Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 39

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1

Efekty toksycznego dzialania olowiu i wybranych insektycydow fosforoorganicznych w organizmie szczura. III. Wplyw olowiu na zawartosc pozostalosci fenitrotionu oraz foschloru w watrobie i mozgu szczurow

100%
Barski D., Zasadowski A.
Acta Academiae Agriculturae ac Technicae Olstenensis. Veterinaria
|
1997
|
tom 25
115-123
Badano zmiany stężenia pozostałości insektycydów fosforoorganicznych w wątrobie i mózgu szczurów po intoksykacji pojedyńczej fenitrotionem, foschlorem oraz ołowiem z fenitrotionem i ołowiem z foschlorem. Octan ołowiu(II) podany w dawce 250 mg/kg m.c. przed fenitrotionem zarówno w sposób jednorazowy, jak i frakcjonowany (przez 5 dni po 50 mg/kg m.c.) spowodował trwający przez cały okres doświadczenia wzrost stężenia pozostałości tego insektycydu w badanych tkankach zwierząt w porównaniu z zatruwanymi wyłącznie fenitrotio­nem. Po dawce frakcjonowanej Pb(II) wzrost pozostałości fenitrotionu był większy. W wątrobie i mózgu szczurów, którym przed foschlorem podano, Pb(II) w niektórych okresach eksperymen­tu stwierdzano obniżony poziom pozostałości zastosowanego insektycydu w porównaniu ze zwierzętami zatruwanymi wyłącznie foschlorem. Zastosowanie ołowiu w dawce frakcjonowanej przed foschlorem w większym stopniu wpłynęło na obniżenie pozostałości tego insektycydu w badanych tkankach w porównaniu z zatruwanymi jednorazową dawką ołowiu i foschlorem.
2

Wplyw podania chlorku kadmu i fenitrotionu na aktywnosc esterazy acetylocholinowej [AChE] i poziomu pozostalosci fenitrotionu u kurczat brojlerow

100%
Zasadowski A., Barski D.
Bromatologia i Chemia Toksykologiczna
|
1999
|
tom 32
|
nr 2
143-148
U kurcząt narażonych na chlorek kadmu i fenitrotion badano aktywność acetylocholinoesterazy (AChE) we krwi i w mózgu oraz poziom pozostałości fenitrotionu w wątrobie. Stwierdzane efekty toksykodynamiczne wskazują na złożony mechanizm współoddziaływania badanych związków w organizmie ptaków, oparty głównie na zmianach w biotransformacji fenitrotionu wywołanych kadmem i jego wydalaniem z organizmu.
3

Zawartosc kadmu, miedzi, cynku i zelaza w watrobie kurczat intoksykowanych kadmem oraz kadmem i fenitrotionem

100%
Zasadowski A., Barski D.
Bromatologia i Chemia Toksykologiczna
|
2003
|
tom 36
|
nr 2
143-149
4
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Activity of selected antioxidative enzymes in rats exposed to dimethoate and pyrantel tartrate

100%
Barski D., Spodniewska A.
Polish Journal of Veterinary Sciences
|
2012
|
tom 15
|
nr 2
This study presents the results of research concerning the effect of single and combined application of pyrantel tartrate and dimethoate on selected antioxidative enzymes: catalase (CAT), superoxide dismutase (SOD) and glutathione peroxidase (GPx), in rat erythrocytes. Pyrantel tartrate was applied twice, at a dose of 85 mg/kg bw at a two week interval, i.e. on day 14 and 28 of the experiment, orally, in a water solution with a stomach tube. Dimethoate was administered with drinking water for 28 days at a dose of 25 mg/kg bw/day. It was found that pyrantel tartrate caused only small changes in the activity of the antioxidative enzymes under analysis. Subchronic exposure of rats to dimethoate caused a significant increase in the activity of CAT, SOD and GPx in erythrocytes, indicating the existence of strong oxidative stress. In combined intoxication, no significant effects of administering pyrantel tartrate on the activity of CAT, SOD and GPx was found in animals poisoned with dimethoate. The profile of changes was similar to that observed in rats exposed only to the organophosphorus insecticide. This may indicate a lack of interaction between the compounds used in the experiment.
5

Effect of oral administration of Bi 58 Nowy and pyrantel embonate on the activity of selected antioxidative enzymes and malondialdehyde content in rats

