W artykule przedstawiono problematykę odpowiedzialności cywilnoprawnej za szkody wyrządzone przez niebezpieczny produkt żywnościowy. Szczególną uwagę zwrócono na przesłankę ryzyka rozwoju oraz okoliczności zwalniające z odpowiedzialnością za szkodę wyrządzoną przez produkt, uznawany w chwili jego wytworzenia czy wprowadzenia do obrotu za odpowiadający obowiązującym standardom i niewadliwy.
Komisja Europejska pracuje nad wykazem „ogólnych" oświadczeń zdrowotnych (tzn. innych niż dotyczących zmniejszenia ryzyka choroby oraz rozwoju i zdrowia dzieci). Po opublikowaniu wykazu nieumieszczone w nim oświadczenia zdrowotne zostaną zakazane z mocy prawa. Natomiast EFSA stara się określić definicję profili składników odżywczych, z którymi muszą być zgodne produkty żywnościowe lub niektóre ich kategorie, aby prawidłowo podać oświadczenia żywieniowe i zdrowotne. Wymagania UE będą musiały spełniać oświadczenia umieszczane nie tylko na opakowaniach produktów, ale również przy ich reklamie lub prezentacji.
Nieodłącznym elementem wprowadzania żywności GMO na rynek jest ryzyko i niepewność oraz inne zagrożenia, które są wystarczającymi argumentami za wprowadzeniem szczególnego reżimu prawnego w tym zakresie. Istnieje konieczność kontroli tego ryzyka, zwłaszcza zagrożeń ekologicznych i zdrowotnych. Wprowadzone przepisami prawa ograniczenia powinny respektować wszystkie prawa podstawowe, w tym prawo do ochrony zdrowia oraz prawnie chronione dobra publiczne, takie jak ochrona środowiska, bezpieczeństwo obywateli oraz prawo do informacji. Kwestia zapewnienia ochrony przy wprowadzaniu do obrotu żywności GMO jest regulowana przez prawo międzynarodowe, regionalne (np. w Unii Europejskiej) i prawa narodowe. W 2014 r. zmieniono polską ustawę o organizmach genetycznie zmodyfikowanych w celu zwiększenia bezpieczeństwa laboratoryjnych GMO, czyli tzw. zamkniętego użycia. Nie oznacza to jednak zakończenia prac legislacyjnych nad GMO.
New European regulation about marketing realise and labelling GMO food should provide proper protection for basic human rights against threats connected with development of biotechnology. According to these regulations animal food containing GMO must be labelled as well as products made out of or containing GMO. But products made out of animals fed on GMO do not have to label. This regulation is not coherent:, it does not cover a whole food chain. Food producers who want to have their products labelled as „GMO free" have to pay for the additional evaluation called certification. So the consumer must pay more trying to avoid GMO food.
Odmienne standardy bezpieczeństwa żywności oraz ochrony konsumentów europejskich stanowią istotną przeszkodę w negocjacjach porozumienia TTIP. Powodem jest rozbieżność pomiędzy UE a USA w kwestiach tak fundamentalnych, jak koncepcja zarządzania ryzykiem oraz poziom ochrony wymaganej przy wprowadzaniu do obrotu żywności GMO. Pod tym względem prawo UE, oparte na zasadzie ostrożności, jest restrykcyjne, a USA uznają koncepcję istotnej równoważności i nie mają jednolitej regulacji. W Polsce tymczasem Sejm uchwalił zmianę ustawy o mikroorganizmach i organizmach genetycznie zmodyfikowanych, która dostosowuje polskie ustawodawstwo do surowych reguł UE. Nowa ustawa ma umożliwić powstanie w Polsce rejestru upraw GMO, a tym samym wykonanie wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE z dnia 2 października 2014 r. w sprawie C-478/13. W Polsce obowiązuje jednak zakaz prowadzenia upraw GMO, a to oznacza, że nawet po wprowadzeniu ww. produktów do obrotu nie będzie można ich wprowadzić na terytorium Polski. Ponadto jeśli nawet Polska wprowadzi rejestr upraw GMO, to obecnie będzie on rejestrem pustym.
Umieszczanie oświadczeń żywieniowych i zdrowotnych dotyczących żywności na produkcie spożywczym lub wykorzystywanie ich w reklamie takiego produktu jest uregulowane rozporządzeniem (WE) nr 1924/2006. Zgodnie z tym rozporządzeniem można stosować jedynie oświadczenia, na które zezwoliła Komisja i które są włączone do wykazu dopuszczalnych oświadczeń. Obecnie wciąż trwają prace nad poszczególnymi przepisami oraz nad opracowaniem samego wykazu. W artykule przedstawiono aktualny stan prac nad wykazem oświadczeń żywieniowych i zdrowotnych.
Spożywanie niektórych produktów spożywczych może przyczyniać się do bardziej zbilansowanej diety, a tym samym do zapobiegania niektórym chorobom. Producenci żywności mogą nadużywać pewnych oświadczeń mających przekonać konsumentów do zakupu ich produktów. Konieczność zapobiegania takim nadużyciom zmusiła KE do wydania rozporządzenia nr 1924/2006 w sprawie oświadczeń żywieniowych i zdrowotnych, dotyczącego informacji o wartościach odżywczych i właściwościach zdrowotnych środków spożywczych.
W artykule przedstawiono sposoby zabezpieczania interesów przedsiębiorców przed nieuczciwym kopiowaniem ich wzorów przez konkurencyjne przedsiębiorstwa. Wskazano na niezbędne elementy konieczne do rejestracji wzoru: nowość i indywidualny charakter. Z praktycznego punktu widzenia ważna jest weryfikacja ww. przesłanek, która może nastąpić na skutek sprzeciwu lub w ramach postępowania o stwierdzenie nieważności. Jednocześnie analiza przedstawionych przepisów wskazuje przedsiębiorcom możliwość wyboru pomiędzy znakiem towarowym a wzorem przemysłowym.
Artykuł przedstawia zagadnienia dotyczące znaków towarowych i wzorów przemysłowych produktów spożywczych jako elementu przewagi konkurencyjnej na rynku. Obok definicji pojęć przedstawiono kwestię ochrony, jaką daje rejestracja zarówno na poziomie krajowym, unijnym, jak i międzynarodowym.
Juices and drinks enriched by vitamins and minerals may be perceived by consumers as a healthy food. Information about these enrichments can influence people's choice, and make them buy products which are not recommended for them. In this way these products may be not healthy or even detrimental to consumers' health. Trying to protect consumers' health EU adopted rules which harmonize country rules concerning food enrichment by vitamins, minerals and some other substances.