Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 5

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  kwas laurynowy
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Skrobia, dzięki swej budowie polimeru złożonego z reszt glukozowych oraz obecności w nich wysoce reaktywnych wolnych grup hydroksylowych może ulegać różnym modyfikacjom. Jednym z typów modyfikacji jest wprowadzenie do cząsteczek skrobi grup związanych z nią wiązaniami estrowymi. Produkty tych, jak i innych modyfikacji różnią się właściwościami od skrobi naturalnej. Korzystne właściwości funkcjonalne posiadają estry skrobi z długołańcuchowymi kwasami tłuszczowymi. Estryfikacja skrobi tymi kwasami może być dokonywana metodą enzymatyczną, co zapobiega zanieczyszczeniu środowiska oraz zapewnia wysoką czystość produktu. Reakcje enzymatycznej estryfikacji prowadzone są w polarnym rozpuszczalniku organicznym dobieranym w zależności od stosowanych substratów i użytego enzymu. Celem pracy było określenie przydatności rozpuszczalnika organicznego (tert-butanol lub aceton) w reakcji enzymatycznej estryfikacji skrobi naturalnej i fizycznie modyfikowanej oraz produktów jej depolimeryzacji kwasem laurynowym. Proces prowadzono stosując takie same ilości substratów i czas reakcji tak w środowisku tert-butanolu, jak i acetonu. Estryfikowano skrobię ziemniaczaną naturalną, ekstrudowaną w temperaturze 50-60-70 lub 140-150-160°C, dekstrynę białą oraz maltodekstrynę N. Użyto enzymu Novozymes 435 pochodzącego z drożdży Candida antarctica. Istnienie wiązania estrowego w produkcie potwierdzano przez analizę FTIR. Przydatność użytego rozpuszczalnika określano na podstawie pomiaru stopnia podstawienia skrobi i jej pochodnych kwasem laurynowym. Stopień podstawienia obliczony na podstawie analizy spektrum ¹HNMR 10-u uzyskanych produktów wahał się w granicach od 0,22 do 1,00. Stwierdzono, że zależy on od zastosowanego rozpuszczalnika organicznego jak również od użytego substratu. Wyższe stopnie podstawienia uzyskano w reakcjach prowadzonych w środowisku acetonu. Jedynie w przypadku dekstryny białej ester uzyskany w środowisku tert-butanolu charakteryzował się wyższym stopniem podstawienia niż uzyskany w środowisku acetonu (odpowiednio DS = 0,64 i DS = 0,56).
W pracy określono wpływ użytej kultury starterowej, czasu przechowywania, zmiany pH oraz dodatku glukozy na skład kwasów tłuszczowych fermentowanego mleka sojowego. Za pomocą chromatografu gazowego sprzężonego ze spektrometrem masowym GCMS, w badanych modelowych jogurtach sojowych zidentyfikowano następujące kwasy tłuszczowe: laurynowy (C12), palmitynowy (C16), palmitoleinowy (C16:1 n-9), margarynowy (C17), nonadekanowy (C19), oleinowy (C18:1 n-9), wakcenowy (C18:1 n-11), linolowy (C18:2 n-9, n-12), arachidowy (C20) oraz α-linolenowy (C18:3 n-9,n-12, n-15). Dominującymi kwasami jogurtów sojowych były: linolowy (C18:2 n-9, n-12), oleinowy (C18:1 n-9), palmitynowy (C16:0) i α-linolenowy (C18:3 n-9, n-12, n-15). Wykazano istotny wpływ czasu przechowywania na profil kwasów tłuszczowych. Nie wykazano statystycznie istotnego wpływu rodzaju kultury i dodatku glukozy na zawartość analizowanych kwasów. Dodatek glukozy istotnie wpłynął na wartość pH i przyczynił się do zmniejszenia aktywności biochemicznej mikroflory, co poskutkowało brakiem zmian zawartości kwasów.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.