Celem pracy była ocena żywienia pacjentów ze schyłkową niewydolnością nerek leczonych metodą ciągłej ambulatoryjnej dializy otrzewnowej (CADO) pod względem wartości energetycznej oraz zawartości białka, wapnia i fosforu. Badaną grupę stanowiło 17 pacjentów w wieku od 29 do 69 lat, w tym 7 mężczyzn i 10 kobiet, chorujących od 1 roku do 39 lat na przewlekłą niewydolność nerek. Oceny sposobu żywienia dokonano na podstawie 3-dniowego bieżącego notowania jadłospisów. Ponad połowa badanych pacjentów ze schyłkową niewydolnością nerek oceniła swój stan zdrowia jako średni, przy czym kobiety, w odróżnieniu od mężczyzn, postrzegały stan swojego zdrowia jako lepszy. Żywienie badanych osób charakteryzowało się niską wartością energetyczną, nieprzekraczającą, zarówno w grupie mężczyzn jak i kobiet, 70% zaleceń. Po zsumowaniu energii pochodzącej z diety oraz energii pochodzącej z płynu dializacyjnego, średni poziom energii nie przekraczał 80% zaleceń i wynosił 30,8±8,04 kcal/kg należnej masy ciała. Niskie było także spożycie białka, które wynosiło średnio 0,95 g/kg należnej masy ciała, wobec zaleceń wynoszących 1,2-1,5 g/kg należnej masy ciała. W całodziennych racjach pokarmowych badanych pacjentów stwierdzono niską podaż wapnia wynoszącą 469±233 mg w przypadku badanych mężczyzn i 329±153 mg w grupie chorych kobiet. Zgodne z zaleceniami dietetycznymi w przewlekłej niewydolności nerek było spożycie fosforu wynoszące średnio 995±338 mg dla mężczyzn i 735±213 dla badanych kobiet.