W minionym dziesięcioleciu polskie cukrownictwo, wskutek wstrzymywania procesów restrukturyzacyjnych w przemyśle cukrowniczym stawało się coraz mniej efektywne. Skracał się czas kampanii i stopień wykorzystania instalacji przetwórczych. Rosło zadłużenie. Wierzyciele, w celu zabezpieczenia swoich interesów przewłaszczali cukier, w tym również kwoty C, aby sprzedawać go na giełdach krajowych. Kumulacja nadwyżek cukru kwoty C na rynku wewnętrznym doprowadziła w 1999 r. do katastrofalnego spadku krajowych cen. Podjęte działania interwencyjne poprawiły sytuację ale nie usunęły przyczyn, które wynikają przede wszystkim z braku przepisów nakazujących wszystkim podmiotom, a nie tylko cukrowniom, eksport cukru kwoty C. Konieczna jest zmiana przepisów ustawy cukrowej, wprowadzająca zasadę przydzielania kwot produkcji raz na pięć lat oraz przyznawania ich nie poszczególnym cukrowniom, a firmom cukrowym lub holdingom. Dalsze wstrzymywanie procesu prywatyzacji branży cukrowej może doprowadzić do bankructwa większości państwowych fabryk.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.