Ograniczanie wyników

Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 46

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Oliwa z oliwek jest spożywana od wieków w krajach śródziemnomorskich. Ostatnio jest również doceniana w innych krajach Europy oraz na świecie dzięki swoim wyjątkowym właściwościom organoleptycznym i żywieniowym. Oliwy dziewicze otrzymuje się z miazgi oliwnej wyłącznie metodami mechanicznymi, klasyfikuje się je ze względu na jakość sensoryczną i kwasowość. W artykule omówiono oliwkę jako surowiec oleisty oraz technologię otrzymywania oliwy, klasyfikację oliwy, jakość oraz znakowanie.
2
100%
Celem pracy była ocena jakości oraz wartości żywieniowej olejów rzepakowych tłoczonych na zimno, na podstawie składu kwasów tłuszczowych, zawartości tokoferoli i steroli. Zakres pracy obejmował tłoczenie olejów z nasion rzepaku w warunkach laboratoryjnych w prasie ślimakowej, analizę jakości i składu chemicznego wytłoczonych olejów oraz porównanie ich z olejami handlowymi tłoczonymi na zimno i olejami rafinowanymi. W próbkach olejów oznaczono podstawowe parametry jakości: liczbę kwasową, nadtlenkową, anizydynową, wskaźnik Totox i stabilność oksydatywną w teście Rancimat w temp. 120 °C. Dokonano analizy składu kwasów tłuszczowych, składu i zawartości tokoferoli oraz steroli. Oleje rzepakowe tłoczone na zimno w warunkach laboratoryjnych, jak i handlowe, charakteryzowały się wysoką jakością i zróżnicowaną stabilnością oksydatywną (czas indukcji od 3,82 do 7,32 h). Stwierdzono wysoką wartość żywieniową z racji optymalnego składu kwasów tłuszczowych, tj. dużej zawartości kwasów nienasyconych od 92,6 do 93,1 %, a małej zawartości kwasów nasyconych od 6,7 do 7,3 %, optymalnym stosunkiem kwasów z rodziny n-6 do n-3, tj. średnio 2,1 : 1. Oleje nie zawierały izomerów trans kwasów tłuszczowych z wyjątkiem oleju rafinowanego (0,8 %). Wszystkie badane oleje były także cennym źródłem zarówno tokoferoli od 44,82 do 57,60 mg/100 g, jak i steroli od 547,06 do 676,25 mg/100 g.
Ikreślono wpływ dodatku oleożywic: rozmarynu i oregano na zmiany oksydacyjne olejów tłoczonych na zimno rzepakowego i słonecznikowego w teście termostatowym (63°C). Materiałem badawczym były handlowe oleje tłoczone na zimno rzepakowy i słonecznikowy oraz handlowe preparaty oleożywic z rozmarynu i z oregano o zawartości 10% olejku eterycznego. Zastosowano dodatek do oleju w dawkach: 0,1%, 0,2% i 0,3%. Większy efekt przeciwutleniający uzyskano w przypadku oleożywicy rozmarynu, która spowodowała wyraźny wzrost stabilności badanych olejów. Stwierdzono lepszą skuteczność działania zastosowanych preparatów w oleju rzepakowym w porównaniu do słonecznikowego. Oleje rzepakowe z ekstraktem rozmarynu od początku trwania testu utleniały się wolniej. Niższą aktywność przeciwutleniającą stwierdzono w przypadku zastosowania oleożywicy oregano w obydwu olejach.
8
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Oliwa z oliwek w diecie śródziemnomorskiej

63%
Oliwa z oliwek jako cenny olej roślinny jest znana i używana na całym świecie. Wyniki badań naukowych potwierdzają korzystne oddziaływanie oliwy i diety śródziemnomorskiej na zdrowie, szczególnie ludności zamieszkującej tereny położone nad Morzem Śródziemnym. Na podstawie dokonanego przeglądu literatury stwierdzono, że najwartościowsza oliwa z oliwek, extra virgin, zawiera wiele korzystnych składników odżywczych, takich jak: kwas oleinowy w składzie kwasów tłuszczowych, a także związki fenolowe, -sitosterol, -tokoferol, skwalen, które chronią człowieka przed chorobami cywilizacyjnymi. Produkcja i konsumpcja oliwy z oliwek jest największa w krajach basenu Morza Śródziemnego. Dieta śródziemnomorska charakteryzuje się zbilansowanym składem produktów spożywczych, obejmującym na pierwszym miejscu produkty zbożowe, a następnie owoce, warzywa i rośliny strączkowe. Głównym źródłem tłuszczu w tej diecie jest oliwa z oliwek. Tylko pełna dieta połączona z aktywnością fizyczną i piciem dużej ilości wody jest w stanie utrzymać organizm człowieka w odpowiedniej formie zdrowotnej.
