Poziom i strukturą spożycia żywności na poziomie gospodarstwa domowego różnicują różne zmienne o charakterze endogennym (wewnętrzna charakterystyka gospodarstwa domowego) i egzogennym (czynniki otoczenia rynkowego, takie jak podaż żywności i strategie marketingowe producentów, tj. stopień dywersyfikacji produktów żywnościowych, ich ceny, dystrybucja i promocja). Jak wykazały wyniki analizy7 indywidualnych danych z badań budżetów gospodarstw domowych występuje statystycznie istotne zróżnicowanie spożycia żywności w poszczególnych typach gospodarstw domowych, wyróżnionych ze względu na podstawowe zmienne, takie jak: wiek i wykształcenie głowy domu, poziom dochodu, miejsce zamieszkania, faza cyklu rozwoju rodziny, liczba osób w gospodarstwie oraz źródło pozyskiwania dochodu. Stwierdzono, że w gospodarstwach domowych osób samotnych występowało wyższe niż przeciętnie spożycie wszystkich produktów żywnościowych, natomiast wyższe wykształcenie, młodszy wiek głowy gospodarstwa domowego, lepsza sytuacja dochodowa oraz zamieszkiwanie w większym mieście sprzyjało wyższej konsumpcji takich produktów, jak: mięso, napoje mleczne, soki i wody mineralne, owoce i warzywa.