Analizą objęto 676 niebieskich lisic polarnych użytkowanych w latach 1985-1996 w fermie reprodukcyjnej w Śniatach. Wykonane analizy wariancji wykazały istotne różnice pomiędzy użytkowością rozpłodową lisic należących do różnych grup genetycznych. Najwyższą użytkowością charakteryzowały się samice rodzime, a najniższą importowane. W drugim sezonie rozpłodowym nastąpił znaczny wzrost wartości cech reprodukcyjnych wszystkich ocenianych grup samic. Krzyżowanie uszlachetniające lisów polarnych odmiany polskiej z odmianą norweską przyniosło poprawę wartości cech reprodukcyjnych w grupie samic mieszańców pokolenia F₁, zwłaszcza w zakresie masy ciała szczeniąt odsądzonych.