Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 11

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  meat fragility
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Celem pracy było określenie wpływu przechowywania mięsa wołowego w stanie zamrożonym na wielkość wycieków rozmrażalniczych w warunkach zmiennej temperatury rozmrażania. Kolejnym celem badań było określenie tekstury oraz wielkości ubytków masy mięsa poddanego obróbce cieplnej w różnej temperaturze. Materiał badawczy stanowił mięsień półścięgnisty pozyskany z bydła mieszańców ras czarno-biała x limousine. Mięśnie poddane zostały zamrażaniu i przechowywaniu. Następnie próbki rozmrażano w powietrzu w temperaturach 4°C, 10°C lub 20°C oraz poddawano obróbce cieplnej w wodzie w temperaturach 70°C lub 90°C. Oznaczano wielkość wycieków rozmrażalniczych i cieplnych, teksturę mięsa metodami instrumentalnymi, a także przeprowadzono ocenę organoleptyczną kruchości i soczystości. Temperatura rozmrażania mięsa miała istotny wpływ na wielkość wycieków rozmrażalniczych. Zwiększenie temperatury obróbki cieplnej z 70°C do 90°C spowodowało wystąpienie istotnie większych wycieków cieplnych o około 10% w przypadku wszystkich wariantów temperatur rozmrażania. Pomimo wzrostu wielkości wycieku rozmrażalniczego w miarę wzrostu temperatury rozmrażania, wystąpił także wzrost wielkości wycieku cieplnego przy wzroście temperatury ogrzewania z 70°C do 90°C. Wynika z tego, że temperatura rozmrażania i obróbki cieplnej mają decydujące znaczenie dla wydajności uzyskiwanych przetworów i potraw z mięsa wołowego. Suma wielkości wycieków rozmrażalniczych i cieplnych wpływała istotnie na kruchość i soczystość mięsa.
The use of sternomanbidularis muscle for beef quality assessment.The goal of the research was to check the possibilities of using sternomandibularis muscle instead of the longissimus lumborum muscle to assess the physico-chemical traits and the chemical composition of cattle meat. Thirty carcasses were chosen for testing (10 carcasses of each of the following categories: bulls, heifers and cows). The longissimus lumborum muscle (LL) and sternomandibularis muscle (StM) samples were taken 72 hours post mortem for the quality evaluation. It was found that the pH of the StM muscle dropped down slower than in the LL muscle. What is more, the StM muscle had a better water holding capacity, higher water content and lower fat content than the LL muscle. No significant differences were found between the muscles when it comes to lightness and pH72. In the heifer and bulls carcasses no differences were found in terms of shear force. A significant interdependence was demonstrated between muscles in the following traits: pH48 (r=0.77), fat content (r=0.68) and water content (r = 0.47). Due to this fact and based on the measurements of the StM it was possible to develop regression equations to estimate the values of the above mentioned traits for the LL. So it is possible to substitute the LL with the StM in the beef quality evaluation especially in terms of the following traits: pH48, pH72, lightness, fat and water content for all of the cattle categories. It is also possible to substitute the LL muscle with the StM muscle in the beef quality tests in terms of protein content and meat tenderness measured with the shear method for bulls and heifers.
5
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Rola kalpain w procesie kruszenia miesa

80%
Kruchość mięsa oraz czynniki na nią wpływające od dawna są przedmiotem badań. Istnieje kilka teorii wyjaśniających proces kruszenia mięsa. Za najbardziej prawdopodobną uznana została kalpainowa teoria tenderyzacji. Kalpainy spełniają podstawowe kryteria stawiane czynnikom wpływającym na proces kruszenia mięsa. Enzymy te są obecne w komórce mięśniowej, a w doświadczeniach przeprowadzanych in vitro prowadzą do tych samych produktów degradacji białek, jakie wykrywane są w mięsie po okresie dojrzewania. Mają one dostęp do miofibryli w komórce. Aktywność kalpain oraz stosunek aktywności kalpainy do aktywnocśi kalpastatyny są skorelowane z twardością mięsa. Im wyższa jest aktywność kalpain i im wyższy stosunek kalpaina/kalpastatyna, tym bardziej kruche mięso otrzymuje się. Warunki w jakich enzymy te wykazują aktywności zbliżone do warunków panujących w tkance mięśniowej po śmierci zwierzęcia. Na aktywność kalpain w mięsie działają zarówno czynniki przyżyciowe, w tym genetyczne, jak i pośmiertne. Mimo, że mechanizm działania kalpain nie jest całkowicie wyjaśniony, na podstawie wyników licznych doświadczeń można stwierdzić, że kalpainy pełnią ważną rolę w procesie tenderyzacji mięsa. W artykule scharakteryzowano kalpainy i opisano niektóre z czynników wpływających na ich aktywność.
W badaniach określono efektywność żywienia tuczników dawkami pokarmowymi, w których część koncentratu Prowit zastąpiono rozdrobnionymi nasionami bobiku nie kiszonego lub zakiszonego z parowanymi ziemniakami. Doświadczenie przeprowadzono na 42 wieprzkach podzielonych na 3 grupy żywieniowe. W żywieniu grupy kontrolnej zastosowano kiszonkę z parowanych ziemniaków - 4 kg i 0.65 kg koncentratu Prowit. W grupie II zmniejszono udział kiszonki, a 2/3 koncentratu Prowit zastąpiono rozdrobnionymi nasionami bobiku. Tuczniki w grupie III żywiono kiszonką sporządzoną z ziemniaków parowanych z 20-procentowym udziałem nasion bobiku i takim samym jak w grupie II dodatkiem koncentratu Prowit. Efektywność tuczu określono na podstawie dobowych i całkowitych przyrostów masy ciała zwierząt oraz wykorzystania paszy. Przeprowadzono też ocenę rzeźną tuczników. Zastosowanie w dawkach pokarmowych nie kiszonych nasion bobiku nie obniżyło przyrostów dobowych zwierząt. Wyraźnie korzystnie na przyrosty wpłynęło zastosowanie w dawce bobiku zakiszonego z parowanymi ziemniakami. Zastąpienie części koncentratu Prowit nasionami bobiku surowego lub zakiszonego z parowanymi ziemniakami spowodowało wyższe zużycie paszy. Nie zaobserwowano różnic we wskaźnikach oceny wartości rzeźnej tuczników poszczególnych grup.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.