Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 37

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  zageszczenie zwierzat
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1
100%
Celem pracy była ocena poziomu dobrostanu królików rasy białej nowozelandzkiej w okresie tuczu, przy różnym stopniu zagęszczenia, określonego przez upadki zwierząt oraz poziom wskaźników użytkowania rzeźnego. W trakcie doświadczenia zwierzęta podzielono na dwie grupy: po 4 sztuki w klatce i po 2 sztuki w klatce. Stwierdzono niski poziom upadków w obydwu grupach, co może wskazywać na zapewnienie zwierzętom odpowiedniego poziomu dobrostanu w okresie tuczu. Wyliczone wskaźniki użytkowania rzeźnego (wielkość przyrostów, spożycie paszy, wydajność rzeźna) były zbliżone w obydwu grupach, co wskazuje, że przyjęta w ustawie „O ochronie zwierząt” i rozporządzeniu „W sprawie minimalnych warunków utrzymywania poszczególnych gatunków zwierząt gospodarskich” wielkość klatek zapewnia królikom odpowiednią przestrzeń.
The knowledge on the ichthyofauna community in forest complexes in our country is mainly limited to few information on fish species found in rivers and reservoirs located in the protected areas. Hence, the aim of present study was to evaluate the importance of forested and non−forested areas, which include small rivers, on the occurrence of fish communities. The main criteria of evaluation were species richness, biodiversity and density of fish from rivers located in forested and non−forested areas in Roztocze and Puszcza Solska (south−eastern of Poland). The 12 study sites in the two groups of small rivers located on forested and non−forested areas were chosen (tab. 1). The control fishing was performed by electrofishing using IUP−12 gear. The total of 779 individuals of fish and lamprey belonging to 22 species were caught during the study. In the sections of rivers located in non−forested areas we noted 18 species, while in the rivers in forested areas – 16 ones. The analysis of the abundance domination showed that the dominant species in the rivers sections on non−forested areas were perch, roach and gudgeon, while in rivers located in forested areas: gudgeon, dace and brown trout. Simultaneously, in abundance of fish fauna from rivers in forested area a significant share of eastern sculpin, burbot and European brook lamprey were noted. The fish communities from both habitats showed similar values of biological diversity indices, but slightly higher density was observed in the rivers located in non−forested areas. The fish species composition was highly dependent on the close surroundings of the watercourse and the type of riparian zone. For the habitats from river located in non−forested areas the common, associated with aquaculture and also invasive fish species were characteristic. However, in the rivers in wooded areas, the typical for small streams and the rheophilic fish species were more frequent. The results of present study showed, that the largest differences in the dominance in fish structure and indicators of fidelity to the habitat preferences between the groups of rivers were determined.
W pracy przeprowadzono analizę zgrupowań roztoczy (Acari) glebowych – ze szczególnym uwzględnieniem mechowców (Oribatida) – na gruntach porolnych i leśnych w 5-letnich uprawach i 8-letnich młodnikach sosny zwyczajnej (Pinus sylvestris L.) i brzozy brodawkowatej (Betula pendula Roth) w Borach Tucholskich. Próbki do badań akarologicznych pobierano w latach 2006 i 2009 – w każdym roku w 3 sezonach: wiosną (w połowie maja), latem (na początku sierpnia) i jesienią (w połowie października). W uprawach na zalesionym terenie porolnym stwierdzono niższe zagęszczenie roztoczy niż na odnowionym gruncie leśnym. W fazie młodnika na wszystkich stanowiskach liczebność omawianych stawonogów w porównaniu z uprawą wzrosła. Najliczniejszymi roztoczami były mechowce: na gruncie porolnym ich udział w zgrupowaniach wynosił od 63 do 81%, a na gruncie leśnym był nieco wyższy – 79-87%. Ogółem na badanym terenie stwierdzono występowanie 39 gatunków mechowców – 25 występowało na gruncie porolnym i 29 na leśnym. Różnorodność gatunkowa tych roztoczy w uprawie i młodniku w glebie leśnej była wyraźnie wyższa niż porolnej. Zalesienie terenu porolnego gatunkiem biocenotycznym, jakim jest brzoza, nie dało – w początkowym etapie sukcesji – spodziewanego efektu wzrostu różnorodności biologicznej. Najliczniejszymi mechowcami na badanym terenie, w zależności od wariantu doświadczenia, były: Tectocepheus velatus, Oppiella nova i Pergalumna nervosa.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.