Ograniczanie wyników

Czasopisma help

  1. 9 Bromatologia i Chemia Toksykologiczna

  2. 7 Przegląd Zbożowo-Młynarski

  3. 6 Przegląd Gastronomiczny

  4. 6 Przemysł Spożywczy

  5. 6 Żywienie Człowieka i Metabolizm

Więcej...
Autorzy help

  1. 16 Mojska H.

  2. 14 Gielecinska I.

  3. 7 Szponar L.

  4. 6 Dzwolak W.

  5. 4 Kita A.

Więcej...
Lata help

  1. 1 2019

  2. 6 2018

  3. 1 2017

  4. 1 2016

  5. 1 2015

Więcej...
Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 76

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  akrylamid
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1

Ocena narażenia dzieci i młodzieży na akryloamid pochodzący z żywności

100%
Mojska H., Gielecinska I.
Żywienie Człowieka i Metabolizm
|
2011
|
tom 38
|
nr 1
Celem pracy było oszacowanie narażenia dzieci i młodzieży w wieku 13-18 lat na akryloamid pochodzący z żywności. Materiał do badań stanowiły dane o spożyciu żywności pochodzące z kwestionariuszy częstości spożycia wybranych produktów spożywczych w ciągu ostatniego miesiąca w 2007 r. (49) oraz z wywiadów o spożyciu żywności w ciągu ostatnich 24 godzin w 2000 r. (504) oraz wyniki zawartości akryloamidu w produktach spożywczych wykonane metodą GC/MS. Średnie pobranie akryloamidu z dietą wynosiło 0,67 µg/kg m.c./dzień wśród dzieci i młodzieży przebadanych w 2007 r. oraz 0,50 µg/kg m.c./dzień wśród osób przebadanych w 2000 r. W obu badaniach chłopcy charakteryzowali się większym pobraniem akryloamidu w porównaniu do dziewcząt, jednak różnica nie była istotna statystycznie. Najwięcej akryloamidu w diecie pochodziło z pieczywa (33,9% w 2000 r. i 44,7% w 2007 r.) oraz z chipsów i frytek ziemniaczanych, odpowiednio: 39,4 i 40,3% całodziennego pobrania akryloamidu z dietą. Istnieje potrzeba podjęcia działań w celu obniżenia poziomu akryloamidu w żywności oraz właściwej edukacji żywieniowej.
2

Zastosowanie przyblizenia hybrydowego B3LYP w badaniu oddzialywan miedzyczasteczkowych pomiedzy harmanem a akryloamidem

100%
Kowalska A., Stobiecka A.
Zeszyty Naukowe. Politechnika Łódzka. Chemia Spożywcza i Biotechnologia
|
2007
|
tom 71
59-69
3

Wkrótce rozporządzenie KE w sprawie obniżenia poziomu akrylamidu w żywności

100%
Rothkaehl J.
Przegląd Zbożowo-Młynarski
|
2017
|
tom 61
|
nr 5
4

Akrylamid w zywnosci - nowe zagrozenie chemiczne?

100%
Krzyzanska K., Szczawinski J.
Higiena
|
2002
|
nr 4
10
5

Akrylamid - zagraza czlowiekowi

100%
Filipek A., Daniewski W.
Zdrowa Żywność - Zdrowy Styl Życia
|
2003
|
nr 4
15-16
6

