Aktualny stan wiedzy i techniki pozwala na co namniej 10% udział tworzyw bio- i fotodegradowalnych w ogólnej masie produkowanych tworzyw sztucznych i na związane z tym wydatne zmniejszenie obciążenia środowiska. Na szczególną uwagę zasługują polimery fortyfikowane skrobią i skrobią modyfikowaną. Zdjęcia wykonane za pomocą skaningowego mikroskopu elektronowego pozwalają na rozumienie mechanizmu degradacji tworzyw.
Degradowainość można zwiększyć wprowadzając do polimerów syntetycznych polimery naturalne, takie jak celuloza czy skrobia. Największe zastosowanie w opakowalnictwie znalazły takie biodegradowalne polimery jak polietylen, polipropylen i polistyren zawierające skrobię. Ze względu na ilość wprowadzonej skrobi rozróżnia się: tworzywa sztuczne modyfikowane skrobią i tworzywa sztuczne na bazie skrobi.
W artykule przedstawiono możliwość wykorzystania osiągnięć biotechnologii w produkcji opakowań biodegradowalnych; szczególną uwagę zwrócono na doskonalenie technologii biodegradowalnych poliestrów i mikrobiologiczną syntezę biopolimerów. Przedstawiono również możliwości wykorzystania skrobi oraz kwasu mlekowego, jako substratów do otrzymywania tworzyw opakowaniowych.
W artykule przedstawiono charakterystykę tworzyw ekologicznych na bazie surowców skrobiowych. Podano także strategię działania w dziedzinie racjonalnej produkcji, użytkowania i unieszkodliwiania tworzyw sztucznych.
Badaniu poddano tworzywo sporządzone z kompozytu skrobi z kopolimerem etylen-kwas akrylowy i gliceryny oraz polietylenu. Analizowano wpływ trzy- i sześciomiesięcznego działania mikroflory glebowej na wybrane właściwości tworzywa. Wyniki wykazały, że działalność drobnoustrojów występujących w glebie, szczególnie należących do rodzajów: Aspergillus, Fusarium, Penicillium, Paecilomyces, Bacillus i Streptomyces, w obydwu przyjętych w doświadczeniu okresach badawczych, spowodowała obniżenie, w porównaniu z próbami kontrolnymi, wartości wytrzymałości na rozciąganie i wydłużenia przy zerwaniu oraz zmniejszenie masy wszystkich badanych wariantów tworzywa. Proces moczenia i prażenia materiału nie wpłynął na zwiększenie stopnia jego degradacji w czasie trwania eksperymentu.