Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 16

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  uzytkowanie 3-kosne
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W latach 1993-1995 przeprowadzono doświadczenie polowe z tetraploidalną koniczyną czerwoną (odmiana Ulka) na glebie kompleksu pszennego dobrego, metodą split-plot. W badaniach uwzględniono trzy poziomy nawożenia fosforowo-potasowego (P₂O₅-80 i K₂O-80; P₂O₅-80 i K₂O-120; P₂O₅-80 i K₂O-160 kg/ha) i dwa warianty zbioru (2 i 3-kośny). W suchej masie koniczyny oznaczono w każdym odroście udział Mn, Cu i Zn. Stwierdzono istotnie wyższą średnią ważoną z pokosów zawartość tych mikroelementów w koniczynie zbieranej 3-kośnie. Ponadto czynnikami istotnie różnicującymi stężenie manganu, miedzi i cynku w roślinach były pokosy i warunki pogodowe w poszczególnych latach, a w przypadku Mn również poziomy nawożenia K.
Eksperyment polowy z koniczyną czerwoną (Trifolium pratense L.) zbieraną 3-kośnie na paszę w latach pełnego użytkowania, przeprowadzono metodą bloków kompletnie zrandomizowanych, w czterech powtórzeniach. Badania prowadzono w latach 2000-2002, w Gospodarstwie Doświadczalnym w Felinie, na glebie kompleksu pszennego dobrego (klasa IIIa), na mikropoletkach o powierzchni 1 m2 do zbioru. Celem doświadczenia było określenie wpływu zróżnicowanych ilości wysiewu nasion (212, 424, 636, 848 szt.∙m2) w roślinę ochronną i w siewie czystym na strukturę zagęszczenia łanu oraz plonowanie di- (odm. Dajana) i tetraploidalnej (odm. Etos) koniczyny czerwonej. Każdy pokos zbierano w pełni pąkowania. Obliczono obsadę roślin i pędów na 1 m2 w kolejnych odrostach oraz liczbę pędów z rośliny i masę pędu. Następnie określono plony zielonej i suchej masy roślin, udział poszczególnych pokosów w rocznym plonie suchej masy oraz udział liści w masie plonu. Istotnie więcej roślin i pędów było w obiektach z czystego siewu oraz u odmiany Dajana. Wraz ze wzrostem ilości wysiewu nasion rosła istotnie liczba roślin, natomiast pędów tylko przy dwóch najwyższych ilościach wysiewu. Liczba roślin i pędów koniczyny w kolejnych pokosach malała. Plony zielonej masy były istotnie zróżnicowane przez odmiany i lata. Większe zebrano z odmiany Etos i w 2001 roku. Plony suchej masy były istotnie zróżnicowane przez pogodę w latach badań oraz sposoby siewu. Najlepsze wyniki uzyskano z siewu czystego i w 2001 roku.
Koniczyna czerwona (Trifolium pratense L.) należy do wartościowych roślin pastewnych. Celem niniejszych badań było określenie jakości odmiany Dajana (2n) i Etos (4n), zbieranych 2- i 3-kośnie, w latach pełnego użytkowania. Próbki roślin do analiz pobrano z każdego poletka i pokosu, polowego doświadczenia realizowanego w latach 2000-2002, metodą kompletnej randomizacji, w 4 powtórzeniach. Koniczynę użytkowaną 3-kośnie zbierano w fazie pąkowania, natomiast eksploatowaną 2-kośnie w początku kwitnienia. W pobranych próbkach określono zawartość: suchej masy, białka ogólnego, białka właściwego, włókna surowego i jego frakcji, fosforu, potasu, wapnia, magnezu, miedzi, żelaza, manganu i cynku. Odmiany istotnie różnicowały zawartość suchej masy i białka właściwego. Więcej białka zawierała odmiana Etos. Ponadto stwierdzono istotnie wyższą zawartość włókna neutralno-detergentowego (NDF), hemicelulozy i ligniny w roślinach odmiany Dajana. Odmiana Etos w większym stopniu kumulowała fosfor, potas i wapń, a z mikroelementów zawierała więcej miedzi. Z porównywanych odmian Dajana odznaczała się nieco słabszą jakością w porównaniu z odm. Etos. Największe zróżnicowanie zawartości składników organicznych i mineralnych spowodowała liczba pokosów. Koniczyna zbierana 3-kośnie odznaczała się istotnie większym udziałem białka ogólnego, białka właściwego, P, K, Ca, Mg, Mn, Zn i Fe. Z przeprowadzonych badań wynika, że najwartościowszą paszę otrzymuje się z trzeciego pokosu koniczyny w użytkowaniu 3-kośnym oraz z drugiego odrostu w użytkowaniu 2-kośnym.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.