Przeprowadzono acetonowo-wodną ekstrakcję z liści żółtych i zielonych miłorzębu dwuklapowego w różnych wariantach czasowych oraz temperaturowych. W ekstraktach określono zdolność zmiatania wolnych rodników generowanych przez DPPH (1,1-difenylo-2-pikrylohydrazyl) oraz oznaczono zawartość związków fenolowych. Ekstrakty z liści żółtych otrzymane zarówno we wszystkich wariantach czasowych jak i temperaturowych charakteryzowały się wyższym potencjałem antyoksydacyjny niż ekstrakty z liści zielonych. Analiza statystyczna wykazała, że wydłużenie czasu ekstrakcji powyżej 90 minut dla obu rodzajów liści nie powodowało istotnego zwiększenia zdolności zmiatania rodników DPPH oraz ogólnej zawartości związków fenolowych. Najefektywniejszą temperaturą prowadzenia procesu ekstrakcji była temperatura 40°C.