Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 58

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  antioxidative activity
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Hypoxic–ischemic encephalopathy (HIE) remains a serious condition that causes significant mortality and long-term morbidity. The aim of the study was to evaluate the effect of hyperbaric oxygen (HBO), hyperbaric air (HBA) and hypobaric hypoxia (HH) on neonatal hypoxic–ischemic (HI) brain injury within a therapeutic window of 1–6 h. We used an experimental model of perinatal hypoxia–ischemia on 7-days old rats, where left (ipsilateral) common carotid artery ligation is followed by 75 min hypoxia. HBO, HBA (2.5 ATA) and HH (0.5 atm air) were applied at 1, 3 or 6 h after HI for 60 min. Treatment was repeated for 3 following days. Brain injury was assessed by comparing ipsilateral hemisphere and contralateral hemisphere weight. Based on the evaluation of weight ratio, HH, HBO and HBA treatment, regardless of time of treatment initiation, resulted in significant reduction of brain weight loss. We observed that HBO reduced brain damage by 58.1%, 57.6% and 54.9%, respectively to the time of treatment initiation (1, 3, 6 h after HI), HBA decreased the damage by 29.9%, 38.1% and 22.0% (respectively). HH also significantly lessened brain weight loss, from 38% after untreated hypoxia–ischemia to 12.9%, 23.1% and 23.8% after HH application respectively 1, 3 and 6 h after hypoxia–ischemia. Superoxide dismutase (SOD) activity and glutathione (GSH) concentration were also measured. HI caused decrease in GSH concentration and 6-fold increase in SOD activity in ipsilateral, but not contralateral hemisphere. HBO treatment applied 1 and 3 h after HI significantly increased GSH concentration and decreased SOD activity, the effect of HBA was less pronounced. HH treatment resulted in additional increase in SOD activity in both hemispheres. However, GSH concentration after HH returned to control values. HBO and HBA altered the expression of cytoplasmic SOD1, and these changes corresponded to changes in SOD activity, suggesting significant role of this protein in neuroprotecting properties of HBO. Our results suggest that HBO, HBA and HH may serve in attenuation of the effects of HI. Early treatment gives better results in brain protection. Our results suggest that HBO and HBA probably reduce synthesis of free oxygen radicals, which manifests in decreased SOD activity. HH however, seems to act on different mechanism, because it enhances SOD activity. It may be beneficial, as it helps to neutralize superoxide anion production, provided that this SOD activity increase is accompanied by activation of glutathione peroxidase (GPx) and catalase (CAT). This assumption needs further investigation.
Celem pracy było zbadanie czy palmitynian retinylu redukuje stres oksydacyjny wywołany wysiłkiem fizycznym. Badania przeprowadzono na rosnących szczurach samcach rasy Wistar, które przez 10 dni biegały na bieżni z prędkością przesuwu 20 m/min. Szczurom podawano palmitynian retinylu w ilości 7,5, 15 lub 60 µg dziennie na zwierzą. Po tym okresie w osoczu oznaczano poziom retinolu, nadtlenki lipidowe i potencjał anty oksydacyjny oraz estry retinyłu w wątrobie. Stwierdzono, że palmitynian retinylu redukował stres oksydacyjny wywołany wysiłkiem fizycznym, a efektywność tego procesu nie zależała od dawki podanego palmitynianu.
The purpose of the present study is to investigate whether the alcoholic extract of Sphaeranthus indicus could decrease the intensity of toxicity in albino rats. Gentamicin at a dose of 80mg/kg body weight was administered intraperitonially to albino male Wistar rats for 8 days. Then another set of animals were given the alcoholic extracts of S. indicus along with gentamicin treatment. The antioxidant levels, serum creatinine, serum urea etc were analyzed. The extracts could significantly decrease the gentamicin induced nephrotoxicity as inferred from the tissue antioxidant status in the drug administered animals. Remarkable change was observed in serum creatinine and urea levels. Lipid peroxidation in the kidney and liver tissues was also considerably reduced in S. indicus extract treated animals. The nephrotoxic rats showed lower activities of superoxide dismutase, catalase, glutathione transferase and reduced glutathione content in the liver and kidney which were restored to normal levels by treatment with S. indicus extract. The increased levels of lipid peroxidation in nephrotoxic rats were reverted back to normal levels after the treatment with S. indicus ethanol extract. These results suggest that it has protective effect against gentamicin induced nephrotoxicity which may be attributed to its antioxidant potential.