Celem pracy było porównanie cech sensory cznych, fizyko-chemicznych i stabilności oksydatywnej wybranych olejów tłoczonych na zimno oraz ocena ich trwałości w warunkach chłodniczych. Do badań użyto jedenastu rodzajów olejów: lnianego wy-sokolinolenowego, lnianego niskolinolenowego, rzepakowego, krokoszowego, makowego, z awokado, z nasion dzikiej róży, z prażonych pestek dyni, z orzechów arachidowych, brazylijskich oraz włoskich. W olejach oznaczono stopień hydrolizy, pierwotny i wtórny stopień utlenienia, barwę i stabilność oksydatywną (Rancimat w 120°C). Spośród porównywanych olejów najwyższym stopniem akceptacji konsumenckiej charakteryzował się olej z orzechów arachidowych, a najniższym olej z awokado. Stwierdzono, że analizowane oleje spełniały stawiane im wymagania dotyczące podstawowych wyróżników jakości, poza olejami z awokado i krokoszowym. Najwyższą stabilnością oksydatywną charakteryzował się olej arachidowy (20,80 h), najniższą natomiast lniany wysokolinolenowy (1,07 h). Po przechowywaniu olejów w warunkach chłodniczych odnotowano, że zmiany spowodowane hydrolizą w niewielkim stopniu dotyczyły tych produktów, natomiast utlenianie zachodziło intensywnie.
Celem pracy była ocena wpływu czystości nasion rzepaku i sposobu oczyszczania oleju na wskaźniki chemiczne i jakość mikrobiologiczną olejów tłoczonych na zimno. Zakres pracy obejmował: analizę podstawowych wyróżników jakości 11 partii przemysłowych nasion rzepaku odmian „00”, tłoczenie w prasie ślimakowej, oczyszczanie olejów przez naturalną sedymentację i dekantację lub odwirowanie oraz analizę jakości wytłoczonych olejów świeżych i przechowywanych. W próbkach nasion oznaczano: zawartość wody, tłuszczu i zanieczyszczeń, a w próbkach olejów: stopień hydrolizy, pierwotny i wtórny stopień utlenienia lipidów, wskaźnik Totox i stabilność oksydatywną w teście Rancimat. Zarówno w nasionach, jak i olejach określano ogólną liczbę drobnoustrojów oraz liczbę grzybów. Dodatkowo identyfikowano wyizolowane rodzaje pleśni. Poszczególne partie nasion rzepaku charakteryzowały się zróżnicowaną jakością pod względem zawartości tłuszczu, wody oraz zanieczyszczeń użytecznych i nieużytecznych. Zanieczyszczenie mikrobiologiczne nasion wynosiło 10³ - 104 jtk/g. Stwierdzono dodatnią liniową korelację (p ≤ 0,01) pomiędzy zawartością zanieczyszczeń a jakością mikrobiologiczną nasion. Oleje rzepakowe tłoczone na zimno charakteryzowały się średnim stopniem hydrolizy i utlenienia lipidów. Jakość olejów uzależniona była od zanieczyszczenia nasion. Oleje wirowane były wyższej jakości niż oleje dekantowane. Sposób oczyszczania wpływał na właściwości chemiczne i mikrobiologiczne olejów w czasie przechowywania. Przechowywanie przez 6 miesięcy olejów oczyszczanych przez dekantowanie, w porównaniu z olejami wirowanymi, powodowało większe obniżenie ich jakości. Wzrósł stopień hydrolizy i utlenienia lipidów oraz nastąpił wzrost ogólnej liczby drobnoustrojów. Jednak zanieczyszczenie mikrobiologiczne olejów tłoczonych na zimno było bardzo małe (na poziomie 10¹ do 10² jtk/cm³), tj. od 10 do 1000 razy mniejsze niż anieczyszczenie nasion rzepaku. Na nasionach oraz w olejach stwierdzono obecność bakterii przetrwalnikujących, drożdży oraz pleśni. Wśród grzybów dominującą mikroflorę stanowiły pleśnie z rodzaju Penicillium, Fusarium, Alternaria, Rhizopus, Aspergillus i Cladosporium.
Celem pracy była ocena stabilności oksydatywnej olejów rzepakowego i słonecznikowego tłoczonych na zimno z dodatkiem ekstraktu z oregano, w teście Rancimat i termostatowym. Materiałem badawczym były świeże oleje: rzepakowy i słonecznikowy tłoczone na zimno. Oleje stabilizowano dodając naturalny przeciwutleniacz w postaci ekstraktu oregano - preparat handlowy Origanox - w dawkach 500, 1000, 1500 mg/kg. Zbadano ogólną jakość olejów (liczba kwasowa, nadtlenkowa, anizydynowa, jodowa). Stabilność oksydatywną olejów z przeciwutleniaczem oznaczono w teście Rancimat w temp. 120 °C i jednocześnie prowadzono test termostatowy w temp. 63 °C . Aktywność przeciwutleniająca ekstraktu oregano zależała od zastosowanej dawki preparatu. Im wyższa dawka, tym dłuższy był czas indukcji w przypadku oleju rzepakowego tłoczonego na zimno. W oleju tłoczonym na zimno najefektywniejsza była dawka 1500 mg/kg. W oleju słonecznikowym tłoczonym na zimno zaobserwowano działanie prooksydatywne zastosowanego ekstraktu, zarówno w teście Rancimat, jak i termostatowym.
