Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 41

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  slod jeczmienny
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
It was proven that estimation of simplified mashing efficiency could be an important feature of evaluation of suitability of any compositions of pilsner type malt with special malts and unmalted adjuncts used in the production of brewer’s worts in minibreweries and restaurant breweries. Forecasting of mashing efficiency can simplify the planning of mashing process using different recipes involving any composition of raw materials included in the load which variably affects the efficiency of wort obtaining process. Here proposed method of evaluation of mashing efficiency allows to predict the most important technological features of mashing (extract content and volume of wort). It is a laboratory method that allows to develop new recipes of production of brewer’s wort without bearing the costs of experiments in the production scale.
W artykule omówiono wpływ odmiany jęczmienia, warunków słodowania i dodatku preparatu o właściwościach utleniających na parametry technologiczne i chemiczne słodu i jakości brzeczki.
This study has confirmed the view that high doses of nitrogen in the cultivation of malting barley adversely affect the quality of malts and worts. Fertilization at the dose of SO kg N·ha-1 is more appropriate to obtain barley of acceptable high malting quality. Each of the barley varieties tested had a quality index Q exceeding the threshold value, and therefore were eligible for processing into malt. The 3- and 4-day malts showed a tendency to have higher values of index Q when nitrogen fertilization was applying at an average dose (a1). Intensive level of mineral fertilization (a2) resulted most often in malting quality deterioration. The extended malting time from 3 to 5 days did not bring a substantial improvement of the malt quality, the 4-day malts had the best processing properties.
W artykule omówiono najważniejsze wskaźniki jakości jęczmienia browarnego oraz problemy jego uprawy. Przedstawiono wpływ podstawowych czynników technologicznych na parametry jakościowej słodu wyprodukowanego z surowców o zróżnicowanym pochodzeniu.
The study was aimed at determination of malts 40, 60 and 80% substitution, with unmalted barley grain, affects the technological properties of won, used for production of food concentrates. The brewing barley grain, in husked and dehusked form, were grounded, gelatinized in the presence of Termamyl 120L enzymatic preparation, and congress mashed with Pilsner type or Light Crystal malt with application of Ceremix Plus MG preparation. The saccharification time of malts and unmalted barley mixture, filtration time, final volume, pH, as well as content of extract, free alfa-aminoacid (FAN) and soluble nitrogen of worts were determined. The resulls were subject of statistical analysis. It was determined that application of Termamyl 120L and Ceremix Plus MG allows to obtain worts with acceptable technological parameters from 40 and 60% shares of unmalted barley grain. The increased substitution of malt, to 80% of charge, lengthens the saccharification time, decreases the content of extract, final volume of wort, as well as content of FAN and soluble nitrogen.
Celem badań było określenie wpływu cech odmianowych, grubości oraz czasu słodowania ziarna jęczmienia browarnego na wybrane cechy brzeczek laboratoryjnych otrzymanych z 4-, 5- i 6-dniowych słodów typu pilzneńskiego z 20% dodatkiem grysu kukurydzianego. Materiałem badawczym było ziarno 10 odmian jęczmienia browarnego (Class, Blask, Riviera, Lailla, Hanka, Sebastian, Bolina, Philadelphia, Tolar, Stratus), z sezonu wegetacyjnego 2005 oraz grys kukurydziany o granulacji 500–1250 µm. Do produkcji 4-, 5- i 6dniowych słodów użyto dwie frakcje ziarna o grubości 2,5–2,8 mm oraz ponad 2,8 mm. Słodowanie ziarna jęczmienia przeprowadzono w warunkach laboratoryjnych, stosowanych przy otrzymywaniu słodów typu pilzneńskiego. Grys kukurydziany, w ilości 20% zasypu, łączono z wodą w stosunku 1:5 i poddawano kleikowaniu w temp. 90°C przez 10 min. Skleikowany surowiec niesłodowany zacierano wraz ze słodem metodą kongresową. W uzyskanych brzeczkach laboratoryjnych oznaczono: zawartość ekstraktu, barwę, lepkość, ostateczny stopień odfermentowania oraz zawartość azotu ogółem i azotu α-aminowego. Obliczono również ekstraktywność s łodów oraz kompozycji słodów z grysem kukurydzianym. Próbami stanowiącymi obiekt porównawczy były brzeczki wytworzone bez dodatku niesłodowanego. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że cechy odmianowe ziarna jęczmienia browarnego wpływają istotnie na większość cech badanych brzeczek. Dodatek 20% grysu kukurydzianego powoduje zwiększenie ekstraktywności zacierów i lepkości brzeczek, a także zmniejszenie intensywności ich barwy, stopnia ostatecznego odfermentowania oraz zawartości azotu ogółem i azotu α-aminowego. Brzeczki uzyskane ze słodów wyprodukowanych z ziarna jęczmienia o zróżnicowanej grubości różnią się istotnie tylko pod względem intensywności zabarwienia. Słodowanie 5-dniowe ziarna jęczmienia, w porównaniu z 4- i 6-dniowym, przyczynia się do uzyskania brzeczek o najlepszych parametrach technologicznych.