Celem pracy była ocena spożycia luteiny wśród 110 osobowej grupy nastolatków, uczęszczających do liceów ogólnokształcących w Warszawie oraz w Iłży: Badania przeprowadzono wiosną 2007 roku, wśród 56 dziewcząt i 54 chłopców, w wieku 16-20 lat, z użyciem metody trzydniowego bieżącego notowania. Średnie spożycie luteiny wynosiło 1,87 mg/dzień i było uzależnione od płci respondentów. Dziewczęta spożywały średnio 1,67 mg luteiny, natomiast chłopcy 2,07 mg/dzień. Wskaźnik BMI, miejsce zamieszkania, miejsce nauki, aktywność fizyczna, aktywność zawodowa matki oraz liczba rodzeństwa nie miały istotnego wpływu na wielkość spożycia luteiny przez badaną grupę młodzieży. Głównymi źródłami badanego związku w diecie nastolatków były warzywa (64%), w tym ciemnozielone warzywa liściaste (40%),jaja (12%) oraz produkty zbożowe (12%). Mniejszych ilości luteiny dostarczały natomiast ziemniaki (5%), owoce (3%) oraz soki (3%).
Oznaczono aktywność antyoksydacyjną i całkowitą zawartość polifenoli w pyłku kwiatowym zbieranym przez pszczoły. Stwierdzono, że pyłki wykazują wysoką aktywność antyoksydacyjną.
Arnica sp. infusions and tinctures play a great role in the traditional and contemporary medicine. Seeds of plantation-grown Arnica montana L. (AM) and Arnica chamissonis var. foliosa Less. (AC ) are a good source of bioactive compounds such as phenolic acids and flavonoids. In both studied genera higher levels of phenolic acids and flavonoids were detected in water extracts. Regardless of plant genus, predominant fractions of phenolics were determined in seeds, comprising chlorogenic, caffeic acid, quercetin and kaempferol. All samples show high antioxidant activity, however, their levels depend on the extraction procedure and used material. The free radicals were scavenged most effectively by extracts of AC seeds (30.3% – SASA, 31.3% – DPPH and 39.8% – ABTS, respectively). It should be noted that lipid peroxidation was strongly inhibited by both studied tinctures. It is noteworthy that studied samples show positive correlations between inhibition of lipid peroxidation ability and total flavonoids and phenolic acids content (r=0.89 and r=0.83, respectively). Results obtained from this study show that Arnica seeds extract, either alone or in combination with other active principles, can be used in cosmetic, nutraceutical and pharmaceutical applications.
Sok z mieszaniny jabłek zawierającej 80% odmiany ‘Szampion’ (wysoka zawartość związków fenolowych i wysoka aktywność anty oksydacyjna) i 20% odmiany ‘Lobo’ (wysoka aktywność oksydazy polifenolowej) charakteryzował się w czasie przechowywania wyższą stabilnością fizyczną i biochemiczną w porównaniu z sokami jednorodnymi, otrzymywanymi z tych samych odmian jabłek. Sugeruje się, że przyczyną tych różnic jest, indukowany aktywnością oksydazy polifenolowej na etapie otrzymywania soku mieszanego, spadek zawartości kwasu chlorogenowego i epikatechiny. W czasie rocznego przechowywania soku mieszanego, w przeciwieństwie do soków jednorodnych przechowywanych przez 5 miesięcy, jego aktywność przeciwutleniająca pozostawała na tym samym poziomie, natomiast zmniejszenie zawartości związków fenolowych charakterystycznych dla jabłek było zauważalnie mniejsze i dotyczyło głównie kwasu chlorogenowego.
Ekstrakty związków fenolowych otrzymywano z bezzarodkowych części ziarniaków oraz zarodków pszenżyta zebranych 29, 36, 43 i 50 dnia po kwitnięciu (DPK). Ziarniaki uzyskano w normalnych warunkach środowiska oraz w warunkach narzuconej dehydratacji. Zdolność do zmiatania wolnych rodników przez związki obecne w ekstraktach badano w układzie modelowym wobec wolnego rodnika α,α-difenyl-ß-pikrylhydrazylowego (DPPH•).
Z odtłuszczonych nasion soi wyekstrahowano związki fenolowe 80% (v/v) roztworem metanolu. Uzyskany ekstrakt rozdzielono na sześć frakcji (I- VI) stosując chromatografią kolumnową na żelu Sephadex LH-20 z metanolem jako fazą ruchomą. W uzyskanych frakcjach oznaczono zawartość fenoli ogółem i zarejestrowano widma UV. Frakcje scharakteryzowano również za pomocą chromatografii cienkowarstwowej na żelu krzemionkowym. Aktywność przeciwutleniającą mierzono w układzie modelowym z ß-karo- tenem i kwasem linolenowym.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.