Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 29

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
The study covered 30 purebred Polish Large White (PLW) and 30 crossbred PLW × Polish Landrace (PLW × PL) fatteners, free of RYR1T gene and reared under standard conditions. The pigs were slaughtered at a mean live body weight of 105 kg and their carcasses were evaluated according to the reference method of Walstra and Merkus. The relationship was studied between selected carcass quality traits and the colipase (CLPS/DdeI) genotype. Within PLW fatteners the animals of AB genotype showed a significantly thicker backfat than those of genotype AA (3.33 vs. 2.87 cm). Within crossbreds, meat content of loin was significantly higher in AB than in AA pigs (53.70 and 50.02%, respectively).
Badanie prowadzono w miesiącach letnich (czerwiec, lipiec, sierpień). Warchlaki (20 wieprzków i 20 loszek) od wieku około 80 dni były utrzymywane w półotwartym kojcu łączącym się z wybiegiem. Na terenie wybiegu usytuowane były karmniki i poidła. Zwierzęta otrzymywały też codziennie świeżo skoszoną zielonkę z lucerny lub koniczyny perskiej. Okres tuczu trwał średnio 90,25 dni (od masy ciała około 24,74 do 106,95 kg). Średnie przyrosty dobowe były wysokie i wynosiły 911±98 g. Umięśnienie tuszy kształtowało się na poziomie 50,19%, powierzchnia oka polędwicy 44,08 cm² i średnia grubość słoniny 2,93 cm. Jakość mięsa charakteryzowana wartością pH₁ i wodochłonnością była odpowiednia. Obserwacje etologiczne poszczególnych form zachowań zwierząt wskazywały na harmonijnie układający się rytm dnia od godz. 8⁰⁰ do 22⁰⁰. Większą ruchliwość zwierzęta wykazywały w godzinach popołudniowych niż przedpołudniowych. Okólnik był miejscem preferowanym przez zwierzęta (od 35,19% czasu w pierwszym dniu po zasiedleniu do 60,57% czasu trwania obserwacji w 76 dniu tuczu).
The analysis covered performance test results and reproductive performance of 198 Polish Large White (PLW) sows and 96 Polish Landrace (PL) sows from a pedigree-breeding farm of the region of Pomerania and Kujawy. 1188 litters produced from the PLW sows and 576 litters produced from the PL sows were tested (six consecutive litters). Reproductive performance of the PLW and PL sows in the subsequent six litters taken as a life reproductive efficiency demonstrated higher indicators of reproductive traits than national data. The PLW sows were characterized by the highest number of piglets at 1 and 21 days in the 3rd and 5th litter (P ≤0.01) and a ca. 7-day lower farrowing interval (2nd and 3rd litter) in comparison with the PL sows. The analysis demonstrated a negative correlation between the age of the first farrowing and the standardized daily gains (P ≤0.01) in the PLW sows and a positive correlation with the body lean percentage (P ≤0.05), as well as a lower number of young boars in the litters of those sows which were characterized by a higher meat content (P ≤0.01) and a higher selection index value (P ≤0.05). When it comes to the PL sows, the age of the first farrowing was positively correlated with the standardized backfat thickness (P ≤0.01).
W pracy przedstawiono wyniki badań dotyczących zależności między obiektywną oceną barwy i jej zmianami (Δ) po 48 h przechowywania a standardowymi wyróżnikami jakości mięsa wieprzowego. Mięso do badań pozyskano od 30 tuczników F1 (wbp × pbz) pochodzących ze skupu na terenie woj. kujawsko-pomorskiego. Na próbach pobranych z mięśnia longissimus lumborum, 48 h po uboju, zmierzono zakwaszenie (pH), oznaczono intensywność barwy, zawartość barwników mięśniowych oraz określono właściwości technologiczne mięsa, tj.: wodochłonność, swobodny wyciek soku, wyciek termiczny. Barwę mięsa mierzono 48 i 96 h po uboju w systemie CIE L*a*b*, wyliczono nasycenie barwy C* i ton barwy h°. Wykazano istotne zmia-ny barwy mięsa w czasie 48 h jego przechowywania w wartościach parametrów barwy a*, b* i h° (p ≤ 0,01). Największe zmiany stwierdzono w udziale barwy żółtej (Δb*) i tonie barwy (Δh°). Uzyskano znaczące zależności pomiędzy parametrami barwy mięsa L*, a*, b* i tonu barwy h° w czasie 48 i 96 h po uboju a kwasowością mięsa (pH48), intensywnością barwy, barwnikami mięśniowymi oraz swobodnym wyciekiem soku (p ≤ 0,01; p ≤ 0,05). Uzyskane wartości korelacji prostej między parametrami barwy a cechami jakości mięsa mierzonymi 48 h po uboju wskazują na istotną rolę cech jakości mięsa w kształtowaniu parametrów jego barwy.
