Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 25

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W artykule przedstawiono definicję, podział i krótką charakterystykę emulsji spożywczych oraz emulgatorów. Przedstawiono mechanizmy powstawania emulsji. Omówiono zasadę działania, zalety i wady młynków koloidalnych, homogenizatorów wysokociśnieniowych, ultradźwiękowych, membranowych oraz mikrofluidyzacji. Jedne metody homogenizacji pozwalają otrzymać emulsję bezpośrednio z oleju i fazy wodnej, inne polegają na redukcji wielkości kuleczek olejowych preemulsji. Ciecze o dużej lepkości można homogenizować w młynkach koloidalnych. Stosując mikrofluidyzację można otrzymać emulsje zawierające cząstki o bardziej wyrównanej wielkości niż te otrzymywane w homogenizatorach szczelinowych. Emulgowanie membranowe jest mniej energochłonne, wymaga mniej emulgatora i pozwala na otrzymanie emulsji o wąskim rozkładzie wielkości cząstek fazy zdyspergowanej w porównaniu z tradycyjnymi metodami.
Kwasy tłuszczowe z grupy omega-3 występują w znacznych ilościach m.in. w rybach, olejach rybich i roślinnych. Współczesna dieta charakteryzuje się zbyt dużym spożyciem tłuszczów nasyconych i kwasów omega-6, a zbyt małym kwasów omega-3. Wzrost spożycia kwasów omega-3 ma wpływ na obniżenie zachorowalności na choroby układu krążenia, pracę mózgu, nerek, narządów przewodu pokarmowego. Kwasy omega-3 działają również przeciwzapalnie. Niedoborom kwasów omega-3 można przeciwdziałać dietą oraz wprowadzając suplementację oraz wzbogacanie żywności.
5
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Oliwa z oliwek w diecie śródziemnomorskiej

63%
Oliwa z oliwek jako cenny olej roślinny jest znana i używana na całym świecie. Wyniki badań naukowych potwierdzają korzystne oddziaływanie oliwy i diety śródziemnomorskiej na zdrowie, szczególnie ludności zamieszkującej tereny położone nad Morzem Śródziemnym. Na podstawie dokonanego przeglądu literatury stwierdzono, że najwartościowsza oliwa z oliwek, extra virgin, zawiera wiele korzystnych składników odżywczych, takich jak: kwas oleinowy w składzie kwasów tłuszczowych, a także związki fenolowe, -sitosterol, -tokoferol, skwalen, które chronią człowieka przed chorobami cywilizacyjnymi. Produkcja i konsumpcja oliwy z oliwek jest największa w krajach basenu Morza Śródziemnego. Dieta śródziemnomorska charakteryzuje się zbilansowanym składem produktów spożywczych, obejmującym na pierwszym miejscu produkty zbożowe, a następnie owoce, warzywa i rośliny strączkowe. Głównym źródłem tłuszczu w tej diecie jest oliwa z oliwek. Tylko pełna dieta połączona z aktywnością fizyczną i piciem dużej ilości wody jest w stanie utrzymać organizm człowieka w odpowiedniej formie zdrowotnej.
Suplementy wspomagające odchudzanie należą do środków spożywczych, których celem jest m.in. uzupełnienie normalnej diety o substancje wykazujące efekt fizjologiczny, wprowadzany do obrotu w formie umożliwiającej dawkowanie, przeznaczonych do spożywania w małych odmierzonych ilościach jednostkowych. Do najczęściej stosowanych składników bioaktywnych w suplementach diety wspomagających odchudzanie należą: chrom, ekstrakt z zielonej herbaty, ekstrakt gorzkiej pomarańczy, L-karnityna, błonnik. Suplementy diety wprowadzane do obrotu muszą spełniać wymagania zawarte w Ustawie o bezpieczeństwie żywności i żywienia z dnia 25 sierpnia 2006 r. (Dz.U. z 2010 r. nr 136, poz. 914 z późn. zm.), Rozporządzeniu Ministra Zdrowia w sprawie składu oraz oznakowania suplementów diety z dnia 9 października 2007r. (Dz.U. z 2007 r. nr 196, poz. 1425 z późn. zm.) oraz Rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23 grudnia 2014 r. w sprawie znakowania poszczególnych rodzajów środków spożywczych (Dz.U. 2015 poz. 29). W Polsce nadzór nad wprowadzaniem do obrotu handlowego suplementów diety dla osób odchudzających się sprawuje Główny Inspektorat Sanitarny, którego obowiązkiem jest m.in. rejestracja produktu, kontrola zgodności z wymaganiami prawa żywnościowego oraz badanie, czy suplement diety nie ma właściwości produktu leczniczego.
