Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 32

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  protein concentrate
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Chelation by EDTA caused an increase in shear stress at fracture of whey protein concentrate (WPC) gels up to 50 mmol/L EDTA and decreased shear stress at fracture of whey protein isolate (WPI) gels. Because of different calcium contents, each prepared WPC/WPI suspension had different initial concentration of calcium ions. This suggests that a minimum amount of this mineral is required for optimum stress of whey protein gels. The relationship between the protein concentration and stress for non-chelated and for chelated gels fits a power law equation. Chelation by up to 50 mmol/L EDTA caused an increase in the scaling constant and a decrease in the curve constant of the power law equation applied to the WPC gels. Chelation of WPI suspensions caused a decrease in the scaling constant and increase in the curve constant up to 100 mmol/L EDTA.
Our objective was to evaluate the influence of pH values on the microcoagulation process of whey protein concentrate and whey protein isolate, and obtaining a solid fat mimetics. Such substances were obtained in a precise pH condition. Differences in pH values at which fat mimetics can be obtained are caused by differences in composition of the WPC and the WPI, and particularly, by different lactose content. Protein in the WPC with high a content of lactose was more resistant to denaturation. At pH >3.3 for the WPI 200 g protein/kg dispersion and at pH >3.7 for the WPC 220 g protein/kg dispersion, a decrease in the stability of whey protein structure was observed. Light and transmission electron micrographs show, that at pH lower than mentioned above, microcoagulates are composed of small particles (several micrometers). Aggregation is probably restricted due to electrostatic repulsions of positively charged protein molecules.
11
67%
W mące i koncentracie białek rzepaku otrzymanych z surowych i parowanych nasion oznaczono zawartość błonnika pokarmowego. W preparatach białkowych oraz w błonniku pokarmowym zanalizowano zawartość Ca i Mg.
W preparatach otrzymanych na skalę pilotującą w Japonii z lucerny, owsa, trawy rajgras suszonych liofilizacyjnie i rozpyłowo a także w koncentratach z lucerny wzbogaconych w naturalne pigmenty oznaczono zawartość białka i jego rozpuszczalność oraz poziom związków fenolowych.
Badane koncentraty otrzymano w wyniku ekstrakcji alkalicznej gęstwy drożdżowej Sacharomyces uvarum, stanowiącej odpad przy produkcji piwa. W koncentratach białkowych i uzyskanych z nich hydrolizatach oznaczono skład aminokwasowy, strawność enzymatyczną in vitro oraz wskaźniki wartości odżywczej. Stwierdzono wysoką strawność enzymatyczną i zawartość aminokwasów egzogennych. Wartość odżywcza badanych preparatów, określona za pomocą wskaźników chemicznych, była stosunkowo wysoka, porównywalna z odpowiednimi wyróżnikami dla niektórych białek roślinnych.
Oznaczono zawartość karotenoidów i chlorofili w siedmiu preparatach białkowych otrzymanych w Japonii na skalę pilotującą z trzech roślin - lucerny, owsa i trawy rajgras. Testowano również handlowy preparat otrzymany z lucerny bez - i z dodatkiem czerwonego barwnika (w stosunku 50/5 i 50/20).
Analizowano zawartość chlorofili, karotenoidów, białka ogólnego i fenoli w ekstraktach liściowych otrzymanych metodą termiczną z soku lucerny (odm. Natsuwakaba) w obecności antyutleniacza ETX, jak również preparaty otrzymane poprzez wysuszenie całego soku w stosunku do preparatów uzyskanych z soku bez modyfikacji chemicznej.
