Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 25

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W oparciu o prosty model doświadczalny in vitro zbadano interakcję azotanów i azotynów z pepsyną, trypsyną i kazeiną.
Za pomocą tradycyjnych chemicznych wskaźników zbadano wpływ azotanów i azotynów na przebieg procesów oksydacyjnych w lipidach słoniny.
W oparciu o prosty model doświadczalny in vitro zbadano interakcję azotanów (azotynów) z pankreatyną i produktami hydrolizy skrobi.
Oznaczono zawartość azotanów i azotynów w warzywach rynkowych i z upraw ekologicznych, pozyskanych z placów targowych i sklepów prowadzących sprzedaż żywności atestowanej z terenu Warszawy.
W różnych stężeniach enzymów proteolitycznych, substratów trawienia i azotanów/azotynów zbadano szybkość hydrolizy kazeiny w układach reakcyjnych in vitro.
In the presented paper the effect of ascorbic acid and beta carotene on the detectability of nitrates and nitrites in some vegetables, was investigated by Griess method. Experiments were carried out using nitrates and nitrites standard solutions, and parsley, radish, and carrot homogenates fortified with acsorbic acid or beta carotene. Significant dependence of nitrites detectability upon the ascorbic acid concentration, and decreased nitrates detectability in the presence of vitamin C, was found. Nitrates detectability was also found to depend on the presence of beta carotene (decreased detectability by about 24%). Moreover, high nitrates concentrations were shown to decrease beta carotene detectability by about 13%. These findings indicate bidirectional interaction of nitrates and beta carotene.
Na prostych modelach in vitro zbadano wpływ azotanów i azotynów na enzymatyczną hydrolizę kazeiny (kwaśną - pepsyna i alkaliczną - trypsyna).
Oznaczono zawartość azotanów (III) i (V) w 50-ciu gatunkach produktów wędliniarskich rożnych producentów metodą spektrofotometryczną z odczynnikami Griess 'a. W żadnej z badanych wędlin nie stwierdzono przekroczenia dopuszczalnej pozostałości tych środków konserwujących. Średnia zawartość azotanów (III) wynosiła 9,18 mg NaNO2/kg azotanów (V) - 19,62 mg NaNO3/kg.
Oznaczono zawartość azotanów (III) i (V) w 30-tu gatunkach serów topionych różnych producentów metodą spektrofotometryczną z odczynnikami Griess'a. Nie stwierdzono istotnych zagrożeń toksykologicznych w badanych próbkach. Średnia zawartość azotanów (III) wynosiła 0,41 mg NaNO2/kg, azotanów (V) – 19,39 mg NaNO3/kg.
W oparciu o proste modele enzymatycznego trawienia białka - kazeiny in vitro oznaczono stopień oddziaływania między wprowadzonymi do układu azotanami a wybranymi polifenolami. Aktywność polifenoli określano na podstawie ilości azotanów (III) i (V) przechodzących do dializatu. Stwierdzono, że interakcje polifenoli zachodzą głównie z azotanami (III).
W homogenatach sera żółtego (wędzony gryficki) oznaczono stopień wykrywalności azotanów metodą redukcyjną (wg Griessa) w obecności witamin: A i E.
W wybranych gatunkach herbat rynkowych, herbatek owocowo-ziołowych i ziołowych, w suszu oraz w naparach, oznaczono zawartość azotanów i azotynów. Zastosowano metodą kolorymetryczną z odczynnikami Griessa.
Polifenole i azotany są nieodłącznym składnikiem naszej diety. Szkodliwość związków azotanowych jest znana i badana od dawna. Korzystne właściwości polifenoli są wciąż poznawane i wzbudzają ogromne zainteresowanie. Celem pracy było zbadanie interakcji zachodzących pomiędzy azotanami (III) і (V) a genisteiną w układach odtwarzających proces enzymatycznego trawienia białka (albuminy). Zastosowano model in vitro pozwalający na przeprowadzenie enzymatycznej hydrolizy kwaśno-zasadowej albuminy w obecności azotanów, polifenoli i witaminy C w różnych układach stężeń. W dializacie oznaczano zawartość azotanów metodą spektrofotometryczną z odczynnikami Griess 'a. Stwierdzono hamujący wpływ genisteiny na obecność NO2- w kompartmencie zewnętrznym, przy czym kierunek oddziaływania zależał od dawki polifenolu (dla azotanów (III) od 11,21% do 7,27%, dla azotanów (V) od 95,64% do 79,64% dializy). Genisteina wprowadzana do układu badawczego w zbyt dużych stężeniach - powyżej 2,4 mg/układ - nie tylko nie wywoływała wzmocnienia przewidywanego efektu, ale wręcz powodowała jego cofnięcie. Wykazano także synergizm w oddziaływaniu genisteiny z resweratrolem oraz witaminą C.
Na prostych modelach in vitro wykazano inhibujący wpływ azotanów i azotynów na enzymatyczną hydrolizę skrobi i oleju.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.