W przedstawionym opracowaniu referatowym omówiono w miarę aktualny stan polskiego ustawodawstwa żywnościowego. W szczególności wyodrębniono dwie zasadnicze grupy aktów prawnych, a mianowicie ustawodawstwo związane z wymaganiami dotyczącymi jakości zdrowotnej żywności oraz urzędową kontrolą. W pierwszej grupie omówiono aktualne ustawodawstwo w następujących obszarach: wymagania sanitarne i higieniczne iv produkcji i obrocie, znakowanie żywności, wymagania sanitarno - higieniczne w handlu obwoźnym, kwalifikacje osób zatrudnionych w produkcji i obrocie, zanieczyszczenia bakteryjne (zatrucia i zakażenia pokarmowe), choroby zakaźne odzwierzęce i pasożytnicze, dozwolone dodatki do żywności zanieczyszczenia, pestycydy, materiału i wyroby przeznaczone do kontaktu z żywnością. W drugiej grupie omówiono podstawy prawne związane z działalnością Państwowej Inspekcji Sanitarnej, Inspekcji Weterynaryjnej, Inspekcji Handlowej oraz Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno - Spożywczych. Przy omawianiu niektórych uregulowań prawnych wyrażono własne uwagi krytyczne, które związane są przede wszystkim z częstymi zmianami w polskim ustawodawstwie w także ustawodawstwie żywnościowym. Istotnym elementem ustawodawstwa żywnościowego jest zapewnienie konsumentowi żywności o wysokich parametrach jakościowych, a zwłaszcza zdrowotnych. Aktualnie podstawowym aktem prawnym, który stanowi punkt wyjścia do dalszych regulacji jest ustawa o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia obowiązująca od 2001 roku. Moim zdaniem jej tytuł, stanowiący powtórzenie z ustawy obowiązującej od 1970, nie jest zbyt fortunny, bowiem może sugerować, że wprowadzone zostały do niej tylko pewne zmiany. Wkrótce bo już w następnym roku okazało się, że trzeba było wprowadzać do niej szereg zmian np. usunąć pojęcie używek. Podkreślić jednak wypada, że mimo zmian nadrzędnym celem nowej ustawy jest kompleksowe uregulowanie spraw związanych z jakością zdrowotną żywności, a także dostosowanie polskiego ustawodawstwa do regulacji prawnych obowiązujących w krajach Unii Europejskiej. W szczególności ustawa ta określa: warunki środków produkcji środków spożywczych, dodatków do żywności oraz obrotu tymi artykułami, wymagania dotyczące przestrzegania zasad higieny przy produkcji i obrocie, wymagania dotyczące zapewnienia jakości zdrowotnej tych artykułów, wymagania zdrowotne wobec osób biorących udział w produkcji i obrocie wymagania dotyczące materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością, zasady przeprowadzania urzędowej kontroli żywności. W ustawie tej nie znajduję jednak odpowiedzi uzasadniającej wprowadzenie do tytułu elementu żywieniowego. Wprawdzie w treści można znaleźć kilka odniesień do problematyki związanej pośrednio z żywieniem, jednak w moim przekonaniu jest to ustawa, której przestrzeganie ma zapewnić warunki niezbędne do zapewnienia jakości zdrowotnej żywności. Mimo tych uwag uważam, że ustawa ta stanowi doskonały' punkt wyjścia do wydawania wynikających z niej rozporządzeń oraz aktów prawnych niższego rzędu. Prace legislacyjne wynikające z ustawy zasadniczej koncentrują się wokół pewnych obszarów, a ich celem jest między innymi harmonizacja polskiego ustawodawstwa żywnościowego z regulacjami prawnymi, które obowiązują w Unii Europejskiej. Generalnie w ustawodawstwie tym można wyróżnić obszary związane z wymaganiami oraz związane z kontrolą urzędową nad przestrzeganiem wymagań.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.