Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 14

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Bacillus megaterium
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
The effect of the reaction conditions (substrate concentration, enzyme dosage, and pH) on cyclodextrin production by cyclodextrin glucanotransferase from Bacillus megaterium was investigated by applying mathematical modeling methods. Adequate models were developed and they were used for determination of the optimal conditions for maximal formation of β-cyclodextrins at minimal concentrations of α- and γ-cyclodextrins. The main factor affecting the ratio of the products was pH of the reaction mixture. At pH 9 the enzyme formed mainly β- and γ-cyclodextrins and the ratio α:β:γ was 2.6:83.5:13.9; at pH 5 the ratio changed to 8.6:84.6:6.8. Mathematical models were used for determination of the conditions for maximal conversion of the substrate into cyclodextrins. 45.88% conversion of starch was achieved at 5% substrate concentration, 3.5 U/g enzyme dosage, and pH 7.4.
Dwa chińskie preparaty bionawożeniowe Juwei i C. B. I. uruchamiające K i P z minerałów glebowych przebadano pod względem przeżywalności zawartych w nich aktywnych mikroorganizmów podczas przechowywania i po wprowadzeniu do gleby opłaszczonych C. B. I. nasion. Po 10 miesięcznym okresie przechowywania liczebność aktywnych bakterii w Juwei obniżyła się o 1 rząd wielkości. Nie stwierdzono zmian w liczebności bakterii rozpuszczających fosforany wapnia i potasu w glebie po wprowadzeniu opłaszczonych biopreparatem nasion rzodkiewki. Liczebność bakterii uruchamiających fosfor i potas stwierdzona na jednym ziarnie kukurydzy opłaszczonym preparatem C. B. I., była 10-krotnie wyższa niż liczebność takich bakterii występująca w 1 gramie suchej gleby użytej w doświadczeniu. Badane biopreparaty były barwy czarnej, wyglądem przypominały mursz i wykazywały lekko kwaśny odczyn. Pod względem składu chemicznego biopreparat C. B. I. zawierał więcej materii organicznej, ogólnego potasu, magnezu i wapnia i mniej przyswajalnego i ogólnego fosforu niż preparat Juwei. Nie stwierdzono w nich natomiast substancji szkodliwych (metale ciężkie, pestycydy chloroorganiczne i PCB) w ilościach zagrażających funkcjonowaniu środowiska glebowego.
Celem badań było określenie wpływu dostępności składników odżywczych w środowisku wzrostu na biosyntezę egzopolisacharydów (EPS) przez Bacillus megaterium. Określano także zależność pomiędzy ilością produkowanych EPS a adhezją bakterii do powierzchni stali nierdzewnej (304L). W celu oszacowania ilości syntetyzowanych egzopolisacharydów zastosowano metodę polegającą na oddzieleniu ich za pomocą fal ultradźwiękowych i spektrofotometrycznym oznaczeniu po kwaśnej hydrolizie. Badanie adhezji Bacillus megaterium przeprowadzono nową, nieopisywaną dotąd w literaturze, metodą szacowania stopnia adhezji wg 9-stopniowej skali. Wykazano, że w większości wariantów doświadczenia biosynteza egzopolisacharydów wystąpiła w największym stopniu w początkowych etapach hodowli (4. i 8. godzina). Przy braku źródła azotu w pożywce, przez pierwsze 24 godz. hodowli nie stwierdzono obecności pozakomórkowych węglowodanów. Ich wzmożoną produkcję odnotowano dopiero w 48 godzinie trwania procesu i to na bardzo wysokim poziomie (0,035 mg EPS/106 jtk). W większości wariantów doświadczenia wykazano korelację pomiędzy ilością syntetyzowanych egzopolisacharydów na poszczególnych etapach hodowli a adhezją komórek Bacillus megaterium do powierzchni stali nierdzewnej. Zaobserwowano także pojawienie się wyższych stopni adhezji przy niskiej produkcji zewnątrzkomórkowych polisacharydów, co może świadczyć o tym, że w takich warunkach inne czynniki, oprócz biosyntezy egzopolisacharydów, odgrywają istotną rolę w procesie adhezji drobnoustrojów do powierzchni nieożywionych.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.