„Klej do mięsa” to nadal szeroko komentowany, a dla niektórych szokujący temat sporów i dyskusji, głównie na poziomie gremiów konsumenckich. Czy naprawdę jest się czego bać? Sklejone mięso wygląda i smakuje jak mięso z jednego kawałka, a zespolone i sprasowane różne części anatomiczne tkanki mięsno-tłuszczowej poszerzają i urozmaicają walory smakowe wyrobu finalnego. „Klej do mięsa” jest stosowany na szeroką skalę w przemyśle od niedawna, chociaż substancje klejące znamy od wielu lat. Pierwsze próby i sposoby sklejania mięsa zaczęto stosować w latach 70-tych dwudziestego wieku. Wtedy był to jeszcze proces mało opłacalny, dzisiaj coraz bardziej powszechny.
Dokonano przeglądu piśmiennictwa z ostatnich lat dotyczącego możliwości zastosowania transglutaminazy pochodzenia mikrobiologicznego do modyfikacji białek mleka. Omówiono związek między stopniem oligomeryzacji kazeiny a jej właściwościami funkcjonalnymi. Opisano również warunki i czynniki związane z tworzeniem się żelu kazeinowego indukowanego transglutaminazą oraz mechanizm tworzenia się wiązań sieciujących w kazeinie.