W artykule przedstawiono kierunki rozwoju technologii mikrokapsułkowania składników i dodatków do żywności. Omówiono wyniki badań nad doborem właściwego nośnika, poprawą stabilności substancji aktywnych i wydajności procesów oraz nad modyfikacją sposobu uwalniania substancji aktywnych z mikrokapsułek. Przedstawiono nowości dotyczące m.in. suszenia rozpyłowego, mrożenia rozpyłowego, cyklodekstryn, liposomów. Zaprezentowano nowe technologie mikrokapsułkowania ze szczególnym uwzględnieniem tych metod, w których wykorzystuje się gazy w stanie nadkrytycznym. Technologie te pozwalają nie tylko na uzyskanie mikrokapsułek o lepszej jakości niż mikrokapsułki otrzymane metodami konwencjonalnymi, ale zaliczane są także do tzw. zielonych technologii, które umożliwiają większą ochronę środowiska.
Do końca XIX wieku oleje roślinne nie były rafinowane, używano ich głównie do celów technicznych. Na skutek rozwoju i stosowania technologii ekstrakcyjnych w produkcji olejów surowych, metod katalitycznych w ich uwodornianiu (produkcja margaryny), jak również wymagań konsumentów dotyczących jakości olejów rafinacje stały się obecnie niemal obligatoryjne. Surowe oleje zawierają zmienne ilości zanieczyszczeń nieacyloglicerolowych (nietłuszczowych) określanych ogólnie jako “śluzy” lub fosfolipidy oraz innych, takich jak: wolne kwasy tłuszczowe, metale, pigmenty, woski, węglowodory. Do grupy fosfolipidów należą kwasy fosfatydowy i lizofosfatydowy, ich sole z różnymi kationami oraz połączenia kwasu fosfatydowego z choliną, etanoloaminą i inozytolem. Śluzy mają szkodliwy wpływ m.in. na barwę oleju, zapach i pienienie, co powoduje, że powinny być usuwane w tzw. procesach odśluzowywania oleju. W niniejszej pracy dokonano przeglądu literatury dotyczącej wodnego i kwasowego odśluzowywania roślinnych olejów jadalnych będącego pierwszym etapem ich rafinacji. Omówiono podstawy technologii i interpretacji chemicznej stosowanych rozwiązań, tj. odśluzowań: wodnego, kwasowego, procesów „SOFT”, „TOP” oraz ich modyfikacji. Zwrócono szczególną uwagę na właściwości fizykochemiczne składników, mechanizmy molekularne oraz na zalety i wady stosowanych metod. Omówiono podstawy chemiczne uwadniania fosfatydylocholiny i fosfatydyloinozytolu, ograniczonego uwadniania fosfatydyloetanoloaminy i nieulegających hydratacji kwasu fosfatydylowego i jego soli z kationami wapnia, magnezu i żelaza. Omówiono chemiczne podstawy stosowania różnych kwasów i czynników chelatujących (EDTA) w procesach odśluzowywania.
The influence of oil phase concentration on rheological properties and stability of the beverage emulsions with selected hydrocolloids was studied. The emulsions were stabilized by arabic gum, ghatti gum and modified starch. The stability of emulsions was determined by turbidimetric method and laser scattering method. Storage test of emulsions and beverages was carried out for 12 weeks. The apparent viscosity of emulsions was determined. Independently of the kind of used emulsifier the increase of oil concentration in range 20-40% caused increase of apparent viscosity and opacity of emulsions and beverages. In the case of emulsions with ghatti gum no effect of oil concentration on emulsions stability was observed. In the case of emulsions with modified starch small decrease of beverages stability was found. The largest changes were found in emulsions with arabic gum.
Celem badań było określenie wpływu wielkości dodatku izolatu białka sojowego, hydrokoloidów polisacharydowych, preparatu błonnika pokarmowego oraz substancji smakowo-zapachowych na jakość napojów sojowych. Dodatek gumy guar w większym stopniu podnosił stabilność napoi sojowych niż dodatek mączki chleba świętojańskiego, przy czym wyżej oceniono cechy sensoryczne napoi zawierających mączkę chleba świętojańskiego. Pod względem właściwości fizykochemicznych i cech sensorycznych najwyżej, spośród badanych, oceniono próbkę napoju zawierającą 3,48% izolatu białka sojowego, 0,5% mączki chleba świętojańskiego oraz 0,5% błonnika. Rodzaj substancji smakowo-zapachowych miał wpływ na ogólną ocenę sensoryczną napojów. Najwyższym stopniem pożądalności konsumenckiej charakteryzował się napój o smaku malinowym.
