Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 14

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Wpływy różnego czasu hydrolizy białka niektórych pasz na zawartość aminokwasów

100%
Rapczynska I.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
1970
|
tom 101
2

Wyniki odchowu kurcząt przy zastosowaniu preparatu białkowo-tłuszczowego

51%
Skorko H., Rapczynska I., Lewicki C.
Acta Academiae Agriculturae ac Technicae Olstenensis. Zootechnica
|
1988
|
tom 31
3

Strawnosc skladnikow pokarmowych mieszanek z udzialem pszenzyta lub innych zboz w zywieniu prosiat

51%
Tywonczuk J., Falkowska A., Rapczynska I., Lewicki C.
Acta Academiae Agriculturae ac Technicae Olstenensis. Zootechnica
|
1994
|
tom 42
69-76
Doświadczenie strawnościowo-bilansowe przeprowadzono na 20 wieprzkach o średniej masie ciała 25 kg. Badano wpływ zastosowania w mieszankach PP-grower jako jedynego zboża: śruty jęczmiennej odmiany Goplański (78% - grupa II), śruty pszennej odmiany Salwa (81%-grupa III), śruty z pszenżyta odmiany Grado (82% - grupa IV) oraz śruty żytniej odmiany Dańkowskie (30% - grupa V) na strawność składników pokarmowych i bilans azotu u warchlaków. Zaobserwowano wzrost strawności białka ogólnego w grupie III i V (83.0%, 81.5%) oraz lepszą strawność substancji organicznej w grupach: III, IV, V, wynoszącą odpowiednio 88.2; 88.0 i 88.6%. Wykorzystanie azotu pobranego i strawionego było zbliżone w grupach I, II, III i IV, natomiast obserwowano obniżenie tych wskaźników w grupie V, żywionej mieszanką z udziałem 30% śruty żytniej.
4

Jakość białka preparatu białkowo-tłuszczowego w żywieniu kurcząt

51%
Rapczynska I., Skorko H., Lewicki C.
Acta Academiae Agriculturae ac Technicae Olstenensis. Zootechnica
|
1988
|
tom 31
5
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Wpływ terminu sprzętu jęczmienia i owsa na plon energii i białka ogólnego strawnego

51%
Tywonczuk J., Lewicki C., Szymanska E., Rapczynska I.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
1978
|
tom 216
6

Badania nad zastosowaniem pszenzyta w mieszankach pelnodawkowych dla rosnacych swin

51%
Tywonczuk J., Falkowska A., Rapczynska I., Lewicki C.
Acta Academiae Agriculturae ac Technicae Olstenensis. Zootechnica
|
1994
|
tom 42
55-67
Badano wpływ mieszanek PP-prestarter, PP-grower oraz PT-1 z udziałem, jako jedynego zboża, śruty jęczmiennej (grupa II), pszennej (grupa III) pszenżytniej (grupa IV) i żytniej (grupa V) na tempo wzrostu, spożycie i wykorzystanie paszy przez prosięta w wieku od 11 do 96 dnia życia oraz tuczniki od masy ciała 37 kg do 66 kg. Badania przeprowadzono w fermie przemysłowej na 687 prosiętach pochodzących 175 miotów oraz na 200 tucznikach podzielonych na 5 grup doświadczalnych. Zastąpienie śrut zbożowych w mieszankach pełnoporcjowych dla prosiąt (PP-prestarter, PP-grower) pszenżytem wpłynęło na nieznaczne obniżenie przyrostów oraz istotne pogorszenie wykorzystania paszy. Natomiast zastosowanie w mieszankach dla prosiąt jako jedynego zboża jęczmienia, pszenicy lub 30% żyta pozwoliło na uzyskanie wyższych przyrostów dobowych i lepszego wykorzystania paszy w porównaniu z mieszanką kontrolną. Żywienie tuczników pełnoporcjową mieszanką PT-1 z udziałem śruty jęczmiennej, pszennej, pszenżytniej lub żytniej jako jedynych zbóż nie miało istotnego wpływu na tempo wzrostu oraz spożycie i wykorzystanie paszy u badanych zwierząt.
7

Zastosowanie suszu z koniczyny perskiej w zywieniu tucznikow. I. Wartosc pokarmowa mieszanek

