępnych na naszym rynku. Porównano cechy jakościowe preparatów pektyn niskometylowanych amidowanych i nieamidowanych, produkcji krajowej oraz zagranicznej.
Celem pracy było określenie aktywności przeciwutleniającej oraz zawartości składników kształtujących tę aktywność, tj. polifenoli ogółem i antocyjanów, w dżemach otrzymanych z owoców borówki wysokiej. Ponadto zbadano wpływ warunków i czasu przechowywania na zawartość związków o charakterze przeciwutleniającym w uzyskanych dżemach. Badaniami objęto trzy rodzaje dżemów: niskosłodzony o ekstrakcie 38%, niskosłodzony z dodatkiem zagęszczonego soku jabłkowego o ekstrakcie 38% oraz dżem wysokosłodzony o ekstrakcie 65%. Otrzymane dżemy przechowywano w temp. 6 i 22°C bez dostępu światła przez okres 6 miesięcy. Część analityczna obejmowała charakterystykę podstawowego składu chemicznego owoców i dżemów. Ponadto w otrzymanych przetworach po 2, 4 i 6 miesiącach przechowywania oznaczono aktywność przeciwutleniającą z rodnikami ABTS oraz zawartość polifenoli ogółem i antocyjanów. Dżemy otrzymane z owoców borówki wysokiej charakteryzowały się wysoką aktywnością przeciwutleniającą w zakresie od 17,2 do 20,3 µM Troloxu/g produktu. Podczas procesu technologicznego, w dżemach z borówki wysokiej następował spadek zawartości polifenoli, w tym także antocyjanów, co wpłynęło na obniżenie aktywności przeciwutleniającej badanych produktów. Najwyższe, prawie 50-procentowe straty obserwowano w przypadku antocyjanów. Przechowywanie dżemów przez okres 6 miesięcy spowodowało spadek aktywności przeciwutleniającej o 33 do 63%, w zależności od rodzaju dżemu i temperatury przechowywania. Najmniejszy spadek zawartości barwników antocyjanowych podczas przechowywania obserwowano w dżemach wysokosłodzonych, co może wynikać ze stabilizującego działania wyższych stężeń cukru.
W artykule przedstawiono aktualne zmiany w prawie europejskim i krajowym dotyczące jakości handlowej soków i nektarów. Opisano podstawowe wymagania dla soków, nektarów i napojów owocowych w zakresie minimalnej zawartości składnika owocowego (soku) w tych produktach. Omówiono polski rynek soków i nektarów na tle innych krajów. Dominującą część rynku stanowią soki i nektary klarowne (poza cytrusowymi), otrzymywane z zagęszczonych soków owocowych (FC). Przedstawiono perspektywy rozwoju branży sokowniczej w Polsce przez zwiększenie produkcji soków mętnych i przecierowych zarówno utrwalanych, jak i tzw. jednodniowych. Zwrócono uwagę na rodzime superowoce, które z powodzeniem mogą znacznie urozmaicić ofertę smakową i dietetyczną soków, nektarów i napojów owocowych.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 5 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.