Głównym celem pracy były badania nad doborem najefektywniejszej metody stabilizacji win zawierających zmętnienia dekstranopodobne. Zastosowano kwasową i enzymatyczną hydrolizę oraz klarowanie bentonitem, żelatyną i zolem kwasu krzemowego. Badano również wpływ dodatku fosforanu i siarczanu amonu, autolizatu z drożdży osadowych oraz „Fermaidu K" do nastawów modelowych w celu określenia warunków dogodnych do rozwoju bakterii dekstranotwórczych. Na podstawie badań związanych z uzyskaniem rozwoju bakterii dekstranotwórczych w warunkach modelowych należy stwierdzić, że wzrost i produkcja dekstranu w winie przemysłowym przypuszczalnie była poprzedzona długim okresem adaptacyjnym do warunków, przy czym istotny wpływ na rozwój tych drobnoustrojów miał preparat „ Fermaid K". Natomiast najefektywniejszym sposobem stabilizacji tych napojów okazała się hydroliza dekstranazą w temp. 45°, a następnie klarowanie żelatyną i zolem kwasu krzemowego.