Charakterystyka bylicy estragonu (Artemisia dracunculus L.) uprawianej w Polsce

• Autorzy: Olszewska-Kaczynska I , Suchorska K.
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Analizowano zmiany rozwojowe bylicy estragonu uprawianej w Polsce oraz sklad chemiczny olejku eterycznego i jego gromadzenie się w czasie dwuletniej wegetacji. Najwyższą masę ziela, zarówno w pierwszym, jak i drugim roku uprawy, uzyskano z sierpniowego terminu zbioru, przy czym w drugim roku uprawy masa ziela byla 2,5 razy większa niż w pierwszym roku uprawy. W roślinach jednorocznych i dwuletnich maksymalną zawartość olejku zaobserwowano w lipcu. Analiza składu chemicznego olejku eterycznego wykazała, że niezależnie od terminu zbioru, związkiem dominującym w olejku jest elemycyna. Stwierdzono również wyraźną zależność pomiędzy ß-pinenem i sabinenem a elemycyną.

EN

Development changes, chemical composition of essential oil and its gathering in plants during two years of tarragon vegetation were analysed. It was found that the highest amount of herb were obtained in August as in the first so in the second year of cultivation. However, in the second year the mass of herb was 2.5 times bigger than in the first year. As well in one- as in two-year-old plants the maximum content of essential oil was noticed in July. The analysis of essential oil showed that elemicin is its main compound, irrespective of the time of harvest. It was also found ß-pinen and sabinene dependence and elemicin content.

Słowa kluczowe

PL

zlozone; rosliny lecznicze; elemycyna; uprawa roslin; Polska; bylica estragon; Artemisia dracunculus; Compositae; olejki eteryczne

• Wydawca: -
• Czasopismo: Herba Polonica
• Rocznik: 1996
• Tom: 42
• Numer: 1
• Opis fizyczny: s.5-10, rys.,tab.,bibliogr.

Twórcy

autor

Olszewska-Kaczynska I

• Szkola Glowna Gospodarstwa Wiejskiego, ul.Nowoursynowska 166, 02-787 Warszawa

autor

Suchorska K.

Bibliografia

• 1. DEANS S. G., SVOBODA K. P.: J. Hort. Sci. 1988, 63, 503.
• 2. HETHELYI E., KOCZKA I., TETENYI P.: Herba Hung. 1989, 28, 99.
• 3. KHISAMUTDINOW F., GARYAER M.: Izw. Akad. Nauk Kazakh. SSR, Ser. Khim. 1959, Nr 2, 189.
• 4. KOSTRZEWA E.: Instytut Fermentacyjny. Warszawa 1986.
• 5. THIEME H., NGUYEN T.: Pharmazie 1972, 27, 254.
• 6. VOSTROVSKY O., MICHAELIS K.: Z. Naturf. 1981, 36, 724.