100%
Barski D., Zasadowski A.
Bulletin of the Veterinary Institute in Puławy
|
2006
|
tom 50
|
nr 4
6

Efekty toksycznego dzialania olowiu i wybranych insektycydow fosforoorganicznych w organizmie szczura. II. Badania aktywnosci acetylocholinoesterazy [AChE] we krwi i mozgu szczurow po podaniu olowiu, fenitrotionu i foschloru w watrobie i mozgu szczurow

100%
Barski D., Zasadowski A.
Acta Academiae Agriculturae ac Technicae Olstenensis. Veterinaria
|
1997
|
tom 25
101-113
Oznaczano aktywność esterazy acetylocholinowej (AChE) we krwi i w mózgu szczurów narażonych na ołów, fenitrotion i foschlor oraz ołów z fenitrotionem i ołów z foschlorem. Wykazano zróżnicowany wpływ octanu ołowiu(II) podanego jednorazowo w dawce 250 mg/kg m.c. i w sposób frakcjonowany (przez 5 dni po 50 mg/kg m.c.) na aktywność cholinoesteraz. W intoksykacjach mieszanych ołów nasilał i przedłużał proces hamowania AChE wywołany przez fenitrotion oraz przedłużał reaktywację tego enzymu. Natomiast po podaniu ołowiu z foschlorem między 6. godziną a 21. dniem doświadczenia występowały nieregularne zmiany o różnym nasileniu w aktywności AChE we krwi i w mózgu. Bardziej nasilony spadek aktyw­ności tego enzymu był w grupie szczurów narażonych na octan ołowiu(II) w dawce frakcjono­wanej i foschlor niż w grupie zwierząt intoksykowanych jednorazową dawką octanu ołowiu(II) i foschloru.
7
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Concentration of hepatic vitamins A and E in rats exposed to chlorpyrifos and/or enrofloxacin

100%
Spodniewska A., Barski D.
Polish Journal of Veterinary Sciences
|
2016
|
tom 19
|
nr 2
The aim of the study was to determine the level of antioxidant vitamins A and E in the liver of rats exposed to chlorpyrifos and/or enrofloxacin. Chlorpyrifos (Group I) was administered at a dose of 0.04 LD50 (6 mg/kg b.w.) for 28 days, and enrofloxacin (Group II) at a dose of 5 mg/kg b.w. for 5 consecutive days. The animals of group III were given both of the mentioned above compounds at the same manner as groups I and II, but enrofloxacin was applied to rats for the last 5 days of chlorpyrifos exposure (i.e. on day 24, 25, 26, 27 and 28). Chlorpyrifos and enrofloxacin were administered to rats intragastrically via a gastric tube. The quantitative determination of vitamins was made by the HPLC method. The results of this study indicated a reduction in the hepatic concentrations of vitamins A and E, compared to the control, which sustained for the entire period of the experiment. The four-week administration of chlorpyrifos to rats resulted in a significant decrease of vitamins in the initial period of the experiment, i.e. up to 24 hours after exposure. For vitamin A the maximum drop was observed after 24 hours (19.24%) and for vitamin E after 6 hours (23.19%). Enrofloxacin caused a slight (3-9%) reduction in the level of the analysed vitamins. In the chlorpyrifos-enrofloxacin co-exposure group reduced vitamins A and E levels were also noted, but changes in this group were less pronounced in comparison to the animals intoxicated with chlorpyrifos only. The decrease in the antioxidant vitamin levels, particularly noticeable in the chlorpyrifos- and the chlorpyrifos combined with enrofloxacin-treated groups, may result not only from the increase in the concentration of free radicals, but also from the intensification of the secondary stages of lipid peroxidation.
8

Efekty toksycznego dzialania olowiu i wybranych insektycydow fosforoorganicznych w organizmie szczura. I. Zmiany w aktywnosci fosfatazy alkalicznej [ALP] oraz stezeniu glukozy w surowicy szczurow narazonych na olow, fenitrotion i foschlor oraz olow z fenitrotionem i olow z foschlorem