45%
Tywonczuk J., Lipinski K., Minakowski D., Falkowska A., Rapczynska I.
Acta Academiae Agriculturae ac Technicae Olstenensis. Zootechnica
|
1997
|
tom 46
143-150
W doświadczeniu określano wartość pokarmową mieszanek pełnodawkowych PT-1 i PT-2 z udziałem 10% suszu z koniczyny czerwonej (mieszanka II), 10 i 15% suszu z koniczyny perskiej odmiany Ira (mieszanki III i IV) oraz 10 i 15% suszu z koniczyny perskiej z nasion importowanych (mieszanki V i VI). Badania strawnościowo-bilansowe wykonano na 24 wieprzkach o masie początkowej 41 kg (mieszanki PT-1) i 65 kg (mieszanki PT-2). Wprowadzenie do mieszanek suszu z koniczyny czerwonej lub perskiej w ilości 10-15% wpłynęło na obniżenie poziomu energii metabolicznej oraz zawartości białka ogólnego strawnego, nie miało jednak ujemnego wpływu na wyniki bilansu azotu u tuczników.
8

Określenie przydatności śruty z żyta obłuszczonego w mieszankach pełnoporcjowych dla odsadzonych prosiąt

45%
Tywonczuk J., Lewicki C., Czarnyszewicz J., Rapczynska I., Kozlowski M.
Acta Academiae Agriculturae ac Technicae Olstenensis. Zootechnica
|
1989
|
tom 33
9

Zastosowanie zroznicowanego udzialu pszenzyta odmiany Grado w mieszankach pelnoporcjowych dla tucznikow

45%
Tywonczuk J., Lipinski K., Lewicki C., Rapczynska I., Goschorski B.
Acta Academiae Agriculturae ac Technicae Olstenensis. Zootechnica
|
1994
|
tom 42
77-86
W badaniach określono możliwości wprowadzenia do mieszanek dla tuczników pszenżyta odmiany Grado. Doświadczenia żywieniowe przeprowadzono na 357 (doświadczenie A), 228 (doświadczenie B) i 273 sztukach (doświadczenie C). Tucz trwał od masy ciała 23-33 kg do ok. 100-115 kg. W żywieniu stosowano mieszanki PT-1 i PT-2, w których w grupie kontrolnej głównym zbożem była śruta jęczmienna. W mieszankach doświadczalnych zastosowano pszenżyto w ilości 50 (grupa II) lub 100% (grupa III) śrut zbożowych. Wyniki badań wskazują, że pszenżyto może być stosowane w mieszankach dla tuczników w ilości 50% śrut zbożowych. Całkowite zastąpienie innych zbóż pszenżytem spowodowało przy wyższym poziomie przyrostów pogorszenie wyników produkcyjnych (doświadczenie A). Badania strawnościowo-bilansowe przeprowadzono na 15 wieprzkach o masie ciała ok. 55 (PT-1) i ok. 73 kg (PT-2), podzielonych na 3 grupy. W żywieniu stosowano mieszanki o takim samym składzie jak w doświadczeniach produkcyjnych. Stwierdzono, że całkowite zastąpienie innych zbóż pszenżytem wpłynęło korzystnie na strawność składników pokarmowych i wykorzystanie azotu.
10

Zastosowanie sruty poekstrakcyjnej rzepakowej 0 lub bobiku i peluszki w mieszankach z udzialem pszenzyta w zywieniu tucznikow

45%
Tywonczuk J., Lipinski K., Lewicki C., Rapczynska I., Goschorski B.
Acta Academiae Agriculturae ac Technicae Olstenensis. Zootechnica
|
1994
|
tom 42
87-96
Doświadczenie żywieniowe przeprowadzono na 374 sztukach podzielonych na 4 grupy. Tucz trwał od masy początkowej ok. 36 kg do ok. 105 kg. W grupie kontrolnej tuczniki żywiono standardowymi mieszankami PT-1 i PT-2. Do mieszanek doświadczalnych wprowadzono pszenżyto odmiany Grado w ilości 50% śrut zbożowych (grupa II, III i IV). Jednocześnie zastąpiono część (I okres tuczu) lub całość (II okres tuczu) śruty poekstrakcyjnej sojowej śrutą rzepakową "O" (grupa III), lub bobikiem i peluszką (grupa IV). Uzyskane wyniki wskazują, że pszenżyto stosowane w podanej ilości może być komponentem miesza­nek dla tuczników. Wykazano również, że dobrym uzupełnieniem tego zboża w mieszankach są bobik i peluszka stosowane łącznie w stosunku 1:1. Wprowadzenie do mieszanek z pszenżytem poekstrakcyjnej śruty rzepakowej "O" wpłynęło na pogorszenie wyników tuczu. Doświadczenie strawnościowo-bilansowe wykonano na 16 wieprzkach o średniej ma­sie ok. 70 kg. Zwierzęta żywiono mieszankami stosowanymi w doświadczeniu żywieniowym (PT-2). Wprowadzenie do mieszanek dla tuczników pszenżyta, niezależnie od rodzaju stosowanych pasz wysokobiałkowych, wpłynęło z reguły na lepszą strawność składników pokarmowych. Zastosowanie w mieszankach z pszenżytem śruty poekstrakcyjnej rzepakowej "O" spowodowało wyraźne pogorszenie wyników bilansu azotu.
11
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Efektywność tuczu świń mieszankami pełnodawkowymi o obniżonym poziomie białka

