EN
The aim of this study was to analyse genetic diversity of H. annosum s. s. population in selected Scots pine stands with planted beech as a second floor or understorey, in Bolewice and Tuczno Forest Districts. In these stands the 14 genets of H. annosum s. s. were recognised. The biggest genet occupied 84 m2 and the smallest one colonized only one beech. The beech was attacked by pathogen similarly like Scots pine. The genetic diversity of H. annosum s. s. populations was high and the basidiospores played a major role in pathogen’s spreading process in studied stands.
PL
Celem pracy była analiza zróżnicowania genetycznego populacji Heterobasidion annosum s. s. w wybranych drzewostanach sosnowych z podsadzeniem buka zlokalizowanych w Nadleśnictwie Bolewice i Tuczno. W tym celu pobierano drewno pniakowe oraz korzeni i szyi korzeniowej porażonych buków. W laboratorium dokonano izolacji grzybni i identyfikacji patogena. Zróżnicowanie genetyczne populacji ustalono na podstawie testu somatycznej kompatybilności grzybni. Wykazano, że 36 buków (z 60 zamarłych) i 10 pniaków (z 11 analizowanych) było zasiedlonych przez H. annosum s. s. Na badanych powierzchniach stwierdzono 14 genotypów patogena. W Nadleśnictwie Tuczno na powierzchni 1 występowało sześć genotypów. Największy genotyp zasiedlał powierzchnię 84 m2 (sześć buków i cztery pniaki sosnowe), a najmniejszy zasiedlał system korzeniowy jednego buka (17-letniego). Na powierzchni 2 (Nadl. Tuczno) stwierdzono tylko trzy genotypy, a największy zasiedlał powierzchnię 66 m2 (sześć buków i dwa pniaki sosnowe). Na powierzchni 3 (Nadl. Bolewice) genotypy zasiedlały mniejszą powierzchnię w porównaniu z tymi stwierdzonymi w Nadleśnictwie Tuczno. Na tej powierzchni stwierdzono pięć genotypów, a największy zasiedlał powierzchnię 8 m2, natomiast najmniejszy tylko system korzeniowy pojedynczego buka (13-letniego). Badania przeprowadzone na wybranych powierzchniach w 2007 i 2008 roku pozwoliły na wyciągnięcie następujących wniosków: 1. Fagus sylvatica jest tak samo mocno porażony przez Heterobasidion annosum sensu stricto jak drzewa iglaste. 2. Zróżnicowanie genetyczne populacji patogena w badanych drzewostanach świadczy o dużym znaczeniu pniaków potrzebieżowych i zrębowych oraz zarodników podstawkowych w procesie zasiedlania drzewostanów sosnowych przez H. annosum s. s., mimo prowadzonej ochrony biologicznej.