Koncentraty przyprawowe zawierające hydrolizaty białkowe stanowią bardzo ważny dodatek do żywności, nie tylko poprawiający jej smak, ale również w istotny sposób poprawiając ich przyswajalność oraz wartość odżywczą. Białko ziemniaczane, wykorzystywane dotąd głównie na cele paszowe mogłoby stanowić doskonały substrat do produkcji koncentratów przyprawowych głównie ze względu na korzystny skład aminokwasowy. Celem pracy była próba zagospodarowania do celów spożywczych handlowego preparatu białka ziemniaczanego paszowego, metodami enzymatycznymi, poprzez uzyskanie produktu rozpuszczalnego, zachowującego w pełni wartość odżywczą surowca. Na realizację powyższego celu składało się: zbadanie procesu hydrolizy enzymatycznej białka ziemniaczanego, ocena przydatności otrzymanych produktów do wytworzenia koncentratów przyprawowych, poprzez porównanie ich cech z cechami fizykochemicznymi koncentratów handlowych. Przeprowadzone badania wykazały, że oferowane na rynku koncentraty przyprawowe istotnie różnią się pod względem suchej masy, zawartości białka oraz popiołu, podczas gdy rozkład mas cząsteczkowych zawartych w nich substancji białkowych jest podobny. Badanie procesu hydrolizy enzymatycznej białka ziemniaczanego wykazało, iż możliwe jest uzyskanie produktu o podobnym profilu substancji peptydowych, jednak konieczne jest wykorzystanie do tego celu modułu ultrafiltracyjnego. Proces ciągły z wykorzystaniem reaktora membranowego wydaje się być obiecującym sposobem realizacji hydrolizy enzymatycznej, jednak wymaga dalszych badań nad zwiększeniem jego wydajności.
W pracy podjęto próbę otrzymania suszonych koncentratów białek serwatkowych z serwatki kwasowej i podpuszczkowej. Oznaczono skład chemiczny, kwasowość czynną i miareczkową serwatki kwasowej, podpuszczkowej, płynnych i suszonych koncentratów białek serwatkowych. Zbadano i porównano właściwości funkcjonalne koncentratów białek serwatkowych. Koncentrat białek serwatkowych w proszku otrzymany z serwatki kwasowej, pod względem zdolności tworzenia emulsji i tej trwałości po obróbce cieplnej, wykazał lepsze właściwości od koncentratu białek serwatkowych otrzymanych z serwatki podpuszczkowej, natomiast gorsze właściwości pod względem ilości wiązanego oleju i jego absorpcji na powierzchni białka w utworzonej emulsji, w porównaniu z koncentratem białek serwatkowych uzyskanych z serwatki podpuszczkowej. Analiza zdolności żelujących 10% roztworów otrzymanych z koncentratów białek serwatkowych wykazała, że oba te koncentraty nie tworzą silnych żeli.
The aim of this study was to investigate the effect of two levels of whey protein concentrate (WPC, 80.35% protein, 5.86% lactose) added to diets and duration of these treatments on growth and slaughter value, haematological parameters involved in immune processes, oxidative status of liver and breast muscle, and selected indices of gut function of broilers. A total of 560 Ross 308 broilers were randomly allocated into 7 groups with 10 replicates of 8 chickens per replicate. The experiment lasted 42 days and was divided into 3 successive feeding phases. The control group was fed basal diets consisted of maize, wheat and soyabean meal (C group). The other 6 groups received, for 7, 21 and 42 days basal diets with 8 or 32 g · kg–1 WPC added at the expense of soyabean meal (WL and WH groups, respectively). On day 42 group WH had a higher lymphocyte percentage (P < 0.05) compared to the control. The long-term (42 days) feeding with higher level of WPC significantly decreased the heterophile/lymphocyte ratio (P < 0.05 vs C). The number of erythrocytes on day 42 and the whole blood glucose on day 21 were significantly increased in WH birds than in controls. The concentration of serum total protein on both WPC levels was greater (P < 0.05) on day 21 compared with the C group. The reduction (P < 0.05) in liver thiobarbituric acid reactive substances (TBARS) and a tendency towards lower TBARS level in breast meat were observed in birds WH when fed for 42 days. Only higher dietary WPC amount provided for 42 days reduced the caecal and small intestinal pH values (P < 0.05 vs C). The ileal digestibility of crude protein was higher (P < 0.01) in birds fed with 32 g WPC during the first 21 days of life, compared to the C and WL treatments. The factorial ANOVA showed that on days 7, 21 and 42 the final body weight gain (BGW) and feed conversion ratio in broilers WL and WH were significantly better than in the C ones. Assessment of orthogonal contrasts revealed significantly higher (P < 0.05) final BWG in the WH broilers, compared to the WL dietary treatment; such effect was not observed in earlier feeding stages. Generally, carcass yield on both WPC dietary levels, and breast muscle percentage on WH treatment, were higher (P < 0.01 and P < 0.05, respectively) compare to the C group. In conclusion, WPC added to a conventional diets for growing chickens exerts a growth-promoting action and at a dose of 32 g · kg–1 may induce desirable changes in bird’s health and the intestinal tract metabolism.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.