Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 14

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W pracy przeanalizowano zmiany zawartości polifenoli i chlorofili w liściach pietruszki jako efekt procesu suszenia mikrofalowo-konwekcyjnego oraz przechowywania suszu w różnej temperaturze przez okres 3 miesięcy. Zaobserwowano wysoki stopień zatrzymania polifenoli oraz chlorofili po procesie suszenia konwekcyjnego wspomaganego promieniowaniem mikrofalowym, wynoszący odpowiednio 93 oraz 88%. Po trzech miesiącach odnotowano nieistotne statystycznie zmiany zawartości składników biologicznie aktywnych w temperaturze 4 i 25°C. Retencja wyniosła w przypadku polifenoli i chlorofilu b około 100%, a w przypadku chlorofilu a − 95%. Jedynie w najwyższej temperaturze (40°C) degradacja związków fenolowych oraz chlorofilu a i b była istotna statystycznie i wyniosła w ostatnim dniu przechowywania odpowiednio 10, 31 i 13% w stosunku do wartości bezpośrednio po suszeniu.
The aim of this study was to analyse changes in chlorophyll a and b content, a*, b* and chroma colour parameters during microwave-convective drying of basil, lovage, mint, oregano, parsley and rocket leaves. Drying was conducted at 40°C in air flowing perpendicular to the mate-rial layer with velocity 0.8 m s-1, and at 300 W of microwave power level. The results show that drying had a significant impact on chlorophyll degradation, however the level of its losses was different for each herb species. High retention of chlorophyll a was observed in lovage and basil, and chlorophyll b retention in mint, as well. Drying did not have any significant impact on chloro-phyll a content only in the case of lovage. On the other hand, chlorophyll b contents in basil, lovage and mint were statistically constant. The greatest chlorophyll a and b losses were observed in rocket leaves. Significant decreases of a*, b* and chroma values, as a result of drying, were observed in all herbs, except rocket leaves. The smallest changes were noted for Apiaceae (lovage and parsley) and rocket (Brassicaceae). Lamiaceae (oregano, mint, basil) herbs were characterised by less stable colour. The reason for colour changes was also dependent on taxonomic group. The changes of green and yellow colour resulted from significant chlorophyll a content changes in Apiaceae herbs. Nevertheless, chlorophyll degradation was not the only reason for colour changes in the other herbs. High relationship between degradation of chlorophyll a and a* parameter was observed in the case of all investigated herbs.
Celem badań było oszacowanie możliwości zastosowania metody przyspieszonych testów przechowalniczych na podstawie zmian zawartości antocyjanów, co umożliwia przewidywanie terminu przydatności owoców wiśni i borówek brusznic suszonych sublimacyjnie. Otrzymane susze przechowywano w temperaturze 25, 35 i 45°C przez 4, 8, 24 i 39 tygodni w opakowaniach barierowych. Podczas przechowywania suszonych owoców wiśni i borówki brusznicy wyznaczono zawartość suchej substancji i antocyjanów ogółem spektrofotometryczną metodą różnicową. Możliwość zastosowania testów ASLT dla owoców suszonych została weryfikowana na podstawie wyznaczonej empirycznie energii aktywacji degradacji barwników antocyjanowych każdego suszu i wyliczeniu czasu przechowywania danych suszy w temperaturze podwyższonej. Stwierdzono, że testy przechowalnicze ASLT dla suszonej sublimacyjnie wiśni i borówki brusznicy pomimo wyznaczenia energii aktywacji degradacji barwników antocyjanowych każdego suszu nie znajdują zastosowania jako metoda przyspieszająca wyznaczanie terminu przydatności suszy.
