W opracowaniu podjęto próbę oceny odmian kukurydzy w aspekcie ich przydatności do produkcji płatków. W badaniach wykorzystano maszynę wytrzymałościową INSTRON pozwalającą na wyznaczenie cech wytrzymałościowych ziarn badanych odmian, które mogą być istotne w ocenie ich zachowań w procesach rozdrabniania i płatkowania.
Celem pracy była próba zastosowania metody emisji akustycznej do badania ziarna pszenicy wybranych odmian jarych (Eta, Jasna) i ozimych (Kobra, Rysa). Wykonano testy jednoosiowego ściskania pojedynczych ziarniaków z szybkością 10 mm/min za pomocą maszyny wytrzymałościowej Zwick. Jednocześnie w czasie odkształcania materiału rejestrowano emitowane dźwięki, w zakresie częstotliwości od 0,1 do 15 kHz. Zaobserwowano duży rozrzut wartości deskryptorów akustycznych. Odmiany jare cechowała mniejsza liczba zdarzeń i mniejsza energia akustyczna niż odmiany ozime. Każda z badanych odmian pszenicy charakteryzowała się indywidualnym widmem spektralnym. Przed wykorzystaniem metody emisji akustycznej do badania konkretnych cech ziarna konieczna jest ogólna ocena jego właściwości akustycznych i ich zależności od wielu czynników, przy czym pomiary odpowiednich wielkości powinny odbywać się w podobnych warunkach. Metoda emisji akustycznej może być stosowana do badania ziarna, ale konieczne jest wykonanie dużej liczby pomiarów ze względu na istotną różnorodność ziarna w obrębie odmiany.
Celem prezentowanego projektu było badanie związku przebiegu testu jednoosiowego ściskania złoża materiału sypkiego z kształtem cząstek i szerokością prostopadłościennej komory pomiarowej. Komora miała wysokość i głębokość 0,12 m oraz szerokość (drugi wymiar poziomy) nastawny w zakresie 0 do 0,12 m. Wykonano pomiary laboratoryjne jednoosiowego ściskania na złożach bliskich kształtu sferycznego nasion grochu oraz wyraźnie niesferycznych nasion fasoli. Otrzymano wartości ilorazu naporu dla nasion fasoli w przybliżeniu 0,5, zaś dla grochu niższe, w przybliżeniu równe 0,4. Podobne tendencje były obserwowane wcześniej w badaniach nasion rzepaku i pszenicy. Wykonano symulacje numeryczne eksperymentów laboratoryjnych w złożu kul oraz zlepków trzech kul modelujących cząstki wydłużone. Analizowano przebiegi charakterystyk ilorazu naporu k od naporu pionowego. Testy numeryczne potwierdziły tendencje obserwowane w eksperymentach. Iloraz naporu w przypadku cząstek kulistych szybko rósł ze wzrostem szerokości próbki do około 2 wymiarów cząstki, po przekroczeniu tego wymiaru zmiany były niewielkie. W złożach cząstek niekulistych iloraz naporu był wyższy już w wąskich próbkach przy czym iloraz naporu rósł ze wzrostem współczynnika wydłużenia. Tak w pomiarach laboratoryjnych, jak i w symulacjach obserwowano silne fluktuacje obciążenia pionowego związane ze zmianami sieci kontaktów.
W pracy przedstawiono rodzaj cyklicznego obciążania gruntu, opartego na modelu plastyczności materiałów jednorodnych (Plastic-Displacement, P-D). W ramach przedstawionego modelu dokonano analizy zjawiska cyklicznego, jednoosiowego ściskania próbki gruntu w trzech etapach obciążania. Poddano analizie ił piaszczysty stabilizowany wapnem hydratyzowanym. Określono cechy fizyczne gruntu. Przedstawiono wyniki badań oraz wyniki obliczeń za pomocą modelu P-D, a także dokonano porównania otrzymanych wyników z wynikami badań. Celem pracy było zaznaczenie potrzeby umieszczenia w normie Eurokod 7 podejścia obliczeniowego właściwego dla gruntów obciążanych cyklicznie oraz zaproponowanie modelu P-D jako właściwego dla obciążeń cyklicznych. Wykazano również zasadność stosowania dla gruntów nasypowych, antropogenicznych (przeobrażonych stabilizacją chemiczną) modelu dotychczas stosowanego dla gruntów naturalnych.