Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 32

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  potencjal przeciwutleniajacy
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Celem pracy było określenie wpływu dodatku wytłoków z nasion lnu, jako kosubstratu nasion lędźwianu w fermentacji typu tempe, na potencjał antyoksydacyjny otrzymanych produktów. Sporządzono 5 rodzajów tempe: z samych nasion lędźwianu oraz z dodatkiem 5, 15, 25 i 35 % wytłoków lnianych. Otrzymane produkty zliofilizowano, odtłuszczono, a następnie sporządzono wodne i wodno-acetonowe (1 : 1, v/v) ekstrakty, w których oznaczono zawartość fenoli, aktywność antyrodnikową (ABTS+• i •OH lub DPPH•) oraz zdolność do redukcji. Zawartość fenoli w ekstraktach wodnych była o 20 ÷ 80 % większa w przypadku produktów zawierających wytłoki lniane w porównaniu z tempe z samych nasion lędźwianu. Ekstrakty te charakteryzowały się również o 50 ÷ 100 % większą aktywnością względem rodnika ABTS+•. Stosunkowo niewielki, 15-procentowy dodatek wytłoków do podstawowego substratu fermentacji spowodował również maksymalny wzrost zdolności do wygaszania rodnika hydroksylowego. Ekstrakty wodne z produktów zawierających 35-procentowy dodatek wytłoków wykazywały o 40 % wyższą i statystycznie istotną (p < 0,05) zdolność do redukcji niż tempe z samych nasion lędźwianu. Zawartość fenoli w ekstraktach wodno-acetonowych była 0,5 ÷ 3,5 razy większa w przypadku produktów z dodatkiem wytłoków lnianych. Ekstrakty te wykazywały również 1,5 ÷ 10 razy większą aktywność względem rodnika DPPH• oraz 1,7 ÷ 3 razy wyższą zdolność do redukcji w porównaniu z produktem powstałym po fermentacji samych nasion lędźwianu. Aktywność antyoksydacyjna była skorelowana z zawartością fenoli, niezależnie od rodzaju zastosowanego ekstrahenta.
Celem badań było porównanie potencjału antyoksydacyjnego ekstraktów wodnych z liści żółtych i zielonych miłorzębu dwuklapowego oraz zielonych morwy białej. W pracy oznaczono zdolność zmiatania wolnych rodników DPPH a także oznaczono zawartość związków fenolowych w otrzymanych ekstraktach. Najlepszymi właściwościami przeciwutleniającymi charakteryzował się ekstrakt sporządzony z żółtych liści miłorzębu dwuklapowego. Posiadał on też najwięcej związków fenolowych w swoim składzie. Mniejszy potencjał antyoksydacyjny miał ekstrakt z morwy białej podobnie posiadał mniej związków fenolowych. Jednak najmniej związków aktywnych oraz najniższym potencjałem antyoksydacyjnym charakteryzował się ekstrakt sporządzony z zielonych liści miłorzębu dwuklapowego.
Określono potencjał antyoksydacyjny, związany ze zdolnością do zmiatania wolnych rodników, dla 12 soków najczęściej występujących na krajowym rynku. Testy wykonano metodą elektronowego rezonansu paramagnetycznego (EPR) z użyciem trwałego rodnika 1,1-difenylo-2-pikrylohydrazylu (DPPH). Najwyższą zdolność wymiatania rodników posiadały sok, nektar i koncentrat z aronii. Średnią zdolnością charakteryzowały się soki z wiśni i czarnej porzeczki, a najmniejszą zdolność wymiatania rodników DPPH stwierdzono dla soków z białych winogron i jabłkowego. Potencjał antyoksydacyjny soków nie był liniową funkcją zawartości witaminy C; oprócz kwasu askorbinowego, również szereg innych związków, m.in. karotenoidy i polifenole (flawonoidy, kwasy fenolowe, taniny) ma właściwości antyoksydacyjne i należy oznaczyć ich zawartość w sokach.
Celem pracy było określenie wpływu procesów technologicznych, takich jak: mrożenie, pasteryzacja, liofilizacja oraz produkcja soku i konfitury na zawartość substancji bioaktywnych w owocach borówki czernicy. Surowe owoce charakteryzowały się zawartością polifenoli średnio na poziomie 543 mg GAE/100 g, co warunkowało ich aktywność przeciwutleniającą (7,7 mmol Troloxu/100 g owoców). Równocześnie surowe owoce w 100 g zawierały 43,7 mg kwasu askorbinowego Procesy technologiczne wpłynęły na zmniejszenie zawartości związków bioaktywnych w badanych owocach. Najmniejsze straty polifenoli ogółem i witaminy C stwierdzono po procesie mrożenia (odpowiednio: 18 i 11 %), natomiast największe ubytki tych związków wystąpiły podczas produkcji soków (odpowiednio: 64 i 58 %). Także soki charakteryzowały się niską aktywnością przeciwutleniającą (1,94 mmola Troloxu/100 g produktu). Najniższą aktywnością przeciwutleniającą w stosunku do surowca świeżego (po uwzględnieniu wydajności procesu) charakteryzowały się owoce liofilizowane. Z tego względu proces liofilizacji nie jest odpowiednią metodą utrwalania owoców borówki czernicy. Mimo znacznych strat składników bioaktywnych podczas utrwalania i przetwarzania, przetwory z borówki czernicy są dobrym ich źródłem, zwłaszcza gdy uwzględni się sezonowość pozyskiwania owoców.