100%
Barski D., Zasadowski A.
Acta Academiae Agriculturae ac Technicae Olstenensis. Veterinaria
|
1997
|
tom 25
85-99
W pracy przedstawiono wyniki badań dotyczące wpływu ołowiu, fenitrotionu i foschloru na aktywność fosfatazy alkalicznej (ALP) i stężenie glukozy w surowicy krwi szczurów w różnych okresach czasu po intoksykacji pojedynczej oraz mieszanej. Po jednorazowym poda­niu fenitrotionu lub foschloru w dawce 50 mg/kg m.c. obserwowano istotny wzrost aktywności fosfatazy alkalicznej w surowicy w porównaniu z wartością grupy kontrolnej. W grupach zwierząt zatruwanych ołowiem i fenitrotionem aktywność ALP w początkowej i końcowej fazie eksperymentu była wyższa w stosunku do aktywności tego enzymu u szczurów narażonych wyłącznie na ten insektycyd, a w przypadku intoksykacji ołowiem i foschlorem prawie we wszystkich okresach doświadczenia - obniżona. Poziom glukozy był podwyższony u szczurów, którym podano wyłącznie fenitrotion, a zwłaszcza między 6. a 24. godziną eksperymentu. Wcześniejsza aplikacja ołowiu przed fenitrotionem spowodowała istotny spadek poziomu tego parametru w tym okresie. W grupach szczurów zatruwanych foschlorem oraz ołowiem i foschlorem stężenie glukozy ulegało niewielkim wahaniom, z tendencją spadkową w stosunku do kontroli. Jedynie po dawce frakcjonowanej Pb(II) i foschlorze, w 7. i 21. dniu wystąpił wzrost poziomu glukozy w porównaniu z kontrolą, a w 12. godz., 7. i 21. dniu w stosunku do zwierząt narażonych wyłącznie na foschlor.
9
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Effect of chlorpyrifos and enrofloxacin on selected enzymes in rats

100%
Barski D., Spodniewska A.
Polish Journal of Veterinary Sciences
|
2018
|
tom 21
|
nr 1
10

Influence of Bi 58 Nowy (38% dimethoate) on pyrantel embonate concentration in the liver of rats

100%
Barski D., Zasadowski A.
Polish Journal of Veterinary Sciences
|
2009
|
tom 12
|
nr 4
The aim of the study was to determine the concentration of pyrantel residues in the liver of rats in different time points after oral administration of pyrantel embonate as well as combined administration of the Bi 58 Nowy preparation (38% of dimethoate) and pyrantel embonate. The experiment was conducted in two stages involving different doses of compounds and modes of exposure. At the first stage, the animals were administered pyrantel embonate with a stomach tube at a dose of 1000 mg/kg b.w. twice in a two-week interval, i.e. on day 14 and 28, and the Bi 58 Nowy preparation with drinking water at a dose of 15.48 mg/kg b.w. for 28 days. At the second stage, the rats received pyrantel embonate at a dose of 400 mg/kg b.w. with a stomach tube for 3 consecutive days, whereas the Bi 58 Nowy preparation was administered at a dose of 38.7 mg/kg b.w. also with a stomach tube for 5 consecutive days. In the rats doubly administered with pyrantel embonate, its residues were present until day 14, whereas when the drug was administered for 3 consecutive days they were present until day 7 of the experiment. The maximum concentration of pyrantel embonate was found in the liver after the 3rd hour, whereas a considerable decrease occurred between the 3rd and the 12th hour. The combined administration of pyrantel embonate and the Bi 58 Nowy preparation caused a significant decrease in the concentration of pyrantel residues in the liver 3 and 6 hours after exposure, as compared to the rats receiving the drug alone.
11

Residues of dimethoate in the liver and AChE activity in blood of rats after exposure to dimethoate, and dimethoate and pyrantel embonate

100%
Barski D., Zasadowski A.
Polish Journal of Veterinary Sciences
|
2006
|
tom 09
|
nr 1
The study was aimed at determining the dimethoate residues in the liver and acetylcholinesterase (AChE) activity in blood of rats exposed to dimethoate (individual intoxication), and dimethoate and pyrantel embonate (simultaneous intoxication). The experiment was carried out in two stages where various doses of preparations and exposure manners were used. In the first stage of the experiment, dimethoate (1/25 LD50) was administered to animals per os for 28 days, and pyrantel embonate (1/2 LD50) twice, i.e. on the day 14th and 28lh. In the second stage, dimethoate was administered for 5 days (1/10 LD50), and pyrantel embonate (1/5 LD50) on day 3, 4 and 5 from the beginning of dimethoate intoxication. The short presence of the dimethoate residues in the liver of the animals examined was found until the 2"d day after 28-day intoxication (1/25 LD50) and until 14th day after 5-day intoxication (1/10 LD50), however, a distinct decrease in this insecticide residues in the liver of (analysed groups of) rats occurred between the 3rd hour and the 2nd day after exposure. Dimethoate in both applied doses significantly reduced AChE activity in blood. After application of the higher dose, the inhibition of AChE was more pronounced, and the return of its activity to physiological values lasted considerably longer. Co-administration of pyrantel embonate and dimethoate, slightly influenced changes of the parameters analysed, which have been dependent not only on a dose and manner of pyrantel application but also on time which lapsed from exposure.
12

