Podjęto próbę opracowania technologii konserwacji wywaru gorzelniczego pozwalającej na przechowywanie go przez okres co najmniej kilku miesięcy, przy ograniczonych stratach składników pokarmowych. Badania przeprowadzono w skali półtechnicznej na terenie gorzelni rolniczej. Wyprodukowano cztery rodzaje kiszonek w betonowych silosach o pojemności 1 m3 i poddano je ocenie jakości i wartości pokarmowej po I, II, III i IV miesiącu przechowywania. Kiszonki zawierały w swym składzie 64-76% żytniego wywaru gorzelniczego, 17-30% melasy i 6-7% słomy. Wszystkie rodzaje kiszonek przez cały okres przechowywania charakteryzowały się dobrymi właściwościami organoleptycznymi oraz dobrą jakością wg skali Fliega-Zimmera (zawartość kwasu mlekowego 74-81% sumy wszystkich kwasów organicznych). Wartość pokarmowa kiszonek również była dobra i wynosiła średnio 0,99-1,02 jednostki owsianej (j.o.) i 5,8-6,0 MJ ENT. Zakiszając wywar gorzelniczy i słomę przy udziale 17-30% melasy można zagospodarować znaczną ilość wywaru na cele paszowe (11 kg/1 kg słomy) oraz przedłużyć trwałość wywaru do kilku miesięcy przy ograniczonych stratach wartości pokarmowej i niskim nakładzie energii.
Przeprowadzono badania nad składem chemicznym rdzeni kolb kukurydzy cukrowej, które stanowią odpad podczas jej przetwarzania. Największy udział przypada dla wody, następnie dla błonnika, gdyż wynosi on 49%. Składa się z celulozy, hemicelulozy i lignin. Nadto w badanych rdzeniach występuje białko i tłuszcz, lecz w znikomym procencie. Stwierdzono dużą zawartość magnezu oraz całkowity brak ołowiu.
Celem pracy była ocena wartości odżywczej i dietetycznej oraz przydatności żywieniowej nasion soi odmiany Aldana ze wskazaniem zalet tej rośliny w żywieniu ludzi. W badanych próbach soi (surowych lub gotowanych przez 15 min.) oznaczono zawartość składników pokarmowych oraz mineralnych. Obliczono zawartość węglowodanów niestrukturalnych oraz kaloryczność. Przeprowadzono rozdział aminokwasów w białku właściwym oraz oznaczono udział kwasów tłuszczowych w tłuszczu. Obróbka termiczna wpłynęła pozytywnie na zawartość składników odżywczych w badanej odmianie soi Aldana. W soi gotowanej wzrósł o 13,1% poziom białka i o 30,8 % tłuszczu w suchej masie, zmniejszył się natomiast o 31 % udział węglowodanów niestrukturalnych. Utwierdzono wzrost poziomu: waliny (o 1,3%), asparaginy (o 1,5%), leucyny (o 3,0%), fenyloalaniny (o 7,5%), tyrozyny (o 9,6%), glicyny (o 10,8 %), a zwłaszcza histydyny (o 15%) w próbach gotowanych w porównaniu z surowymi. Obróbka termiczna wpłynęła na zmianę proporcji kwasów nasyconych, jedno-nienasyconych i wielo-nienasyconych w tłuszczu. Stwierdzono korzystny wzrost udziału kwasu linolenowgo (o 2,7%) w tłuszczu nasion soi gotowanej. Obniżeniu zaledwie o ok. 0,1% uległa zawartość kwasu oleinowego i linolowego.
Przeprowadzono analizę składu preparatów farmaceutycznych zawierających witaminy i/lub składniki mineralne, jakie znajdowały się na polskim rynku w 1995 r. pod kątem ich przydatności do uzupełniania racji pokarmowej. Stwierdzono, że spośród 302 preparatów, ujętych w przygotowanym w ramach pracy katalogi! dla 274 uzyskano pełne dane. Kryteria dla suplementów racji pokarmowej spełniały 132 preparaty.