Polski wymiar sprawiedliwości przeżywa kryzys wizerunkowy, który przekłada się na stosunkowo niski poziom zaufania publicznego do jego najważniejszych instytucji, w tym do sądów. Pojawia się więc pytanie o przyczyny tego stanu. Jednym z czynników może być sposób zarządzania w instytucjach wymiaru sprawiedliwości ich tożsamością wyrażaną przez skoordynowaną komunikację. Celem rozważań jest ustalenie, na podstawie wyników badań prowadzonych wśród przedstawicieli wymiaru sprawiedliwości, jakie jest ich podejście do zarządzania tożsamością reprezentowanych przez nich instytucji w kontekście wpływu wywieranego na wizerunek przez komunikowanie tej tożsamości. Wyniki badań własnych uzupełniono o studia literaturowe, dotyczące zagadnień tożsamości i wizerunku organizacji. W badaniach posłużono się metodą wywiadów kwestionariuszowych przeprowadzonych przez Internet. Uzyskane wyniki wskazują, że w sądach będących instytucjami wywierającymi najsilniejszy wpływ na wizerunek wymiaru sprawiedliwości, największą wagę przywiązuje się do zarządzania systemem identyfikacji wizualnej, natomiast elementy pozawizualne odgrywają w komunikowaniu tożsamości mniejszą rolę.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.