45%
Lewicki C., Tywonczuk J., Flis M., Czarnyszewicz J., Rapczynska I.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
1988
|
tom 361
Были проведены два опыта по откорму свиней. В первом опыте свиньи группы I (контрольной) получали комбикорм содержащий 15,5% (28-65 кг/ и 14,5% (65-115 кг) белка, тогда как свиней группы II кормили рационом с уровнем белка сниженным на около 10%, но с прибавкой лизина и метионина, а свиней группы III кормили как в группе II, но с прибавкой меди и железа (по 250 мг на 1 кг корма). Установлено, что при сниженном уровне белка в рационе привесы откормочников были даже выше, чем в контрольной группе, а использование переваримого белка - на 1 кг привеса было на 11% ниже. Установлено также положительное влияние дрибавок меди и железа на привесы свиней и использование корма. Во втором опыте в группе I (контрольной) скармливали комбикорм содержащий 16% (30-70 кг) и 13,5% (70-105 кг) сырого белка, в группе II - комбикорм содержащий соответственно 13,5 и 11,0% однако при его пополнении лизином и метионином, в группе III кормление было как в группе II, но с прибавкой меди и железа, а в группе lv скармливали за весь период откорма комбикорм содержащий 13,5% сырого белка с прибавкой лизина, метионина, меди и железа. Установлено снижение уровня белка на 15% которое даже при прибавке аминокислот приводило к существенному снижению привесов животных. Прибавка меди и железа (группа III) способствовала повышению привесов (на 8%) при сокращенном истреблении корма (на 9%) в сравнении с группой II.
12

Wpływ żywienia krów paszami konserwowanymi lub zielonką z traw na przemiany w żwaczu i poziom niektórych metabolitów w osoczu krwi

45%
Minakowski D., Rapczynska I., Markiewicz E., Bednarska A., Wysocka Z.
Acta Academiae Agriculturae ac Technicae Olstenensis. Zootechnica
|
1988
|
tom 31
13

Zastosowanie suszu z koniczyny perskiej w zywieniu tucznikow. II. Wyniki tuczu

45%
Tywonczuk J., Lipinski K., Minakowski D., Falkowska A., Rapczynska I.
Acta Academiae Agriculturae ac Technicae Olstenensis. Zootechnica
|
1997
|
tom 46
151-156
W celu określenia przydatności suszu z koniczyny perskiej w żywieniu tuczników przeprowadzono dwa doświadczenia produkcyjne. W żywieniu stosowano mieszanki pełnodawkowe PT-1 i PT-2 z udziałem 10% suszu z koniczyny czerwonej (mieszanka II), 10 i 15% suszu z koniczyny perskiej odmiany Ira (mieszanki III i IV) oraz z 10 i 15% suszu z koniczyny perskiej z nasion importowanych (mieszanki V i VI). W doświadczeniu drugim w celu pełniejszego potwierdzenia wyników stosowano w żywieniu tuczników mieszanki I, III i V. Wyniki badań wskazują, że susz z koniczyny perskiej może być stosowany w mieszankach dla tuczników w ilości 10%. Udział tej paszy w mieszankach dla tuczników może być jednak przyczyną nieco niższych efektów produkcyjnych.
14

Wydajność i skład chemiczny mleka krów żywionych paszą z dodatkiem oleju rzepakowego

39%
Minakowski D., Jaworski J., Lewicki C., Gujska E., Markiewicz K., Kuncewicz A., Rapczynska I.
Acta Academiae Agriculturae ac Technicae Olstenensis. Zootechnica
|
1989
|
tom 34
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.