Celem pracy było sprawdzenie wpływu wypieku i warunków przechowywania na jakość chemiczną frakcji lipidowej wyrobów biszkoptowo-tłuszczowych. Stwierdzono, że temperatura wypieku (185ºC) i warunki przechowywania (temperatura 23ºC, w papierze pergaminowym, bez dostępu światła) produktów biszkoptowo-tłuszczowych spowodowały istotny wzrost ilości produktów hydrolizy i pierwotnych produktów utleniania w tłuszczu. Olej palmowy zawierający naturalny przeciwutleniacz (β-karoten) cechował się największą odpornością na zmiany oksydacyjne powstałe podczas wypieku ciast biszkoptowo-tłuszczowych. W ciągu 3-miesięcznego przechowywania wyrobów następował stały wzrost wartości liczby nadtlenkowej niezależnie od rodzaju użytego tłuszczu. W przypadku zmian hydrolitycznych, we wszystkich wariantach, po trzecim miesiącu przechowywania następował spadek tempa przyrostu wartości liczby kwasowej.
W artykule scharakteryzowano białka rzepaku oraz przedstawiono metody ich izolowania z surowca. Wprowadzenie do hodowli i uprawy rzepaku podwójnie ulepszonego, dwuzerowego (00), sprzyja dużemu zainteresowaniu wykorzystaniem białek rzepaku do celów spożywczych. Odtłuszczona śruta zawiera od 34 do 40% białka i jest obecnie wykorzystywana jako pasza dla zwierząt lub jako nawóz organiczny. Białka rzepaku charakteryzują się wysoką wartością odżywczą oraz dobrymi właściwościami funkcjonalnymi, dzięki którym mogą znaleźć zastosowanie jako składnik podnoszący wartość odżywczą żywności lub kształtujący jej strukturę i teksturę. Ze względu na specyficzne właściwości białek rzepaku nie mogą być one izolowane, z zadowalającą wydajnością, przemysłowymi metodami stosowanymi przy otrzymywaniu białek soi. Dobrym rozwiązaniem może być zastosowanie ultrafiltracji i diafiltracji w celu zwiększenia wydajności izolacji białek rzepaku oraz obniżenia zawartości substancji przeciwżywieniowych.
Celem pracy było porównanie stabilności oksydatywnej olejów: tłoczonych na zimno i rafinowanych. Zakres pracy obejmował ocenę jakości chemicznej i stabilności oksydatywnej olejów w teście Rancimat (120°C) i termostatowym (63°C). Materiałem badawczym były oleje tłoczone na zimno: rzepakowy, sojowy, słonecznikowy i oliwa z oliwek extra virgin oraz oleje rafinowane tych samych gatunków. Oznaczono barwę spektrofotometrycznie, liczbę kwasową, liczbę nadtlenkową, liczbę anizydynową, wskaźnik Totox, liczbę jodową oraz skład kwasów tłuszczowych. W teście Rancimat wykazano, że najdłuższym czasem indukcji charakteryzowała się oliwa z oliwek extra virgin (6,5 h), a kolejne pod tym względem były: olej rzepakowy rafinowany (4,7 h), rzepakowy tłoczony (4,5 h), sojowy rafinowany (3,8 h), sojowy tłoczony (2,7 h), oliwa rafinowana (2,5 h), słonecznikowy rafinowany (2,4 h) i tłoczony (2,2 h). Analizując oleje słonecznikowe i rzepakowe stwierdzono, że oleje: tłoczony na zimno i rafinowany nie różniły się między sobą istotnie pod względem długości czasu indukcji w teście Rancimat. Olej sojowy tłoczony na zimno i oliwa z oliwek extra virgin różniły się statystycznie istotnie od swoich rafinowanych odpowiedników pod względem czasu indukcji. Oliwa extra virgin charakteryzowała się zdecydowanie dłuższym czasem indukcji w stosunku do oliwy rafinowanej. Na podstawie wyników testu termostatowego stwierdzono, że istnieje tendencja szybszego wzrostu pierwotnych i wtórnych produktów utleniania w olejach rafinowanych: rzepakowym, słonecznikowym i sojowym w porównaniu z olejami tłoczonymi na zimno. Przebieg krzywych utleniania był zbliżony w przypadku wszystkich analizowanych olejów. Jednak tempo zmian oksydacyjnych było zróżnicowane, najwolniejsze w oliwie z oliwek, a najszybsze w oleju słonecznikowym.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.