Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 21

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  przeciery owocowe
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
A reflectance method has been adopted for the determination of the initial colour and the browning rate of white peach pulps. The analyses of the reflectance spectra were carried out on 10 cultivars or hybrids. We show two groups of pulps relating to the presence of anthocyanins in the cultivars and three different behaviours of incubated pulps: regular browning with increasing absorbance in the low wavelengths region, some browning pattern with a valley at 520 nm, which phenomenon could explain the coupled oxidation of anthocyanins and other polyphenols, no browning of pulps. Interdependent reactions such as the coupled oxidation of anthocyanins and changes in the microstructure of the pulps have been found. Tristimulus values for CIE1976 L* a*b* colour space were completely rejected because they cannot fully describe this complex browning process of white peach pulps.
W pracy oznaczono zawartość witaminy C, jako sumę kwasu L-askorbinowego i dehydroaskorbinowego, oraz aktywność przeciwutleniającą z rodnikami ABTS+ w owocach żurawiny: błotnej i odmian uprawnych (Ben Lear, Bergman, Early Richard, Stevens i Pilgrim) oraz w otrzymanych z tych owoców przecierach. Owoce żurawiny błotnej i odmian uprawnych charakteryzowały się zróżnicowaną zawartością witaminy C – od 11,70 mg/100 g ś.m. (Bergman) do 26,77 mg/100 g ś.m. (Stevens). Ubytek witaminy C w przecierach w porównaniu z surowcem był zróżnicowany w zależności od odmiany owoców; największy odnotowano w przecierach z owoców odmiany Stevens (91 %), najmniejszy w przecierze z owoców odmiany Pilgrim (23 %). Pojemność przeciwutleniająca (TAS) owoców badanych odmian żurawiny była zbliżona i nie różniła się statystycznie istotnie (p < 0,05). Proces technologiczny otrzymywania przecierów spowodował zmniejszenie pojemności przeciwutleniającej (TAS) o ok. 35 %. Uzyskane wyniki mogą wskazywać, że witamina C nie jest dominującym składnikiem determinującym pojemność przeciwutleniającą owoców żurawiny i otrzymanych przecierów.
Oceniane linie soft-flesh uzyskano w wyniku selekcji mieszańców międzyga- tunkowych Capsicum frutescens L. x C. annuum L. Przedmiotem badań były pokolenia F₇ i F₈ mieszańców w uprawach w nieogrzewanych namiotach foliowych. Maksymalny plon owoców dojrzałych sięgał poziomu 5,5 kg·m⁻², a ich udział w plonie ogólnym ponad 98%. W wyniku mechanicznej separacji miękkiej tkanki perykarpu od części niejadalnych i balastowych (łożysko, nasiona, kielich, przegrody, skórka) uzyskano przecier. Jego udział w masie surowca określany jako wydajność technologiczna wahał się w granicach 57-67%, zależnie od genotypu. Zastosowane kryteria pozwoliły na wiarygodną ocenę badanych linii.
Celem badań była analiza zmian organoleptycznych i niektórych fizykochemicznych podczas przechowywania mrożonych i liofilizowanych przecierów z owoców czarnej porzeczki. Stwierdzono, że sam proces liofilizacji badanego materialu powoduje o okolo 30% mniejsze straty witaminy C niż jego zamrażanie owiewowe w temp. —30°C po uprzednim zagęszczeniu sublimacyjnym. Mrożenie nie miało jednak znaczącego wpływu na zmiany jakości sensorycznej i indeksu degradacji antocyjanów. Otrzymane wyniki wskazują, że przeciery liofilizowane dobrze zachowują swoje pożądane właściwości organoleptyczne w czasie składowania i są bogatszym źródłem witaminy C niż ich odpowiedniki mrożone.
