Zastosowane dawki CaC03 lub MgC03 równoważne 0,75 i 2 Hh oraz dawka CaO lub MgO odpowiadająca podwójnej kwasowości hydrolitycznej prowadziły do istotnych zmian stopnia zakwaszenia gleby. Zmiany odczynu gleby w wyniku wapnowania lub magnezowania oraz zastosowana dawka litu w ilości 2,5 mg Li xkg-1 gleby w różnym stopniu wpływały na wielkość plonu tytoniu oraz na zawartość litu. Dostarczony do gleby lit w formie dostępnej dla roślin spowodował wyraźny wzrost jego koncentracji w roślinach tytoniu oraz zwiększenie ilości pobranego kationu w stosunku do roślin wyrosłych na glebie o naturalnej zawartości litu. Zastosowana dawka litu spowodowała wzrost pobrania litu w korzeniach tytoniu 8-krotnie, 26-krotnie w łodygach, a w liściach 100-krotnie w odniesieniu do części roślin tytoniu wyrosłych na glebie o naturalnej zawartości tego pierwiastka. Wzrost zawartości litu w glebie, np. w obiekcie kontrolnym spowodował, że 87% pobranego kationu znajdowało się w liściach, 8% w korzeniach i 5% w łodygach. Natomiast w obiekcie kontrolnym o naturalnej zawartości tego pierwiastka 42% pobranego kationu znajdowało się w korzeniach, 13% w łodygach i 42% w liściach. Zmiany odczynu gleby w wyniku zastosowania różnych form i dawek nawozów wapniowych lub magnezowych wpłynęły na obniżenie koncentracji litu w tytoniu oraz wpływały na ilość pobranego kationu z plonem uprawianej rośliny. Najwyższe obniżenie ilości pobranego litu obserwowano w przypadku uprawianych roślin w obiektach, w których zastosowano dawki nawozów obliczonych według dwóch kwasowości hydrolitycznych.