Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 7

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Porcje wędzonej makreli, śledzia surowego, śledzia w oleju, śledzia solonego i śledzia przygotowanego do solenia, zamknięte w opakowaniach z foli PAPE poddawano działaniu wysokiego ciśnienia i przechowywano w temperaturze 4°C do czasu wystąpienia wyraźnych objawów zepsucia. W określonych odstępach czasu pobierano część przechowywanych próbek i poddawano badaniom organoleptycznym, fizykochemicznym i mikrobiologicznym. Takim samym badaniom poddawano próby kontrolne - podobnie przygotowane i przechowywane, lecz nie poddane działaniu wysokiego ciśnienia. Próbki poddane działaniu wysokiego ciśnienia znacznie dłużej zachowywały przydatność do spożycia, a ich cechy organoleptyczne były bardziej korzystne, niż w przypadku prób kontrolnych. Działanie wysokiego ciśnienia powodowało całkowite zniszczenie bakterii Escherichia coli, oraz obniżenie ogólnej liczby bakterii o 1-2 cykle logarytmiczne.
Próbki mięsa zainfekowanego larwami włośnia poddawano działaniu ciśnienia hydrostatycznego 50 – 300 MPa przez 15 min. w temperaturze pokojowej. Badaniom mikroskopowym poddawano larwy w normalnym otoczeniu tkanki mięsnej, larwy wyizolowane z tkanki mięsnej metodą wytrawienia i preparaty histologiczne larw, barwione hematoksyliną i eozyną. Pełną dekontaminację mięsa uzyskano przy ciśnieniu 200 i 300 MPa.
W pracy przedstawiono wpływ pulsacyjnego pola elektrycznego na prze­wodność elektryczną właściwą tkanki jabłka odmiany Idared. W doświadczeniu zastosowano pulsacyjne pole elektryczne o natężeniu 0-10 kV/cm i liczbie impul­sów 0-50. Na podstawie otrzymanych wartości konduktywności jabłka obliczono stopień dezintegracji komórek. Stwierdzono, że aplikacja pulsacyjnego pola elektrycznego, w badanym za­kresie parametrów, powoduje wzrost przewodności elektrycznej właściwej oraz stopnia dezintegracji komórek tkanki jabłka. Największą wartością konduktywno­ści (0,0400 S·m⁻¹) oraz stopnia dezintegracji komórkowej (0,88) charakteryzowała się próbka jabłka poddana działaniu 50 impulsów pola elektrycznego o natężeniu 10 kV/cm, najmniejszą próbka kontrolna (0,0032 S·m⁻¹; 0,00).
Próbki mięsa z mięśni piersiowych i mięśni udowych kurcząt broilerów paskalizowano ciśnieniem 200-400 MP a i przechowywano w warunkach chłodniczych do czasu wystąpienia objawów zepsucia. W określonych odstępach czasu próbki poddawano badaniom mikrobiologicznym, fizykochemicznym i sensorycznym. Ciśnienie 400 MPa obniżało ogólną liczbę drobnoustrojów (OLD) o 2 cykle logarytmiczne. Zmiany cech sensorycznych mięsa przebiegały szybciej, niż zmiany mikrobiologiczne.
Celem pracy była analiza wpływu sonikacji (US) immersyjnej i kontaktowej oraz obróbki pulsacyjnym polem elektrycznym (PEF) na przewodność elektryczną. Określono także zawartość suchej substancji w materiale poddanym obróbce US oraz PEF. W przypadku obróbki pulsacyjnym polem elektrycznym natężenie pola elektrycznego wynosiło 0,3 lub 5 kV·cm–1, liczba impulsów 0–100, a właściwe zużycie energii 0–80 kJ·kg–1. Aplikacja pulsacyjnego pola elektrycznego prowadzi do wzrostu przewodności elektrycznej analizowanej tkanki roślinnej. Największy wzrost tego parametru zanotowano w przypadku zastosowania natężenia 3 kV·cm–1 oraz aplikacji 100 impulsów. Obróbka tkanki marchwi pulsacyjnym polem elektrycznym skutkowała także wzrostem zawartości suchej substancji w porównaniu z materiałem niepotraktowanym PEF, co wiązało się z wyciekiem wody z materiału w wyniku elektroporacji. Z kolei wpływ sonikacji na przewodność elektryczną oraz zawartość suchej substancji był niejednoznaczny i prowadził, w zależności od zastosowanych parametrów, do wzrostu lub obniżenia wartości tych parametrów. W tym przypadku, na ogół, największe zmiany zanotowano w próbkach poddanych obróbce kontaktowej.
Celem pracy była analiza możliwości wykorzystania przewodności elektrycznej właściwej do oceny przebiegu procesu zamrażania oraz rozmrażania, a także wybranych parametrów jakościowych rozmrożonej tkanki roślinnej. W tym celu próbki marchwi, ziemniaka oraz jabłka poddano zamrażaniu owiewowemu (–20°C), owiewowo-szokowemu (–20 lub –40°C) oraz immersyjnemu (–20°C), a następnie rozmrażano w temperaturze pokojowej (konwekcja naturalna) oraz wyznaczono czasy trwania poszczególnych etapów tych procesów. Po rozmrożeniu wyznaczono ubytek masy, przewodność elektryczną właściwą i zawartość suchej substancji tkanki. Stwierdzono, że zamrażanie, a następnie rozmrażanie prowadziło do wzrostu przewodności elektrycznej, przy czym wielkość tych zmian zależała przede wszystkim od rodzaju materiału. Na podstawie analizy statystycznej (przeprowadzonej metodą analizy skupień) wyników badań udowodniono, że przewodność elektryczna może być zgrupowana w jednej kategorii z zawartością suchej substancji, czasem przemiany fazowej podczas zamrażania, rozmrażania oraz z całkowitym czasem rozmrażania.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.