Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 5

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  zaciery kukurydziane
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Celem pracy była próba oceny wpływu dodatku Zn (II) (0,05 i 0,12 mgdm-3) do podłóż z glukozą oraz zacierów kukurydzianych na wybrane cechy i aktywność fer­mentacyjną drożdży gorzelniczych. Suplementacja Zn (II) nie wpływała na zmianę dyna­miki fermentacji i wydajność etanolu z glukozy w przypadku wszystkich badanych szcze­pów, natomiast obniżała wydajność fermentacji skrobi przez Saccharomyces cerevisiae D2. Drożdże Sacharomyces cerevisiae Safethanol 3035 uzyskiwały większą wydajność etanolu ze skrobi przy dodatku 0,12 mg dm-3 Zn (II), zaś Saccharomyces diastaticus ATCC 13007 - w przypadku obu dawek Zn (II). Komórki badanych szczepów pochodzą­ce z prób fermentowanych z Zn (II) w dawce 0,12 mgdm-3 odznaczały się najlepszym stanem fizjologicznym. Dodatek Zn (II) powodował większy przyrost biomasy drożdży Saccharomyces diastaticus ATCC 13007 oraz Schwanniomyces occidentalis ATCC 48086. Nie wykazano istotnego wpływu Zn (II) na wielkość komórek drożdży.
3
80%
W pracy oceniano wpływ ekstraktu zacierów kukurydzianych (około 20, 23 i 25% w/w), przygotowanych metodą bezciśnieniowego uwalniania skrobi (BUS), na ich skład fizyko-chemiczny, własności reologiczne oraz wskaźniki fermentacji. Fermentację prowadzono systemem trzydobowym w temperaturze 28-30°C, z udziałem suszonych drożdży gorzelniczych Saccharomyces cerevisiae, rasy As4. Okresowo pobierano próby zacierów w celu monitorowania zmian ich parametrów. Na podstawie otrzymanych wyników stwierdzono istotny wpływ ekstraktu gęstości na własności reologiczne i skład fizyko-chemiczny, zarówno zacierów słodkich (ekstrakt, cukry redukujące, dekstryny, lepkość), jak i odfermentowanych (ekstrakt pozorny, ekstrakt rzeczywisty, alkohol, cukry redukujące, dekstryny, lepkość). Prowadzenie fermentacji zacierów kukurydzianych o ekstrakcie początkowym ok. 20% w/w pozwoliło na ich pełne odfermentowanie w systemie 3-dobowym (ekstrakt pozorny wynosił 0% w/w). Podwyższenie ekstraktu zacierów do około 23 i 25% w/w wpłynęło na wzrost ich lepkości oraz stężenia substratów cukrowych. Zaobserwowano również niepełne odfermentowanie tych zacierów (ekstrakt pozorny wynosił odpowiednio 2,4±0,1% w/w oraz 4,4±0,1% w/w), obniżenie wydajności procesu (odpowiednio o 16% oraz 21,4%) oraz niższy stopień wykorzystania cukrów (o 6,9% oraz 9,3%) w porównaniu z próbą o ekstrakcie 20% w/w.
Przeprowadzono badania nad procesem jednoczesnej hydrolizy i fermenta­cji (SSF), w którym do hydrolizy skrobi zastosowano preparat Stargen 001. Proces był prowadzony w gorzelni rolniczej w skali przemysłowej. Do przygotowania zacierów wy­korzystano frakcję ciekłą wywaru, którą zawracano wraz z kondensatami pary. Na pod­stawie przeprowadzonych badań wykazano, że stosując 25% zacier, uzyskano końcowe stężenie etanolu na poziomie 8-10% w/v. Poważnym problemem było zakażenie zacie­rów kukurydzianych bakteriami mlekowymi. Stężenie kwasu mlekowego w odfermento­wanym zacierze dochodziło do 3,8% w/v. Proces SFF połączony z recyrkulacją frakcji stałej wywarów umożliwił całkowitą redukcję zużycia wody technologicznej i w pełni bezściekową produkcję etanolu. Dzięki hydrolizie skrobi natywnej w trakcie fermentacji ograniczono znacznie zużycie energii na cele produkcyjne.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.