Przedstawiono badania nad oceną przydatności 11 metod ekstrakcji mikroelementów z gleby, w tym metody specyficznej dla każdego z nich, w polskich warunkach klimatyczno-glebowych. W oparciu o kolekcję próbek gleb i roślin pszenicy ozimej, owsa, buraka cukrowego i koniczyny czerwonej dokonano obliczeń korelacji zawartości pierwiastka w glebie i w liściach roślin. Ostatecznie przyjęto stosunek zawartości pierwiastka w roślinie (R) do jego zawartości w glebie (G) - R/G jako zmienną zależną wobec pH w KCl, zawartości P, materii organicznej i części spławialnych lub powierzchni właściwej gleb. Równania regresji wielokrotnej krokowej pozwoliły na wybór najdogodniejszego ekstrahenta do jednoczesnej ekstrakcji wszystkich mikroelementów: B, Cu, Fe, Mn, Mo, Zn. Okazał się nim 1 M HCl (stosunek gleby do roztworu 1:10, czas ekstrakcji 1 godzina). Liczby graniczne do oceny wyniku opracowano metodą symulacji z podstawieniem do równań granicznych zawartości mikroelementów w roślinie wg literatury. Liczby te są stosowane w stacjach chemiczno- rolniczych w Polsce od 1986 r.