W pracy porównano właściwości fizykochemiczne, antyoksydacyjne i organoleptyczne przecierów dereniowych bez i z dodatkiem przecieru z aronii, truskawek i malin. Przecier dereniowy charakteryzował się wysoką kwasowością (2,89 %) oraz dużą zawartością pektyn (2,12 %). Jego średnia lepkość wynosiła 31,63 Pas. Zawierał on 365 mg/100 g polifenoli, 48 mg/100 g antocyjanów i 21 mg/100 g witaminy C, a jego aktywność przeciwutleniająca wobec DPPH wynosiła 27 μM Troloxu/g. Wszystkie dodane owoce spowodowały obniżenie: kwasowości, zawartości pektyn oraz lepkości przecierów. Zawartość suchej masy, ekstraktu i antocyjanów w przecierze z dodatkiem truskawek i malin zmniejszyła się w stosunku do przecieru dereniowego, natomiast w przecierze z dodatkiem aronii – zwiększyła się. Przecier aroniowy dodany w ilości 20 % wzbogacił przecier dereniowy w aktywne związki. W mieszanym przecierze stwierdzono zwiększenie: ponad 2,5-krotne zawartości antocyjanów, 2-krotne polifenoli i 1,8-krotnie aktywności wobec DPPH. Równocześnie nastąpiło zmniejszenie zawartości witaminy C. Dodatek aronii spowodował istotne pociemnienie przecierów w porównaniu z próbką kontrolną, natomiast dodatek malin i truskawek nie zmienił znacząco jasności (L*) badanych przecierów. W ocenie organoleptycznej, pod względem barwy, najwyżej oceniony został przecier dereniowy z dodatkiem aronii, natomiast pod względem smakowitości i konsystencji – przecier z dodatkiem truskawek.
Celem pracy było określenie zawartości związków fenolowych oraz aktywności przeciwutleniajacej gotowych do spożycia deserach dla niemowląt. Materiał do badań stanowiło sześć rodzajów deserów owocowych zakupionych w handlu detalicznym w 2008 roku, w których oznaczono zawartość suchej masy, zawartość związków fenolowych i poziom aktywności przeciwutleniajacej na podstawie zdolności wygaszanie wolnego rodnika ABTS∙. Największym udziałem suchej masy charakteryzował się mus z jabłek moreli i bananów (16,9%). Pod względem zawartości związków fenolowych wyróżniał się krem z jabłek i dzikiej róży (186,3 mg/100 g) oraz jabłuszka z owocami leśnymi (170,7 mg/100 g). Najwyższą aktywność antyoksydacyjną wśród deserów oznaczono w kremie z jabłek i dzikiej róży (14,2 μmol Trolox/g) oraz musie jabłkowym z brzoskwiniami (12,8 μmol Trolox/g). Pojemność przeciwutleniajaca pozostałych przecierów była nieco mniejsza i wahała się w granicach 11,4-11,7 μmol Trolox/g.
Przedmiotem badań było określenie zmian jakościowych w świeżych, zamrożonych i przechowywanych przez 6 i 12 miesięcy przecierach z truskawek odmiany ‘Elsanta’. Sporządzono 3 warianty homogenatów: bez cukru oraz z dodatkiem 5 i 10% cukru. Oznaczano w nich zawartość suchej masy, witaminy C i polifenoli ogółem oraz kwasowość ogólną. Ponadto w homogenatach świeżych i zamrożonych przez 2 dni, 6 i 12 miesięcy określono ogólną liczbę bakterii, drożdży i pleśni oraz miano coli i enterokoków. W czasie przechowywania zamrożonych homogenatów najmniejsze zmiany ilościowe zaobserwowano w zawartości suchej masy i kwasowości ogólnej a największe w zawartości witaminy C i polifenoli ogółem W procesie zamrażania cukier działał ochronnie na mikroorganizmy, dlatego w homogenatach z dodatkiem 5 i 10% cukru występowała większa liczba bakterii, drożdży i pleśni niż w przecierze niesłodzonym. Świeżo zamrożone homogenaty odznaczały się nadmierną w stosunku do wymagań, ilością pleśni i drożdży (tj. > 5,0x 102 jtk-g-1). Natomiast po 6 miesiącach przechowywania we wszystkich homogenatach nie stwierdzono obecności drożdży, pleśnie występowały nielicznie, a większa liczba bakterii (103 jtk-g-1) utrzymywała się jedynie w homogenatach z dodatkiem 10% cukru. Po 12 miesiącach składowania stan mikrobiologiczny wszystkich zamrożonych przecierów był do siebie zbliżony.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.