Celem pracy było opisanie możliwości zastosowania niskotemperaturowej (zimnej) plazmy w badaniach żywności. Technologia ta należy do nowych, nietermicznych technik. Jej potencjalne wykorzystanie w przemyśle spożywczym wiąże się przede wszystkim z utrwalaniem żywności. Możliwości jej praktycznego zastosowanie należy upatrywać w bardzo reaktywnych cząsteczkach chemicznych, z których jest złożona. Wolne rodniki, tlen atomowy oraz inne cząsteczki czy jony wykazują inaktywacyjne właściwości w stosunku do wielu mikroorganizmów. Skład chemiczny plazmy różni się w zależności od rodzaju gazu użytego do jej wytworzenia. Mieszaniny gazów, najbardziej letalne w stosunku do drobnoustrojów, zawierają tlen cząsteczkowy lub powietrze. Możliwość zastosowania niskotemperaturowej plazmy w przemyśle spożywczym jest obecnie na etapie badań laboratoryjnych. W literaturze tematu podawane są przykłady możliwości jej zastosowania w celu dekontaminacji powierzchni ziaren i nasion, mięsa czy materiałów opakowaniowych. Rosnące zapotrzebowanie rynku na produkty mało przetworzone oraz potrzeba ochrony środowiska uzasadniają konieczność dalszych badań nad technologią niskotemperaturowej plazmy.
Celem pracy była analiza zmian barwy, zawartości antocyjanów i zdolności adsorpcji pary wodnej liofilizowanych malin w trakcie przechowywania. Owoce suszono sublimacyjnie, a następnie przechowywano (bez dostępu światła) w trzech temperaturach 25, 35 i 45°C przez 1, 2, 5 i 8 miesięcy. Zarówno temperatura, jak i czas przechowywania miały istotny wpływ na zmiany zawartości antocyjanów i barwy suszonych malin. Z kolei w przypadku właściwości higroskopijnych tylko temperatura przechowywania miała znaczący wpływ na zdolność adsorpcji pary wodnej przez susze. Wydłużenie czasu i wzrost temperatury przechowywania powodowały zmniejszenie zawartości antocyjanów oraz nasycenia barwy, jak również, w większości eksperymentów, pogorszenie właściwości higroskopijnych.
Powszechnie stosowaną metodą suszenia w przemyśle spożywczym jest technika konwekcyjna. Jednak w ostatnich latach jest ona często zastępowana suszeniem z wykorzystaniem mikrofal. Ten sposób usuwania wody, w porównaniu z metodami konwencjonalnymi, pozwala na uzyskanie produktu o wysokiej jakości, głównie w wyniku skrócenia czasu procesu, a więc ograniczenia utleniania materiału, oraz równomiernego ogrzewania surowca. Jednocześnie suszenie mikrofalowe wpływa korzystnie na skurcz, porowatość, właściwości mechaniczne, rekonstytucyjne, zachowanie barwy i aromatu, jak również na zachowanie wielu składników biologicznie aktywnych. Należy jednak mieć na uwadze, że niezbędna jest optymalizacja suszenia wspomaganego promieniowaniem mikrofalowym w celu dobrania takich parametrów procesu, które gwarantują uzyskanie różnych suszonych produktów, spełniających zarówno wysokie wymagania konsumentów, jak i będących wartościowym surowcem dla wielu branż przemysłu spożywczego.
Celem badania było modelowanie matematyczne kinetyki suszenia konwekcyjnego, mikrofalowo-konwekcyjnego oraz dwustopniowego (hybrydowego) miąższu jabłka. Suszenie dwustopniowe realizowano metodą konwekcyjną z dosuszaniem metodą mikrofalowo-konwekcyjną lub mikrofalowo-konwekcyjnie z dosuszaniem metodą konwekcyjną. Suszenie konwekcyjne odbywało się w temperaturze powietrza 70 °C i prędkości jego przepływu 2,5 m/s. Suszenie mikrofalowo-konwekcyjne prowadzono w temperaturze powietrza 40 °C, przy prędkości jego przepływu 3,5 m/s oraz przy mocy mikrofal 300 W. Zastosowanie metod hybrydowych skróciło czas procesu nawet o 48% w porównaniu do techniki konwekcyjnej. Spośród 9 modeli służących do opisu kinetyki suszenia, model Midillego i in. [2002] najlepiej opisywał przebieg procesu suszenia konwekcyjnego, mikrofalowo-konwekcyjnego oraz dwustopniowego.
