Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 9

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  czas zamrazania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Due to the high cost of energy, and in order to obtain a product with the high nulritional value, the aim is to reduce the time of freezing. The study was focused on the impact of sonication on the process of freezing of apple tissue. Apples (ldared) slices was subjected to ultrasound at a frequency of 21 kHz and 35 through 10, 20 and 30 minutes, and then sub- jected to freezing. The material was frozen by air chilling to -25°C. The use of ultrasound pre-treatment shortened the freezing time, in comparison to untreated sample, however, these changes were significant in the case of ultrasound of frequency 35 kHz.
Wykorzystując światowe doświadczenia zestawiono i zbadano uproszczone modele prognozowania czasu zamrażania. Stworzono kompleksowe oprogramowanie procesu obliczeń tej wielkości. Program funkcjonuje jako specjalizowany interpreter i umożliwia realizację wszelkich analiz obliczeniowych dotyczących czasu zamrażania.
Celem przeprowadzonych badań było określenie wpływu czasu zamrażalniczego przechowywania i metody rozmrażania na skład i profil kwasów tłuszczowych tłuszczu śródmięśniowego mięsa króliczego. Materiał doświadczalny stanowiło 50 mięśni udowych królików rasy kalifornijskiej, ubitych w wieku 110 dni. Zapakowane próżniowo próbki przechowywano zamrażalniczo (-28 ± 1 °C) przez 2 tygodnie oraz przez 3 miesiące, a następnie rozmrażano mikrofalowo lub w powietrzu atmosferycznym. W badanych mięśniach oznaczono profil kwasów tłuszczowych metodą chromatografii gazowej. Stwierdzono, że w miarę wydłużenia czasu zamrażalniczego przechowywania (do 3 miesięcy) nastąpiło zwiększenie udziału kwasu palmitynowego i stearynowego w tłuszczu śródmięśniowym mięśni udowych rozmrożonych w powietrzu atmosferycznym oraz ich zmniejszenie w tłuszczu mięśni rozmrożonych mikrofalowo. Najniższym udziałem kwasów: oleinowego, linolowego i α-linolenowego charakteryzowały się próbki mięsa po 3-miesięcznym zamrażalniczym przechowywaniu, które rozmrażano w powietrzu atmosferycznym. Jednocześnie w grupie tej stwierdzono zwiększony udział kwasów nasyconych, a zmniejszony – kwasów mono- i polienowych. Przyczyniło się to do niekorzystnej modyfikacji profilu kwasów tłuszczowych, wyrażonej indeksami jakości zdrowotnej. Najkorzystniejszy stosunek kwasów PUFA n-6/n-3 w badanych mięśniach królików stwierdzono po 2 tygodniach zamrażalniczego przechowywania i rozmrażania w powietrzu.
Celem pracy było porównanie wpływu dodatku κ-karagenu i jego hydrolizatów oraz białka typu AFP III, ograniczającego krystalizację lodu, na przebieg procesu zamrażania modelowych roztworów sacharozy. Badaniom poddano próbki 30-procentowych roztworów sacharozy bez i z dodatkiem wymienionych substancji ochronnych, zamrożone w temperaturze -20 °C za pomocą kriostatu. Wykazano, że najdłużej zamrażały się próbki z dodatkiem białka AFP III. W porównaniu z próbkami bez dodatków wydłużeniu uległa faza ich domrażania, natomiast czas przemiany fazowej uległ skróceniu o 12 min. Próbki z dodatkiem hydrolizatów κ-karagenu zamrażały się krócej niż próbki z dodatkiem samego κ-karagenu. Czas ten był jednak identyczny jak podczas zamrażania próbek bez dodatku biopolimerów. Jednocześnie drugi etap, czyli czas domrażania próbek zawierających hydrolizaty, uległ wydłużeniu o 30 min w stosunku do czasu domrażania próbek bez dodatku biopolimerów oraz o 20 min w stosunku do próbek z dodatkiem karagenu. Dodatek hydrolizatów, podobnie jak dodatek samego κ-karagenu, wpłynął na skrócenie czasu przemiany fazowej o ok. 80 %. Każda z użytych substancji wpłynęła na podwyższenie temperatury krioskopowej o ponad 1 °C.
Określono wpływ dodatku substancji ochronnych (krioprotektantów) takich jak: kwas askorbinowy i białka ograniczające krystalizację AFGP oraz alkohol etylowy, na przebieg procesu zamrażania soku jabłkowego o różnym stężeniu oraz soku buraczanego o ekstrakcie 10%. Zamrażanie prowadzono w zróżnicowanej temperaturze (-10, -20 i -30°C), przy użyciu kriostatu. Stwierdzono, że temperatura krioskopowa soku jabłkowego zamrażanego w zróżnicowanej temperaturze była tym niższa, im wyższe było stężenie próbki soku. Wraz ze wzrostem stężenia soku jabłkowego, wydłużeniu uległ całkowity czas zamrażania. Dodatek kwasu askorbinowego i alkoholu wpłynął na podwyższenie temperatury krioskopowej soku jabłkowego. Dodatek AFGP nie wpłynął na zmianę wartości temperatury krioskopowej. Zarówno dodatek kwasu askorbinowego, jak i dodatek AFGP wpłynął na obniżenie temperatury krioskopowej soku buraczanego. Zaobserwowano, że pod wpływem kwasu askorbinowego oraz AFGP czas przemiany fazowej uległ znacznemu wydłużeniu. Dodatek kwasu askorbinowego oraz AFGP do soków jabłkowego i buraczanego (zamrażanych w temperaturze -20°C), spowodował wydłużenie całkowitego czasu zamrażania, natomiast dodatek alkoholu spowodował skrócenie całkowitego czasu zamrażania.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.