Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 101

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 6 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Helianthus tuberosus
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 6 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
The aim of this 3-year study was to determine the influence of harvest time on dry matter, total dietary fibre, fractional composition of dietary fibre (acid detergent fibre (ADF) and neutral detergent fibre (NDF)), water-soluble carbohydrates (WSCs) and inulin content in tubers of different cultivars of Jerusalem artichoke (Helianthus tuberosus L.): ‘Rubik’, ‘Albik’ and ‘Sauliai’. The tubers were harvested in spring (March and April) and autumn (October and November). Our study shows that the largest amount of WSC to exist in ‘Rubik’ tubers harvested especially during October. In contrast, the largest amount of total dietary fibres and their fractions (NDF and ADF) accumulated in ‘Albik’ tubers during the spring harvest month (April). The largest amount of inulin was obtained from ‘Sauliai’ tubers harvested in October. Based on our results, it is advisable to use the ‘Sauliai’ tubers from the harvest time during October to obtain the largest amount of inulin.
Badania nad Helianthus tuberosus L. oparto na doświadczeniu polowym, przeprowadzonym w latach 2006–2008, w Parczewie, na glebie wytworzonej z piasków gliniastych lekkich, kompleksu żytniego słabego, klasy bonitacyjnej IVb. Czynnikami eksperymentu były: odmiany słonecznika bulwiastego Albik, Rubik i Violet de Renes. Przeciętna zawartość makroskładników w bulwach Helianthus tuberosus można uszeregować malejąco: potas (26,29 g.kg-1 s.m.) > fosfor (2,92 g.kg-1 s.m.) > wapń (1,45 g.kg-1 s.m.) > magnez (0,81 g.kg-1 s.m.). Polowa uprawa słonecznika bulwiastego daje szansę na powrót rośliny, która jest gatunkiem ciekawym dla gospodarstw agroturystycznych, a jednocześnie daje możliwość wielokierunkowego wykorzystania, co może zapewnić podstawę surowcową dla przemysłu przetwórczego. Wydaje się celowe rozpowszechnianie uprawy Helianthus tuberosus w Polsce, ponieważ pozwoli ona na zapewnienie źródła surowców do produkcji żywności probiotycznej, pasz, inuliny, fruktooligosacharydów, witamin oraz surowca do produkcji biopaliw.
W pracy przedstawiono przegląd najnowszego piśmiennictwa krajowego i zagranicznego dotyczącego pochodzenia i charakterystyki botanicznej topinamburu (Helianthus tuberosus L.), zawartości składników odżywczych w bulwach tej rośliny oraz możliwości jej wykorzystania. Szczególną uwagę zwrócono na zawartość inuliny i jej pochodnych fruktooligosacharydów, z powodu których bulwy topinamburu znalazły zastosowanie do produkcji żywności funkcjonalnej.
Studies dealt with the agar-solidified (0.75%) MS medium. Dormant buds cut out from tubers of Albik cv. were disinfected for 7 minutes with 0.1% HgCl₂, washed out using sterile water and placed into the glass jars (0.2 dm³ capacity) on 5 inducing media. They differed with IAA (0 or 0.1 mg·dm⁻³) and BAP contents (from 0.5 to 1.5 mg·dm⁻³). After 28 days, shoots cut out from healthy explants were transferred into rooting medium consisting of 15 g·dm⁻³ sucrose and 0.1 mg·dm⁻³ IAA. After subsequent 4 weeks, shoot tips and node explants were cut out from young plants and placed in regeneration mediums, which contained 15 g·dm⁻³ sucrose and differed with concentration and type of auxin (0 or 0.1 mg·dm⁻³ IAA or NAA). Regenerated plants were transferred into pots filled with the soil after 3 weeks, then subjected to seasoning. In total, 60.9% H. tuberosus buds developed shoots on medium with no hormone, but the percentage of explants with shoots increased along with the cytokinin concentration (up to 93.7%). At the highest BAP level, the largest number (3.07) of the longest shoots was achieved. Massive occurrence of endophytes was observed at the first stage of experiment. After 4 weeks of culture, the share of explants with fungal or bacterial development symptoms ranged from 39.6% to 50%. Rate of root production on rooting medium depended on the weight of shoots transferred. Studied Jerusalem artichoke variety showed great ability to micropropagation from shoot tips and node explants cut out from young sterile plants. The best plants developed on medium with IAA. They had less weight than those regenerating on medium with NAA, but their shoots were thicker and with larger internode number.
Analizę potencjalnej produktywności fotosyntetycznej słonecznika bulwiastego oparto na wynikach doświadczenia polowego, przeprowadzonego w latach 1997-2007 w stacji doświadczalnej w Parczewie na glebie kompleksu żytniego dobrego. Eksperyment wykonano metodą bloków zrandomizowanych w 3 powtórzeniach. Czynnikami doświadczenia było 6 odmian słonecznika bulwiastego (Albik, Rubik, Kulista Biała IHAR, Kulista Czerwona IHAR, Violet de Rennes). Celem badań była ocena uprawianych w Polsce odmian Helianthus tuberosus, oznaczenie ich produktywności fotosyntetycznej oraz określenie przydatności na cele energetyczne i wskazanie możliwości ich uprawy na terenach odłogowanych. Odmianą o wyższym plonie suchej masy nadziemnej okazała się Biała Kulista IHAR, która wykazała się jednocześnie największą maksymalną sprawnością fotosystemu PS II w ciemności, wyższą wartością współczynników fotochemicznego i niefotochemicznego wygaszania fluorescencji chlorofilu. Z uwagi na duży potencjał plonowania i wszechstronną wartość użytkową biomasy słonecznik bulwiasty ma szansę stać się alternatywnym źródłem energii. Bulwy mogą być wykorzystane do produkcji bioetanolu lub do fermentacji metanowej; część nadziemną można wykorzystać do produkcji biometanu, w procesie bezpośredniego spalania lub do produkcji brykietów i peletów. Ze względu zaś na możliwość uprawy tego gatunku na glebach średnio-zwięzłych i lekkich można go polecać do uprawy na odłogowanych glebach Lubelszczyzny. Największe możliwości uprawy tego gatunku stwarzają powiaty: biłgorajski, puławski, włodawski, chełmski, lubartowski, rycki, opolski i łęczyński.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 6 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.