Celem pracy było zweryfi kowanie możliwości zastosowania przyspieszonych testów przechowalniczych do przewidywania trwałości suszonych produktów spożywczych. Suszoną bazylię, burak i marchew przechowywano w trzech wartościach temperatury: 25, 35 i 45°C. Czas przechowywania w temperaturze 35 i 45°C, odpowiadający przechowywaniu suszy w 25°C przez 12 tygodni, został wyliczony na podstawie literaturowych wartości energii aktywacji degradacji barwników. Weryfikację przeprowadzono, określając zmiany zawartości chlorofili, betalain, karotenoidów oraz zmianę nasycenia barwy podczas przechowywania suszy. Stwierdzono, że przyspieszone testy przechowalnicze można zastosować do przewidywania trwałości na podstawie zawartości barwników w przypadku suszu buraka i marchwi. Nie stwierdzono takiej możliwości w przypadku analizy zawartości chlorofi li w suszonej bazylii. Analiza zmiany nasycenia barwy umożliwia określenie trwałości bazylii, buraka i marchwi.
Celem badania była analiza tekstury oraz zdolności adsorpcji wody jabłek suszonych dwustopniowo: metodą mikrofalowo-konwekcyjną i dosuszanych konwekcyjnie oraz metodą konwekcyjną z dosuszeniem techniką mikrofalowo-konwekcyjną. W pierwszym etapie otrzymywano susz o zawartości wody na poziomie 30 lub 50%, który dosuszano w drugim stopniu do równowagowej zawartości wody. Suszenie konwekcyjne przeprowadzono w temperaturze powietrza 70°C i prędkości jego przepływu 2,5 m·s-1, natomiast podczas suszenia mikrofalowo-konwekcyjnego zastosowano następujące parametry: moc mikrofal 300 W, temperatura powietrza 40°C i prędkość przepływu powietrza 3,5 m·s-1. W celu analizy właściwości mechanicznych przeprowadzono test cięcia. Właściwości sorpcyjne określano na podstawie zmian masy suszy przetrzymywanych przez 72 godziny w eksykatorze nad nasyconym roztworem NaCl (w środowisku o aw = 0,75). Sposób suszenia dwustopniowe-go zdecydowanie wpłynął na właściwości mechaniczne oraz sorpcyjne jabłek. Maksymalna siła cięcia oraz praca cięcia mieściły się w zakresach odpowiednio 159-222 N i 178-290 mJ. Natomiast względny przyrost masy po 72 h wyniósł 11-24%, w zależności od metody suszenia. Najwyższe wartości uzyskały jabłka suszone mikrofalowo-konwekcyjnie z dosuszaniem konwekcyjnym od 50% zawartości wo-dy. Z kolei susze konwekcyjne oraz mikrofalowo-konwekcyjne z dosuszaniem konwekcyjnym (od 30% zawartości wody) charakteryzowały się znacząco niższymi wartościami maksymalnej siły i pracy cięcia oraz adsorpcji pary wodnej.
Celem pracy była analiza wpływu sonikacji (US) immersyjnej i kontaktowej oraz obróbki pulsacyjnym polem elektrycznym (PEF) na przewodność elektryczną. Określono także zawartość suchej substancji w materiale poddanym obróbce US oraz PEF. W przypadku obróbki pulsacyjnym polem elektrycznym natężenie pola elektrycznego wynosiło 0,3 lub 5 kV·cm–1, liczba impulsów 0–100, a właściwe zużycie energii 0–80 kJ·kg–1. Aplikacja pulsacyjnego pola elektrycznego prowadzi do wzrostu przewodności elektrycznej analizowanej tkanki roślinnej. Największy wzrost tego parametru zanotowano w przypadku zastosowania natężenia 3 kV·cm–1 oraz aplikacji 100 impulsów. Obróbka tkanki marchwi pulsacyjnym polem elektrycznym skutkowała także wzrostem zawartości suchej substancji w porównaniu z materiałem niepotraktowanym PEF, co wiązało się z wyciekiem wody z materiału w wyniku elektroporacji. Z kolei wpływ sonikacji na przewodność elektryczną oraz zawartość suchej substancji był niejednoznaczny i prowadził, w zależności od zastosowanych parametrów, do wzrostu lub obniżenia wartości tych parametrów. W tym przypadku, na ogół, największe zmiany zanotowano w próbkach poddanych obróbce kontaktowej.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.