Celem pracy było określenie wpływu wieku i płci na użytkowość rzeźną królików rasy nowozelandzkiej białej (n=60). Króliki żywiono ad libitum paszą granulowaną pełnoporcjową. Zwierzęta ubijano w 12., 21. i 32. tygodniu życia. Badano wskaźniki użytkowości rzeźnej, takie jak: masa tuszki ciepłej i schłodzonej, masa i procentowy udział mięsa, kości i tłuszczu w tuszce, masa i procentowy udział poszczególnych wyrębów w tuszce, wydajność rzeźna. Analizę statystyczną przeprowadzono za pomocą pakietu statystycznego SAS for Windows (2001). W modelu jako efekty główne uwzględniono wiek i płeć oraz interakcje wiek x płeć. Istotność różnic między średnimi zbadano testem Tukey’a. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że wraz z wiekiem wzrastała wydajność rzeźna królików, procentowy udział przodu, combra i tłuszczu w tuszce, natomiast malał procentowy udział mięsa i części tylnej w tuszce. Użytkowość rzeźna samic i samców nie różniła się istotnie, z wyjątkiem wydajności rzeźnej ciepłej III. Nie zaobserwowano istotnej interakcji wiek x płeć.
Celem przedstawionych badań byto określenie strawności składników pokarmowych i retencji azotu u królików białych nowozelandzkich, które żywione były mieszankami treściwymi granulowanymi. Materiał doświadczalny stanowiło 18 królików w wieku 3 miesięcy, podzielonych losowo na 3 grupy, po 6 szt. w każdej (3 samice i 3 samce). Zwierzęta z grupy kontrolnej żywione były mieszanką granulowaną standardową, z grupy doświadczalnej II mieszanką granulowaną, gdzie 15% poszczególnych składników zastąpiono parowanymi ziemniakami i z grupy doświadczalnej III, gdzie 30% poszczególnych składników zastąpiono parowanymi ziemniakami. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono, że dodatek do mieszanek granulowanych 15 i 30% parowanych ziemniaków nie wpłynęło ujemnie na pogorszenie strawności podstawowych składników pokarmowych.