Ochronne działanie Povexu na scianę jelita

84%
Dobrowolski P., Gawron A., Kruszewska D., Huet P., Pierzynowski S. G.
Żywienie Człowieka i Metabolizm
|
2009
|
tom 36
|
nr 2
419-424
Przetwarzana żywność zawiera niekiedy substancje toksyczne powstające w czasie jej termicznej obróbki. Do substancji takich należy m.in. akryloamid. Celowym wydaje się więc poszukiwanie substancji, które dodane do żywności mogą ograniczać lub neutralizować niekorzystne działanie akryloamidu. Celem pracy było zbadanie czy preparat włókna ziemniaczanego (Povex) może chronić jelito cienkie przed oddziaływaniem akryloamidu. Przeprowadzono 3-miesięczne doświadczenie na samcach myszy BALB. Myszy otrzymywały akryloamid lub akryloamid i preparat włókna ziemniaczanego (Povex). Akryloamid podawano w wodzie do picia. Preparat włókna ziemniaczanego stanowił 2% dodatek do paszy. Szczegółowemu badaniu poddano jelito cienkie, z wycinków którego sporządzono preparaty histologiczne. Mikroskopowe obrazy ściany jelita poddano analizie histomorfometrycznej. Oznaczono także we krwi poziom adduktów akryloamidu z hemoglobiną. Przyjmowany przez myszy akryloamid w dawce 0,5 mg/kg mc/dzień nie miał wpływu na masę ciała ani konsumpcję wody, czy paszy. Akryloamid wywoływał natomiast zmiany w budowie ściany jelita. Stwierdzono różnice w grubości błony śluzowej, podśluzowej i mięśniowej. Największe zmiany zanotowano w błonie śluzowej. Dotyczyły one nabłonka, wnętrza kosmków oraz gruczołów jelitowych. Zmniejszyła się liczba komórek dzielących się, wzrosła natomiast ilość komórek apoptotycznych. Powstałe zmiany spowodowały zmniejszenie powierzchni wchłaniania jelita. Budowa jelita myszy otrzymujących akryloamid i Povex nie wykazywała takich zmian. Oceniane parametry ściany jelita były podobne do kontroli. Stwierdzono natomiast wzrost powierzchni wchłaniania jelita. Jednakowa ilość adduktów akryloamidu z hemoglobiną we krwi obydwu grup otrzymujących akryloamid wskazuje, że Povex nie wpływa na przechodzenie akryloamidu przez barierę jelitową. Preparat włókna ziemniaczanego redukuje oddziaływanie akryloamidu na ścianę jelita cienkiego. Povex może być zatem brany pod uwagę jako dodatek do żywności zmniejszający toksyczny wpływ akryloamidu.
7

Ocena narażenia populacji polskiej na akryloamid pochodzący z płatków śniadaniowych

84%
Mojska H., Gielecinska I.
Żywienie Człowieka i Metabolizm
|
2009
|
tom 36
|
nr 2
475-480
Akryloamid powstaje w czasie termicznego przetwarzania żywności, przede wszystkim produktów z ziemniaków, zbóż i w kawie. Ze względu na stwierdzone działanie neurotoksyczne, genotoksyczne i kancerogenne może stanowić zagrożenie dla zdrowia ludzi. Celem badań było oznaczenie zawartości akryloamidu w różnych rodzajach płatków śniadaniowych oraz oszacowanie narażenia populacji polskiej na akryloamid pochodzący z tych produktów. Oznaczenie poziomu akryloamidu w żywności wykonano metodą GC-MS/MS, natomiast narażenie oszacowano w sposób probabilistyczny dla całej populacji polskiej. Najwyższą zawartość akryloamidu stwierdzono w płatkach kukurydzianych (171 μg/kg), najniższą w płatkach owsianych (21 μg/kg). Oszacowane przeciętne narażenie na akryloamid wynosiło 0,012 μg/kg m.c./dzień. Produkty te wnoszą 2,5 % akryloamidu w całodziennej diecie.
8

Szwedzki alarm. Akryloamid, nowe zagrozenie bezpieczenstwa zywnosci

84%
Dzwolak W.
Bezpieczeństwo i Higiena Żywności
|
2008
|
nr 12
20-21
9

Hydroksymetylofurfural w żywności. Czy powinniśmy się bać?

84%
Cendrowski A., Scibisz I., Mitek M., Oyrzanowska D.
Przemysł Spożywczy
|
2016
|
tom 70
|
nr 10
HMF (hydroksymetylofurfural) jest szeroko rozpowszechnionym związkiem zanieczyszczającym żywność, powstałym na skutek procesu ogrzewania. Z żywnością przyjmuje się kilka razy więcej HMF niż innych toksykantów, jak akryloamid czy furan. HMF może być używany jako marker jakości dla wielu przetworzonych produktów żywnościowych, m.in. owoców, kawy, miodu oraz mleka. Brakuje jednak urzędowych norm określających dopuszczalne stężenie HMF w produktach. HMF w wysokim stężeniu jest cytotoksyczny, powoduje podrażnienie oczu, górnych dróg oddechowych, skóry oraz błony śluzowej. Kancerogenność HMF została potwierdzona w badaniach przeprowadzonych na gryzoniach. W świetle nowych odkryć dotyczących potencjału genotoksycznego HMF, niezbędna jest staranna ponowna ocena konieczności zmniejszenia zawartości HMF w produktach poddanych procesowi ogrzewania oraz oszacowanie stężeń na które dana populacja jest lub może być narażona.
10

Pietruszka bez toksyn

84%
Ludwicki K.
Bezpieczeństwo i Higiena Żywności
|
2004
|
nr 1
44-46
11

Akryloamid w żywności. Konferencja PFPŻ i GIS

84%
Gasparska R.
Przegląd Piekarski i Cukierniczy
|
2009
|
tom 57
|
nr 09
12

Ocena narazenia dzieci i mlodziezy na akryloamid pochodzacy z produktow ziemniaczanych i zbozowych