Celem pracy była ocena wyników tuczu i wartości poubojowej tusz świń rasy wielkiej białej polskiej i mieszańców towarowych utrzymywanych w jednym z gospodarstw tradycyjnych w woj. kujawsko-pomorskim. Badaniami objęto trzy grupy tuczników: grupę I stanowiły tuczniki rasy wielkiej białej polskiej (wbp), grupę II – mieszańce F1 (wbp x pbz) x PIC, natomiast grupę III – mieszańce pbz x F1 (duroc x pietrain), po 20 zwierząt w każdej grupie. Ocenie poddano cechy tuczne: długość trwania tuczu, przyrosty dobowe, zużycie paszy w trakcie tuczu oraz cechy rzeźne: masę tuszy ciepłej (wbc), wydajność rzeźną, mięsność tuszy, grubość słoniny oraz wysokość mięśnia polędwicy. Przeprowadzono uproszczoną analizę ekonomiczną prowadzonego tuczu, w której uwzględniono koszty zakupu prosięcia, koszty żywienia tucznika przez cały okres tuczu i pozostałe koszty. Poniesione koszty skonfrontowano z wartością sprzedaży tuczników określaną jako przychód. Wykazano, że świnie mieszańce z grupy II cechowały się wyższym tempem wzrostu i wcześniej uzyskały ubojową masę ciała niż świnie z grupy I i III (p≤0,01). Wartość rzeźna tuczników we wszystkich grupach była bardzo dobra, gdyż większość ocenianych tusz została zaliczona do najcenniejszych klas S, E i U. W ocenie efektywności ekonomicznej produkcji wykazano zbliżoną wartość uzyskaną ze sprzedaży tuczników z grupy I i II, jednak najniższe koszty produkcji tuczników odnotowano w grupie III, gdzie prosięta do tuczu pozyskiwano z własnego chowu.
Celem niniejszej pracy było określenie zależności między otłuszczeniem tuszy a zawartością tłuszczu śródmięśniowego i profilem kwasów tłuszczowych w mięsie świń rasy złotnickiej pstrej i mieszańców F₁ (wbp x pbz). Badanych było łącznie 86 zwierząt, w tym: 60 szt. świń rasy złotnickiej pstrej (złp) i 26 szt. mieszańców F₁ (wbp x pbz). Zwierzęta utrzymywane były w warunkach hodowli ekologicznej. Tuczniki poddano ubojowi po osiągnięciu masy ok. 106 kg przez świnie złp i 114 kg przez mieszańce F₁. Tusze świń złotnickiej pstrej były bardziej otłuszczone w porównaniu z mieszańcami F₁. Średnia grubość słoniny świń złp i mieszańców F₁ z 5 pomiarów wynosiła odpowiednio 29,62 mm i 22,83 mm, a różnice okazały się statystycznie wysoko istotne przy P ≤ 0,01. Zawartość tłuszczu śródmięśniowego była bardzo zbliżona w mięsie świń obu grup (1,87 i 1,72 %). Profil kwasów tłuszczowych w mięsie obu porównywanych grup świń też był zbliżony. Jedynie udział kwasu palmitynowego (C16:0) był istotnie niższy w przypadku świń złp niż mieszańców F₁ (28,16 % wobec 29,50 %) (P ≤ 0,05). Istotną ujemną korelację pomiędzy średnią grubością słoniny a zawartością tłuszczu śródmięśniowego wykazano tylko w przypadku świń rasy złotnickiej pstrej (r = -0,264*). Wykazano też dodatnią zależność między poziomem tłuszczu śródmięśniowego a zawartością kwasu oleinowego C18:1 (r = 0,612**) i ujemną zależność z zawartością kwasu linolowego C18:2 (r = -0,732**). Wnioskuje się, że ujemna zależność między grubością okrywy tłuszczowej a zawartością t łuszczu śródmięśniowego jest cechą zależną od rasy świń oraz że większej zawartości tłuszczu śródmięśniowego towarzyszy większy udział jednonienasyconych kwasów tłuszczowych (MUFA) reprezentowanych głównie przez kwas oleinowy C18:1 w mięsie.
Celem pracy była ocena cech rzeźnych i parametrów jakości mięsa wieprzowego o zróżnicowanej kruchości. Mięso do badań pozyskano od 60 tuczników mieszańców F1 (wbp x pbz), z czego 50% stanowiły loszki i 50% – wieprzki. Masa ciała ubijanych tuczników wynosiła ok. 106–112 kg. 24 h po uboju określano stopień otłuszczenia i umięśnienia tuszy. Ocenę jakości mięsa wykonano na próbach mięśnia longissimus lumborum 48 h po uboju. W mięsie dokonano pomiaru kwasowości (pH45 i pH48h). Oceniano właściwości technologiczne mięsa, kruchość, a także zawartość tłuszczu śródmięśniowego. Na plastrze mięsa surowego określano wzrokowo: intensywność barwy, marmurkowatość i dotykowo jego jędrność – twardość. Barwę mięsa mierzono również aparaturowo przy użyciu fotokolorymetru Minolta CR 310. Określano parametry barwy w systemie CIE L*a*b*, nasycenie C* i jego ton ho, a także określano zawartość barwników mięśniowych. Uzyskane wyniki zestawiono i analizowano w dwóch grupach utworzonych w zależności od kruchości mięsa mierzonej siłą cięcia: grupa I < 39,9 N (29 szt.), grupa II ≥ 40,0 N (31 szt.). Wykazano, iż mięso pozyskane od świń o wyższej masie ciała przy uboju (II) wymagało większej siły cięcia – było twardsze w porównaniu z mięsem pochodzącym od zwierząt lżejszych (I) (p ≤ 0,01). W badaniach wykazano, że mięso uzyskane od zwierząt o wyższej masie przedubojowej było twardsze i charakteryzowało się większą siłą cięcia. Stwierdzono, że kruchość mięsa wyrażona siłą cięcia nie wpłynęła na jego pozostałe (oceniane w badaniach) cechy jakościowe.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.