Celem pracy było zbadanie czy palmitynian retinylu redukuje stres oksydacyjny wywołany wysiłkiem fizycznym. Badania przeprowadzono na rosnących szczurach samcach rasy Wistar, które przez 10 dni biegały na bieżni z prędkością przesuwu 20 m/min. Szczurom podawano palmitynian retinylu w ilości 7,5, 15 lub 60 µg dziennie na zwierzą. Po tym okresie w osoczu oznaczano poziom retinolu, nadtlenki lipidowe i potencjał anty oksydacyjny oraz estry retinyłu w wątrobie. Stwierdzono, że palmitynian retinylu redukował stres oksydacyjny wywołany wysiłkiem fizycznym, a efektywność tego procesu nie zależała od dawki podanego palmitynianu.
Etiopatologia choroby Crohn'a związana jest ze szkodliwym działaniem, wolnych rodników na organizm. Zawarte w warzywach i owocach polifenole jak i witamina C, należą do drugiej linii obrony anty oksydacyjnej organizmu. Przewlekły stan zapalny układu pokarmowego jakim jest choroba Crohn 'a, może powodować utrudnioną absorbcję tych związków z jelita, co wiązać się może z obniżeniem całkowitego potencjału anty oksydacyjnego organizmu. Celem niniejszej pracy było oznaczenie całkowitych stężeń polifenoli i witaminy C w osoczu, oraz zbadanie ich wpływu na całkowity potencjał anty oksydacyjny organizmu u pacjentów z chorobą Crohn 'a.
Podjęte badania mają na celu ocenę suplementacji ekstraktem z czerwonego wina na właściwości antyoksydacyjne i przeciwzakrzepowe organizmu u kobiet w starszym wieku (68 - 75 lat). Badaniom poddano grupę 40 kobiet. Pierwsza grupa 20 kobiet stanowiła grupę placebo. Pozostałe 20 kobiet suplementowano sproszkowanym ekstraktem z wina czerwonego (RWX) w ilości 1g na dobę przez okres dwóch tygodni. Właściwości antyoksydacyjne organizmu oceniono na podstawie pomiaru całkowitego potencjału antyoksydacyjnego oraz całkowitego stężenia polifenoli w osoczu. Otrzymane wyniki wskazują na korzystny wpływ suplementacji polifenolami zawartymi w RWX na właściwości przeciwzakrzepowe krwi w grupie badanych kobiet w starszym wieku, poprzez wzrost aktywności t-PA (tkankowego aktywatora plazminogenu).
Analizowano potencjał antyoksydacyjny ORAC dziennych racji pokarmowych (DRP) kobiet z chorobami układu krążenia (n=40) w wieku od 35 do 83 lat. Stan odżywienia kobiet określono wykorzystując wskaźniki BMI, WHR i Bornharda. Badania przeprowadzono wykorzystując półilościowy, zmodyfikowany kwestionariusz częstotliwości spożycia (FFQ) umożliwiający ocenę pobrania w diecie produktów stanowiących źródła naturalnych antyoksydantów. Zdolność racji pokarmowej do przeciwdziałania procesom wolnorodnikowym wyrażono w jednostkach ORAC (oxygen radical absorbance capacity). Rezultaty wskazały na zbyt niską podaż naturalnych przeciwutleniaczy w racjach pokarmowych i duże zróżnicowanie w potencjale antyoksydacyjnym diet uwarunkowane sezonowością spożycia warzyw, owoców i ich przetworów. O ile w okresie letnim, na tle pozostałych miesięcy, potencjał antyoksydacyjny diety był najwyższy i uwarunkowany spożyciem sezonowych owoców i warzyw, to w okresie zimowym był istotne (p<0,001) obniżony i uwarunkowany spożyciem owoców cytrusowych (pomarańczy) i soków owocowo-warzywnych. Innym cennym źródłem przeciwutleniaczy bez względu na sezonowość spożycia okazały się przyprawy. Badania wskazują na konieczność modyfikacji racji pokarmowych w kierunku zwiększenia w nich podaży naturalnych antyoksydantów, szczególnie w okresach ich ograniczonej dostępności na rynku.
Badaniem objęto 39 mężczyzn ADS (laktoowowegetarian, n=13; semiwegetarian, n=13 i nie wegetarian n=13) w wieku 30-50 lat. Grupę kontrolną stanowili krwiodawcy (n=10) w wieku 22-23 lata pozostający na diecie mieszanej. Potencjał antyoksydacyjny surowicy (TAS) oceniono poprzez zdolności antyoksydantów surowicy do wygaszania rodnikokationu ABTS+· metodą spektrofotometryczną, a profil lipidowy metodami enzymatycznymi na analizatorze Daytona firmy Randox Laboratories stosując zestawy odczynnikowe tej samej firmy. U mężczyzn krwiodawców w wieku 20-23 lat oraz u mężczyzn ADS w wieku 30-50 lat wartości wskaźników profilu lipidowego surowicy średnio nie przekraczały wartości pożądanych, a wartości TAS były istotnie większe u ADS niż u krwiodawców. Nie zaobserwowano istotnych różnic w wartościach wskaźników gospodarki lipidowej i TAS między laktoowo-, semi- i nie wegetarianami ADS. Przedstawione wyniki wskazują, że prozdrowotny styl życia, w tym właściwie skonstruowana dieta umożliwiają utrzymanie wysokiego potencjału antyoksydacyjnego surowicy oraz przeciwdziałają wystąpieniu zaburzeń gospodarki lipidowej.
Olej rzepakowy należy do najczęściej spożywanych olejów roślinnych w Polsce. W ostatnich latach obserwuje się wzrost zainteresowania olejami tłoczonymi na zimno, dlatego podjęto badania dotyczące aktywności anty rodnikowej oleju rzepakowego tłoczonego na zimno, oraz po poszczególnych etapach rafinacji.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.