It was proven that the use of intensive cultivation technology of spring brewing barley with foliar fertilization of microelements containing copper chelates or 100% water-soluble поп-chelate manganese allows to obtain the grain of better malting properties. There were not found negative quality effects of using microelement fertilization on barley plants. On the basis of one-year, single-way cultivation experiment it was stated that foliar fertilization with Сu and Mg can influence on the intensification of the grain yield in the range of 0,25-0,5 tones per hectare and can improve the extractivity of the pilzner type malts, Kolbach index and final attenuation limit of wort. The average improvement of malts quality according to Molina-Cano evaluation was 0,4 in 9-point scale.
Celem badań była ocena aktywności przeciwutleniającej piw produkowanych z dodatkiem niesłodowanej komosy ryżowej (nasion lub płatków) lub amarantusa (nasion, płatków lub poppingu), jako zamienników 10 i 30 % słodu jęczmiennego. Aktywność przeciwutleniającą badanych piw określono na podstawie efektywności wygaszania syntetycznego rodnika DPPH˙⁺ oraz zdolności do redukcji jonu żelaza(III) metodą FRAP. W badaniach oznaczono również zawartość związków polifenolowych metodą spektrofotometryczną. Zdolność redukująca piw wyprodukowanych z 10-procentowym dodatkiem niesłodowanych nasion lub płatków z amarantusa była wyższa niż piw otrzymanych wyłącznie ze słodu jęczmiennego. Zastąpienie 10 % słodu amarantusem lub komosą ryżową, w każdej zastosowanej formie, nie spowodowało zmniejszenia aktywności przeciwrodnikowej piw w porównaniu z piwami uzyskanymi w całości ze słodu. Wykorzystanie niesłodowanych pseudozbóż, bogatych w polifenole, jako zamiennika części słodu nie wpłynęło na zwiększenie zawartości tych związków w gotowym piwie. W przypadku zastąpienia 30 % słodu nasionami z amarantusa lub komosy stwierdzono znaczne obniżenie zdolności redukującej uzyskanych piw względem piw wyprodukowanych z 10-procentowym udziałem pseudozbóż oraz piw otrzymanych wyłącznie ze słodu. Po przeprowadzeniu badań nie uzyskano jednoznacznej odpowiedzi, czy komosa ryżowa lub amarantus wpływają na zwiększenie aktywności przeciwutleniającej piw produkowanych z ich dodatkiem, a w konsekwencji na dłuższą trwałość piw. Niezbędne są dalsze badania w tym zakresie, uwzględniające m.in. zawartość kwasów tłuszczowych wprowadzanych do piwa wraz z pseudozbożami.
Głównym nieskrobiowym cukrem brzeczki ze słodu jęczmiennego jest 1,3-; 1,4-β-glukan i produkty jego degradacji. Cukry te, wspólnie z występującym w mniejszych ilościach arabanoksylanem, determinują lepkość brzeczki. W brzeczkach szybko chłodzonych i/lub poddanych działaniu sił ścinających, pomiędzy micelarnymi cząsteczkami β-glukanu tworzą się mostki wodorowe i w efekcie wzrasta lepkość roztworu. Wzrost zainteresowania wpływem β-glukanu na procesy piwowarskie spowodował rozwój badań nad identyfikacją i właściwościami enzymów hydrolizujących polisacharydy ścian komórkowych jęczmienia w czasie procesu słodowania i w początkowym okresie zacierania. Solubilaza β-glukanu najprawdopodobniej rozbija estrowe wiązania występujące w ścianach komórkowych i uwalnia wielkocząsteczkowy β-glukan, na który następnie działają endo-β-glukanazy. W czasie suszenia słodu oba typy enzymów są inaktywowane, jakkolwiek w różnym stopniu. Wyekstrahowane ze słodu endo-β-glukanazy ulegają szybkiej inaktywacji w temperaturze zacierania 60°. Solubilaza β-glukanu, mimo iż jest termolabilna, pozostaje aktywna w temperaturze zacierania do 80° C. W artykule przedyskutowano ponadto zalety i wady metody ilościowego oznaczania zawartości wielkocząsteczkowego β-glukanu i metody oznaczania aktywności endo-β-glukanazy słodu.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.