Activity of superoxide dismutase and catalase in erythrocytes and malondialdehyde concentration in the liver of rats exposed to Bi 58 Nowy and pyrantel

100%
Barski D., Zasadowski A.
Bulletin of the Veterinary Institute in Puławy
|
2008
|
tom 52
|
nr 2
The effect of an administration of Bi 58 Nowy (38% dimethoate) and/or pyrantel embonate on the activity of superoxide dismutase (SOD) and catalase (CAT) in erythrocytes and on malondialdehyde (MDA) concentration in rat liver homogenates was investigated. Bi 58 Nowy was administered for 4 weeks with drinking water at a dose of 15.48 mg/kg b.w. (1/25 LD₅₀). Pyrantel embonate was given with a stomach probe at a dose of 1 000 mg/kg b.w., twice at two-week interval, i.e. on days 14 and 28. It was found that a 4-week exposure of rats to Bi 58 Nowy resulted, especially during the first hours after exposure, in an increase in SOD and CAT activity in erythrocytes and MDA content in rat liver homogenates, as compared to the control group. This may indicate that oxidative stress has appeared. The profile of changes in the examined parameters in combined intoxication was similar to those that were observed after the administration of only Bi 58 Nowy, but the changes were more pronounced.
13

Zawartosc miedzi, cynku, kadmu i olowiu w watrobie gesi pochodzacych z wybranych ferm wojewodztwa warminsko-mazurskiego

81%
Spodniewska A., Barski D., Zasadowski A.
Ochrona Środowiska i Zasobów Naturalnych
|
2007
|
nr 31
410-413
14
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Activity of superoxide dismutase, catalase and glutathione peroxidase in rats exposed to chlorpyrifos and erofloxacin

81%
Barski D., Spodniewska A., Zasadowski A.
Polish Journal of Veterinary Sciences
|
2011
|
tom 14
|
nr 4
The aim of the study was to investigate the influence of administration of chlorpyrifos and/or enrofloxacin on the activity of chosen antioxidative enzymes i.e.: superoxide dismutase (SOD), catalase (CAT) and glutathione peroxidase (GPx) in erythrocytes of rats. Chlorpyrifos was administered by stomach tube during 28 days at a dose of 3 mg/kg bw (0.02 LD50), and enrofloxacin was administered by stomach tube at a dose of 5 mg/kg bw during 3 subsequent days. It was stated that administration of enrofloxacin at applied dose did not cause any major changes in the activity of investigated antioxidative enzymes. The four-week exposure of rats to chlorpyrifos caused noticeable decrease in SOD and CAT activity in erythrocytes of rats at the beginning of the experiment (up to 24th hour) in comparison with the control group. The activity of GPx during all periods of the experiment was increased. In the group of animals in which both chlorpyrifos and enrofloxacin were applied, the profile of changes in activity of examined enzymes was similar to that one, which was observed after administration of chlorpyrifos exclusively, what may indicate lack of co-action between compounds used in the experiment.
15

Zawartość rtęci i kadmu w wątrobie kurcząt brojlerów chowu fermowego z wybranych miejscowości województwa warmińsko-mazurskiego

81%
Zasadowski A., Barski D., Spodniewska A., Wysocki A.
Biuletyn Naukowy. Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
|
2003
|
nr 22
16

The effect of lead and selenium on the residue levels of phosphoro-organic insecticides in rat tissues

81%
Zasadowski A., Barski D., Spodniewska A.
Acta Poloniae Toxicologica
|
1997
|
tom 05
|
nr 1
63-71
17

Zmiany aktywnosci acetylocholinoesterazy [AChE] oraz poziomu wapnia i magnezu u szczurow intoksykowanych kadmem i alfametryna

