Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 56

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Cultivation of serradella for green crop and the applied fertilizers caused an increase of soil resources of total C, total N and its ammonia and nitrate forms, as well as available macroelements, such as P, K, Mg and microelements, B, Cu, Mn, Mo, and soil pH also increased, as compared with the one before the experiment. Statistically significant changes of soil resources, as related to the values control were as follows: a) on the objects fertilized with nitrogen, the soil contained more total nitrogen and its ammonia and nitrate forms, b) on the objects fertilized with magnesium, the soil contained more total C, total N, and magnesium, the soil pH was also higher, c) on the objects fertilized with various microelements (B, Cu, Mn and Mo), after fertilization with particular micronutrient, the soil always contained more off it.
W dwóch ścisłych doświadczeniach polowych, w warunkach gleby lekkiej i niedoboru opadów rejonu pomorsko-kujawskiego badano wpływ następczy uprawy bobiku odmian Nadwiślański i Dino, pszenicy jarej ‘Eta’ i pszenżyta jarego ‘Maja’ w zasiewach jednogatunkowych i ich wzajemnych mieszanek o różnym udziale komponentów w normie wysiewu. Pod przedplon stosowano dwie dawki azotu 50 i 100 kg/ha. Rośliną testującą wartość stanowiska była pszenica ozima, uprawiana bez nawożenia. Jak wykazały badania własne różnicowanie nawożenia azotem roślin przedplonowych tylko nieistotnie zwiększało plony rośliny następczej. Odmiany bobiku Nadwiślański i Dino (lepszy niż Nadwiślański) w siewie czystym były dla pszenicy ozimej najlepszymi, a pszenica jara i pszenżyto jare najgorszymi przedplonami. Wprowadzenie bobiku do zasiewów pszenicy jarej i pszenżyta jarego miało korzystne działanie następcze. Porównując działanie następcze badanych mieszanek można stwierdzić, że po mieszance bobiku ‘Nadwiślański’ 50 % z pszenżytem zbierano najwyższe plony nasion, a masa całych roślin pszenicy ozimej była najwyższa po mieszance ‘Dino’ 70 % z pszenicą jarą i ‘Dino’ 70 % z pszenżytem jarym.
В рамках соответствующих исследований в первые два года возделывали клевер красный и персидский, а в третьем году - яровую пшеницу. Клевера удобряли навозной жижей крупного рогатого скота и результаты сравнивали с вариантами минерального удобрения. Дозы минеральных удобрений составляли 25 кг N, 100 кг Р₂O₅ и 160 кг К₂O или 15-20м³ жижи на гектар. Установлено, что в результате возделывания клеверов и примененного удобрения произошло повышение содержания общего N, К -NH₄, N-NO₃, усвояемых форм фосфора и калия (Р₂O₅- и К₂O), а снижение усвояемого магния (MgO) и общего кальция (СаО).
7
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Uprawa i użytkowanie Trifolium ambiguum Bieb.

100%
W doświadczeniu mikropoletkowym, w pierwszym roku pełnego użytkowania, porównywano plonowanie i skład mineralny koniczyny Trifolium ambiguum Bieb., lucerny (odmiana wielolistkowa) oraz ich mieszanek z trawami (stokłosa bezostna, kupkówka pospolita, mozga trzcinowata). Plony Trifolium ambiguum były o 48% niższe od lucerny i o 51-62% niższe od badanych gatunków traw. Plony mieszanek z udziałem koniczyny stanowiły 64-69% plonu odpowiednich mieszanek z udziałem lucerny. Skład mineralny Trifolium ambiguum i lucerny był podobny. Mimo, że udział koniczyny w mieszankach był niewielki, to poprawiał jakość paszy poprzez zmianę stosunków ilościowych Ca:P i K:(Ca+Mg).
Spośród porównywanych odmian łubinu żółtego, samokończąca odmiana Manni przewyższała Radames pod względem wytworzonej masy resztek pozbiorowych na kompleksie żytnim słabym. Radames na kompleksie żytnim bardzo dobrym nagromadziła w roku suchym najwięcej azotu. Odmiana tradycyjna Juno i samokończąca Manru wykazały podobną reakcje na suszę i kompleks glebowy. Węższa rozstawa rzędów (15 cm) była korzystniejsza w roku o dobrych warunkach wilgotnościowych. Masa resztek pozbiorowych i nagromadzonego przez łubiny azotu była w obu latach badań większa na kompleksie żytnim słabym niż na żytnim bardzo dobrym. Na kompleksie żytnim słabym, większą masę resztek pozbiorowych i azotu stwierdzono przy uprawie łubinu żółtego odmiany tradycyjnej Juno i samokończącej Manru niż samokończącej Radames. Na kompleksie żytnim bardzo dobrym, średnio z dwóch lat badań, tradycyjna odmiana łubinu żółtego Juno pozostawiła więcej resztek pozbiorowych i azotu niż odmiany samokończące Manru i Radames.
9
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Reakcja seradeli na nawozenie mikroelementami

100%
Celem doświadczenia było określenie wpływu nawożenia makro - i mikroelementami seradeli na plon nasion i słomy, ich skład chemiczny oraz pobranie składników z plonem. Badania wykonano w Mochełku, na glebie lekkiej, jako jednoczynnikowe, metodą losowanych bloków, w czterech powtórzeniach. Seradelę odmiany Mazurska Biała uprawiano w siewie czystym i użytkowano na nasiona. Nawozy fosforowo-potasowe zastosowano pod orkę przedzimową. Azot i magnez oraz mikroelementy bor, miedź, mangan i molibden stosowano dolistnie po pełni wschodów seradeli. Plon, skład chemiczny nasion i słomy oraz pobranie makro - i mikroelementów przez części nadziemne roślin były określane po zbiorze. Zastosowane w eksperymencie nawożenie nie miało istotnego wpływu na plon nasion i słomy. Uzupełnienie podstawowego nawożenia fosforowo-potasowego (PK) seradeli azotem i magnezem nie miało istotnego wpływu na zawartość i pobranie tych makroelementów w jej plonie. Nawożenie seradeli mikroelementami zawsze istotnie zwiększało zawartość i pobranie mikroelementu użytego w nawożeniu.
Celem badań było określenie wpływu następczego roślin motylkowych na pszenicę ozimą. Analizowano zasobność gleby w przyswajalne formy makroskładników i poziom plonów pszenicy. Uprawa łubinu żółtego i seradeli powodowała wzrost zasobności gleby w azot, fosfor i potas. Plony rośliny wyceniającej wartość stanowiska wskazują, że łubin żółty i seradela przy obu kierunkach użytkowania pozostawiły dobre stanowisko dla pszenicy ozimej. Wyższa zasobność utrzymująca się jeszcze po zbiorze pszenicy ozimej wskazuje, że działanie następcze uprawy łubinu żółtego i seradeli może dotyczyć również kolejnych roślin w zmianowaniu.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.