Celem pracy było przeanalizowanie wpływu chlorku wapnia na jakość mięsa końskiego. Materiał badawczy stanowiły próby mięśnia najdłuższego grzbietu (m. longissimus dorsi) pozyskane z 14 półtusz koni, pochodzących z regionu południowo-wschodniej Polski. Mięsień dzielono na 3 sztuki steków o grubości około 3 cm. Jeden był próbą kontrolną, a dwa pozostałe poddawano działaniu chlorku wapnia. W doświadczeniu wykorzystano wodne roztwory 0,2 M i 0,3 M chlorku wapnia (6. hydrat cz). Aplikacji soli wapniowych w struktury tkanki mięśniowej dokonywano 24 godzin post mortem poprzez marynowanie. Aplikacja mięsa końskiego 0,2 M i 0,3 M chlorkiem wapnia nie spowodowała różnic w zawartości podstawowych składników chemicznych. Mięso końskie poddane aplikacji 0,2 M i 0,3 M roztworem chlorku wapnia w porównaniu z próbą kontrolną mięsa charakteryzowało się istotnie (p < 0,05) wyższą jasnością L* barwy. Ponadto charakteryzowało się ono także istotnie niższym udziałem barwy czerwonej (a*) i istotne niższą wartością składowej barwy b* w porównaniu z próbą kontrolną mięsa. Nie stwierdzono statystycznie istotnych różnic w wartościach wycieku termicznego i wymuszonego. Aplikacja roztworem 0,2 M CaCl₂ nie wpływa statystycznie istotnie na parametry tekstury mięsa końskiego, natomiast 0,3 M CaCl₂ spowodowała statystycznie istotne zmniejszenie się wartości twardości, sztywności i żujności badanego surowca.
Badania własne zmian poubojowych w tym mechanicznych właściwości mięśni półtusz wołowych prowadzone w warunkach przemysłowych na materiale krajowym po zastosowaniu doświadczalnie ustalonych parametrów stymulacji elektrycznej wykazały, że ESWN przyspiesza procesy glikolityczne o około 50 % poprawia kruchość mięśni o 40 %, rozjaśnia barwę o 28 % w porównaniu z barwą wyjściową oraz wywołuje inne korzystne udokumentowane zmiany właściwości technologicznych mięsa. Badania będące tematem pracy oraz analiza doniesień literaturowych dają podstawę do konstrukcji nowoczesnego stanowiska do elektrostymulacji półtusz dużych zwierząt po uboju.