Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 11

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Mikroorganizmy olejogenne (ang. oleaginous) to wybrane gatunki drożdży, grzybów oraz alg, które posiadają zdolność do produkcji i akumulacji tłuszczu w ilościach powyżej 20% tłuszczu na suchą substancję biomasy. Tłuszcze produkowane przez mikroorganizmy to głównie triacyloglicerole (TAG), bogate w specyficzne wielonienasycone kwasy tłuszczowe, których skład jest podobny do składu olejów roślinnych. Mikroorganizmy olejogenne mogą zatem pełnić rolę obiecującego zamiennika przy produkcji biopaliw i być alternatywą dla konwencjonalnych źródeł energii. Wykorzystanie mikroorganizmów do produkcji oleju jest korzystne zarówno w aspekcie ekonomicznym, jak i ekologicznym. Pozyskiwanie oleju przy udziale mikroorganizmów charakteryzuje krótki cykl produkcji, jest niezależne od warunków klimatycznych, eliminuje negatywne aspekty produkcji biopaliw z surowców roślinnych. Ekonomiczność procesu wynika z możliwości zastosowania przemysłowych i rolniczych substancji odpadowych jako pożywki do hodowli mikroorganizmów. Przedstawiony artykuł obejmuje przegląd doniesień naukowych dotyczących wykorzystania wybranych szczepów drożdży olejogennych (lipolitycznych) w procesie biosyntezy wewnątrzkomórkowego tłuszczu.
Wykonano badania mające na celu wstępną ocenę występowania w Polsce alternariolu i jego eteru metylowego w owocach, warzywach i ich przetworach. Do tego celu opracowano metodę oznaczania alternariotoksyn przy zastosowaniu techniki chromatografii cienkowarstwowej dwukierunkowej.
W pracy przedstawiono wyniki badania zawartości alternariolu i eteru metylowego alternariolu w surowcach i przetworach owocowych, warzywnych i zbożowych. Analizy wykonano metodą chromatografii cienkowarstwowej (TLC) i wysokociśnieniowej chromatografii cieczowej (HPLC). Stwierdzono występowanie alternariotoksyn w zapleśniałych surowcach i śladowe ich ilości w niektórych przetworach.
Celem pracy było określenie składu kwasów organicznych (profilu) w sokach jabłkowych, uzyskanych w różnych okresach kampanii produkcyjnej i w toku różnych procesów technologicznych, a także w trakcie przechowywania gotowych wyrobów. Zawartość kwasów organicznych w sokach jabłkowych oznaczano metodą wysokosprawnej chromatografii cieczowej (HPLC) z detektorem diodowym UV-VIS, w kolumnie C18. Z upływem trwania kampanii przerobowej profil kwasów ulegał zmianom, a zawartość kwasów ogółem w sokach zmniejszała się. Przy prawidłowym przebiegu procesu produkcyjnego zawartość kwasów w soku jabłkowym z poszczególnych etapów wahała się w nieznacznym stopniu. Zaobserwowano różnice w poziomie analizowanych kwasów, zależne od sposobu prowadzenia procesu technologicznego: metodą „tradycyjną” oraz metodą z obróbką enzymatyczną wytłoków (upłynnianiem). Przechowywanie zagęszczonych soków (1–2 lata) powodowało niewielkie obniżenie zawartości kwasu jabłkowego (ok.2–14%) i kwasów ogółem (ok.2,5–10%) oraz podwyższenie wartości pH i ekstraktu.
Przedmiotem pracy było oznaczenie zawartości kwasów mlekowego, octowego, propionowego w kiszonkach sporządzonych w warunkach laboratoryjnych z runi łąkowej o zawartości suchej masy 44% i 67%. Proces zakiszania, w obu wariantach, prowadzono z dodatkiem i bez preparatu bakteryjnego zawierającego wyselekcjonowane szczepy bakterii fermentacji mlekowej. Dominującymi kwasami we wszystkich badanych kiszonkach były kwasy: mlekowy i octowy, natomiast kwas propionowy występował w ilościach śladowych. Poziom kwasów organicznych w poszczególnych kiszonkach różnił się w zależności od zawartości suchej masy zakiszanej runi łąkowej. Wraz ze wzrostem zawartości suchej masy zakiszanej zielonki zaobserwowano istotny spadek ilości analizowanych kwasów. Po 42 dobach fermentacji w warunkach beztlenowych kiszonki sporządzone z runi łąkowej o wysokiej zawartości suchej masy, wynoszącej 67%, zawierały średnio o 70% mniej zarówno kwasu mlekowego, jak i kwasu octowego, w porównaniu z kiszonkami otrzymanymi z runi łąkowej o zawartości suchej masy na poziomie 44%. Wpływ dodatku preparatu bakteryjnego na zawartość analizowanych kwasów był uzależniony od zawartości suchej masy zielonki. Dodanie preparatu bakteryjnego spowodowało istotne zmiany jedynie w przypadku kiszonki sporządzonej z surowca o zawartości suchej masy 44%. W kiszonce fermentującej z dodatkiem preparatu bakteryjnego zawartość kwasu mlekowego była o 36% wyższa niż w kiszonce, do której bakterii nie dodano.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.