81%
Zasadowski A., Barski D., Zasadowski Z., Terlecka A.
Biuletyn Naukowy. Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
|
2001
|
nr 12
193-201
18
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Toxicity of salinomycin and narasin in turkeys

81%
Markiewicz W., Barski D., Burmanczuk A., Tomaszewska E.
Journal of Elementology
|
2014
|
tom 19
|
nr 3
Coccidiosis continues to be one of the most serious diseases in poultry breeding, causing major economic losses in this industry. Many trials are conducted to prevent and control this disease. However, only a few medications are approved for use in the prevention and treatment of coccidiosis. Ionophore coccidiostats (e.g. salinomycin and narasin) act by altering the transmembrane movement of monovalent or divalent ions (Na+, K+, Ca2+, Mg2+, Rb+, Cs+), resulting in altered ionic gradients and disturbed physiological processes in coccidia. In broiler and turkey breeding, these agents are used for nearly the whole fattening period. Ionophore coccidiostats have a narrow safety margin. Their toxicity is probably due to a disturbed ion balance or to oxidative damage. Although ionophore coccidiostats are considered to be relatively safe for target animals, there are numerous reports of poisoning cases caused by these medications in birds. This paper summarizes the current state of knowledge on the toxicity of salinomycin and narasin in turkeys. It reviews the data concerning the symptoms, mortality rate and possible causes of poisoning with these agents. Moreover, the paper discusses the legal regulations regarding the use of these drugs in poultry.
19

Zmiany w parametrach biochemicznych u szczurow intoksykowanych wybranymi ksenobiotykami

81%
Zasadowski A., Barski D., Terlecka A., Spodniewska A.
Acta Academiae Agriculturae ac Technicae Olstenensis. Veterinaria
|
1993
|
tom 21
195-204
W pracy przedstawiono wyniki badań dotyczące zmian wybranych parametrów biochemicznych (glukozy, grup-SH oraz aktywności AP i Crpl) w surowicy krwi szczurów kontrolnych oraz zatruwanych octanem ołowiawym (w przeliczeniu na ołów) o stężeniu 2500 mg/dm3, podawanym przez 28 dni z wodą do picia i jednorazowo per os foschlorem w dawce 50 mg/kg m.c. Wymienione związki podawano poje­dyńczo i łącznie. Stwierdzono, że octan ołowiawy i foschlor w stosowanych daw­kach wykazują wpływ na badane parametry biochemiczne, przy czym nasilenie zmian uzależnione było nie tylko od rodzaju użytego ksenobiotyku, ale również od czasu jaki upłynął od zatrucia i sposobu intoksykacji. Zastosowanie octanu ołowiawego przed foschlorem spowodowało w niektórych okresach czasu nasilenie zmian w badanych parametrach biochemicznych — zwłaszcza aktywności fosfatazy alkalicznej i ceruloplazminy — w porównaniu z intoksykacją pojedyńczą tymi związkami.
20

Wplyw podawania roznych dawek selenu na poziom Cd, Cu i Zn w tkankach szczurow narazonych na chlorek kadmu

81%
Zasadowski A., Barski D., Spodniewska A.
Acta Academiae Agriculturae ac Technicae Olstenensis. Veterinaria
|
1996
|
tom 24
163-175
W pracy przedstawiono wyniki oznaczeń zawartości jonów kadmu, miedzi i cynku w wątrobie i nerkach szczurów po intoksykacji pojedynczej oraz mieszanej selenem i kadmem. Wymienione pierwiastki w zastosowanych dawkach powodowały u szczurów niewielkiego stopnia zaburzenia w metabolizmie miedzi i cynku. Zmianie ulegał również poziom kadmu w badanych tkankach, zwłaszcza w grupach o mieszanej intoksykacji. U szczurów narażonych wyłącznie na wybrane eksperymentalnie dawki selenu poziom kadmu był nieznacznie obniżony w stosunku do grupy kontrolnej. Charakter i natężenie występujących zmian w stężeniu badanych jonów był związany z wielkością zastosowanej dawki, sposobem intoksykacji oraz okresem czasu jaki upłynął od zatrucia. Prawdopodobnie zmiany te mogły być uzależnione również od stopnia wchłaniania jelitowego podanego kadmu i selenu, współzawodnictwa w stosunku do białek i enzymów, a także rozmieszczenia pierwiastków w tkankach pod wpływem użytych toksykantów.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.