W ostatnich latach wzrasta zainteresowanie konsumentów olejami jadalnymi. Wysokiej jakości oleje tłoczone na zimno, otrzymane wyłącznie metodami mechanicznymi, w niskiej temperaturze tłoczenia, mogą być spożywane jako nierafinowane. Technologia tłoczenia na zimno jest prosta, tania i ekologiczna. Jednak jej istotnymi wadami jest niska wydajność i problemy z uzyskaniem stałej jakości produktu związanej z jakością surowca. W artykule przedstawiono znaczenie olejów tłoczonych na zimno. Omówiono technologię tłoczenia na zimno ze szczególnym uwzględnieniem czynników wpływających na jakość oleju, omówiono wady i zalety tej metody, porównano jakość oleju tłoczonego na zimno i rafinowanego.
Porównano sześć handlowych próbek κ-karagenów rafinowanych E 407 i półrafinowanych E 407a, pochodzących od różnych producentów. W pracy przeprowadzono analizę sensoryczną form sproszkowanych, oznaczenie barwy metodą odbiciową. Ponadto oceniono synerezę, przejrzystość żeli, odwracalność termiczną. W celu przebadania tekstury wyznaczono maksymalne siły penetracji. Badane preparaty E 407a zdecydowanie różniły się pod względem cech sensorycznych oraz fizykochemicznych od karagenów rafinowanych (E 407). Były ciemniejsze, bardziej słone, utworzone z nich żele były mniej przejrzyste. Cechy funkcjonalne, tak istotne przy tworzeniu i stabilizacji tekstury, też różniły się. Żele karagenów półrafinowanych charakteryzowały się kilkukrotnie większą synerezą, maksymalna siła penetracji była w przypadku żeli E 407a mniejsza. Ponadto stwierdzono, że poszczególne preparaty handlowe E 407a także zdecydowanie różniły się od siebie.
Oceniono jakość i stabilność oksydatywną wybranej z rynku warszawskiego oliwy z oliwek. Materiałem badawczym było 6 oliw dziewiczych extra virgin, 4 oliwy z wytłoków (sansa, pomace) i 4 oliwy rafinowane (extra light i light) pochodzące od różnych producentów głównie z Włoch, Hiszpanii i Grecji. Badane oliwy z oliwek były produktami o dobrych wyróżnikach fizykochemicznych. Oliwy z oliwek dziewicze (extra virgin) charakteryzowały się niską kwasowością, ale zawierały stosunkowo dużo nadtlenków - pierwotnych produktów utlenienia. Skład kwasów tłuszczowych był typowy i charakterystyczny dla oliw z oliwek. W przypadku oliw z oliwek z wytłoków (sansa, pomace) i rafinowanych (extra light i light) wykryto izomery trans kwasów tłuszczowych. Stwierdzono wysoką stabilność oksydatywną w przypadku oliw z oliwek extra virgin. Zdecydowanie niższą stabilnością w teście Rancimat i termostatowym charakteryzowały się oliwy z wytłoków i oliwy light. Na podstawie wyników testu termostatowego stwierdzono, że zmiany oksydacyjne w oliwach przebiegały w tym samym tempie dla danej kategorii oliwy z oliwek, jednak zdecydowanie najwolniej w przypadku oliw dziewiczych, a najszybciej w oliwach poddanych rafinacji (light i extra light).
The fatty acid composition, tocopherols, carotenoids and phytosterol contents of the cold-pressed oils of rapeseeds originated from conventionally produced crops (industrial mixes and seeds of pure cultivars) and ecologically cultivated crops were investigated. The main fatty acids were oleic (60.07–64.44%), followed by linoleic (17.69–20.70%), and α-linolenic (8.07–9.95%). The oils contained γ- and α-tocopherol (29.89–37.37 mg/100 g and 19.33–33.45 mg/100 g, respectively), while the average content of total tocopherols was 58.89 mg/100 g. The concentration of total phytosterols ranged from 420.9 to 651.6 mg/100 g. The dominant phytosterols were β-sitosterol (229.6–316.3 mg/100 g), campesterol (144.2–247.3 mg/100 g), and brassicasterol (42.7–71.4 mg/100 g). The amount of total carotenoids varied from 8.89 to 19.53 mg/kg. Hierarchical cluster analysis (HCA) showed no clear differentiation of oils relying on rapeseeds cultivation method. Differences in the nutritional value between oils resulted more likely from genetic background of rapeseed varieties than cultivation method
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.