84%
Gielecinska I., Mojska H., Szponar L.
Żywienie Człowieka i Metabolizm
|
2007
|
tom 34
|
nr 3-4
921-925
Celem badań było wstępne oszacowanie wielkości pobrania akryloamidu z wybranymi produktami ziemniaczanymi i zbożowymi wśród dzieci i młodzieży w wieku 7 - 18 lat. Do oceny wykorzystano wyniki badań analitycznych zawartości tego związku i 24-godzine wywiady żywieniowe. Analiza uzyskanych wyników wykazała, iż ww. produkty były spożywane jedynie przez 36,2% dzieci w wieku 7 - 13 lat oraz przez 25,7% młodzieży w wieku 14 - 18 lat. Wśród osób spożywających ww. produkty, średnie pobranie akryloamidu wynosiło 0,76 µg/kg m.c./dobę. W obu badanych grupach wiekowych chłopcy pobierali więcej akryloamidu z wybranymi produktami ziemniaczanymi i zbożowymi, przy czym różnice te nie były istotne statystycznie. Głównym źródłem akryloamidu były chipsy ziemniaczane i frytki smażone, które dostarczały odpowiednio: 58,9% i 33% tego związku.
13

Zawartość akrylamidu w produktach zbożowych

84%
Czerwinska D.
Przegląd Zbożowo-Młynarski
|
2011
|
tom 55
|
nr 09
14

Akryloamid. Potencjalne źródło zagrożenia?

84%
Kot M.
Cukiernictwo i Piekarstwo
|
2008
|
tom 12
|
nr 05
15

Smazenie, pieczenie i... akryloamid

84%
Dzwolak W.
Przegląd Gastronomiczny
|
2009
|
tom 63
|
nr 03
3-4
16

Oznaczanie zawartosci akryloamidu w zywnosci metoda GCQ-MS-MS - wybrane parametry walidacji metody

84%
Gielecinska I., Mojska H.
Żywienie Człowieka i Metabolizm
|
2008
|
tom 35
|
nr 3
234-246
Celem pracy była ocena metody chromatografii gazowej sprzężonej z tandemowią spektrometrią mas pod kątem jej przydatności do oznaczania zawartości akryloamidu w różnych grupach produktów spożywczych. Uzyskane wartości dla wybranych parametrów walidacji (granica wykrywalności i oznaczalności, precyzja, współczynnik zmienności metody, niepewność) oraz wyniki badań porównań międzynarodowych (FAPAS) potwierdzają dobrą jakość i wiarygodność wyników uzyskiwanych w laboratorium.
17

Ocena zawartosci akryloamidu we frytkach ziemniaczanych

84%
Gielecinska I., Mojska H.
Bromatologia i Chemia Toksykologiczna
|
2009
|
tom 42
|
nr 3
486-490
18

Hydrolizaty bialkowe - oznaczanie masy czasteczkowej

84%
Kwiatek K., Paprocka I., Weiner A.
Pasze Przemysłowe
|
2007
|
tom 16
|
nr 07-08
12
19
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Biologiczne skutki ekspozycji na akrylamid

84%
Dobrzynska M. M., Gajewski A. K.
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
|
1990
|
tom 41
|
nr 5-6
20
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Badania nad zawartoscia akryloamidu w przetworach zbozowych

84%
Mojska H., Gielecinska I., Szponar L.
Żywność Nauka Technologia Jakość
|
2008
|
tom 15
|
nr 4
168-172
Akryloamid jest związkiem szkodliwym dla zdrowia, dlatego też zgodnie z zaleceniem Komisji UE nr 2007/331/WE istnieje potrzeba monitorowania jego zawartości w produktach spożywczych wysoko węglowodanowych. Celem badań było określenie zawartości akryloamidu w wybranych grupach produktów zbożowych. Oznaczenie wykonywano metodą chromatografii gazowej sprzężonej z tandemową spektrometrią mas, która charakteryzowała się dobrym współczynnikiem zmienności metody (RSD < 5,9 %) i granicą oznaczalności w przetworach zbożowych (z wyłączeniem pieczywa) na poziomie 37 μg/kg produktu. Największą zawartością akryloamidu wśród przebadanych przetworów zbożowych charakteryzowały się krakersy – 859 μg/kg, najmniejszą natomiast płatki owsiane – 23 μg/kg produktu.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.