Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 143

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 8 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  nasiona oleiste
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 8 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Celem pracy było wykazanie, czy i w jakim stopniu naturalne związki fenolowe występujące w nasionach stanowią barierę przeciwutleniającą dla wytłoczonych z nich na zimno olejów, bogatych w polienowe kwasy tłuszczowe z rodziny n-3. Materiał do badań stanowiły nasiona lnu, lnianki, konopi i żmijowca. Badaniom poddano oleje wytłoczone na zimno, oleje pozbawione natywnych związków fenolowych oraz oleje wzbogacone w hydrofobową frakcję związków fenolowych wyizolowanych z odolejonych nasion. Związki fenolowe ekstrahowano 70 % etanolem na gorąco, a surowy ekstrakt oczyszczano w układzie rozpuszczalników polarnych i niepolarnych. Nasiona charakteryzowały się zróżnicowaną zawartością związków fenolowych, które w niewielkich ilościach przenikały do oleju podczas tłoczenia na zimno. Usunięcie związków fenolowych z olejów skutkowało wyraźnym obniżeniem ich stabilności oksydacyjnej w teście Rancimat oraz aktywności antyrodnikowej względem rodnika DPPH. Dodatek hydrofobowych związków fenolowych wyizolowanych z nasion poprawiał stabilność oksydacyjną i potencjał antyrodnikowy wytłoczonych z nich olejów. Siła ochronna i antyrodnikowa polifenoli nie była jednak duża. Skuteczność działania tych związków była zróżnicowana w zależności od rodzaju oleju i stosowanej dawki. Najwyższy współczynnik ochronny (0,52) uzyskano w przypadku oleju żmijowcowego, przy zastosowaniu maksymalnej dawki 1500 ppm. Największy wzrost aktywności antyrodnikowej względem rodnika DPPH miał miejsce w oleju lniankowym.
Celem pracy była ocena wpływu czystości nasion rzepaku i sposobu oczyszczania oleju na wskaźniki chemiczne i jakość mikrobiologiczną olejów tłoczonych na zimno. Zakres pracy obejmował: analizę podstawowych wyróżników jakości 11 partii przemysłowych nasion rzepaku odmian „00”, tłoczenie w prasie ślimakowej, oczyszczanie olejów przez naturalną sedymentację i dekantację lub odwirowanie oraz analizę jakości wytłoczonych olejów świeżych i przechowywanych. W próbkach nasion oznaczano: zawartość wody, tłuszczu i zanieczyszczeń, a w próbkach olejów: stopień hydrolizy, pierwotny i wtórny stopień utlenienia lipidów, wskaźnik Totox i stabilność oksydatywną w teście Rancimat. Zarówno w nasionach, jak i olejach określano ogólną liczbę drobnoustrojów oraz liczbę grzybów. Dodatkowo identyfikowano wyizolowane rodzaje pleśni. Poszczególne partie nasion rzepaku charakteryzowały się zróżnicowaną jakością pod względem zawartości tłuszczu, wody oraz zanieczyszczeń użytecznych i nieużytecznych. Zanieczyszczenie mikrobiologiczne nasion wynosiło 10³ - 104 jtk/g. Stwierdzono dodatnią liniową korelację (p ≤ 0,01) pomiędzy zawartością zanieczyszczeń a jakością mikrobiologiczną nasion. Oleje rzepakowe tłoczone na zimno charakteryzowały się średnim stopniem hydrolizy i utlenienia lipidów. Jakość olejów uzależniona była od zanieczyszczenia nasion. Oleje wirowane były wyższej jakości niż oleje dekantowane. Sposób oczyszczania wpływał na właściwości chemiczne i mikrobiologiczne olejów w czasie przechowywania. Przechowywanie przez 6 miesięcy olejów oczyszczanych przez dekantowanie, w porównaniu z olejami wirowanymi, powodowało większe obniżenie ich jakości. Wzrósł stopień hydrolizy i utlenienia lipidów oraz nastąpił wzrost ogólnej liczby drobnoustrojów. Jednak zanieczyszczenie mikrobiologiczne olejów tłoczonych na zimno było bardzo małe (na poziomie 10¹ do 10² jtk/cm³), tj. od 10 do 1000 razy mniejsze niż anieczyszczenie nasion rzepaku. Na nasionach oraz w olejach stwierdzono obecność bakterii przetrwalnikujących, drożdży oraz pleśni. Wśród grzybów dominującą mikroflorę stanowiły pleśnie z rodzaju Penicillium, Fusarium, Alternaria, Rhizopus, Aspergillus i Cladosporium.
The aim of the research was the analysis of changes in milk fat fraction content upon the use of linseeds as an additive to the rations. The research was conducted on 11 cows in the initial stage of lactation (66th day on average). The animals received an additive of whole linseeds at an amount of 200 g per cow a day. Milk samples were collected before the beginning of the experiment, and then 3, 14 and 28 days after the additive use. Components of milk fat fraction were analyzed. The results obtained indicate that the linseed additive caused a statistically significant increase of vitamin A and E content in the milk as well as the decrease of phospholipids and cholesterol in comparison to the content of these components in milk of cows that did not receive such an additive. The linseed additive did not cause changes in the content of fatty acids negatively influencing human health (C12:0, C14:0 and C16:0). A statistically significant influence of the linseed additive on the increase of the following fatty acids in milk was found: CLA (from 0.555 to 0.848 g/100 g of fat), LNA (from 0.830 to 1.071 g/100 g of fat), EPA (from 0.042 to 0.062 g/100 g of fat) and DHA (from 0.010 to 0.019 g/100 g of fat). The results confirm the possibility of modifying desired milk components by the use of a simple regimen of a linseed additive to the rations for dairy cows.
Meat has been always a basic ingredient of the human diet. Currently, health experts are recommending a diet low in SFA and high in MUFA and PUFA, particularly from n-3 series. Unfortunately, beef fat contains a high level of SFA and a low proportion of essential PUFA. For this reason meat is considered a risk factor in the development of many diseases, such as obesity, arteriosclerosis, coronary heart disease and cancers. The fatty acid profile of meat fat can be modified by supplementing diets for ruminants with vegetable or fish oils. New varieties of linseed and rapeseed, high in linoleic or linolenic acid, and fish oil, also high in EPA and DHA, can be very useful to improve the health quality of meat. Despite the hydrogenation in the rumen, some dietary fat bypasses the rumen intact and can be incorporated into the tissues.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 8 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.