Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 7

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  wiazanie magnezu
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1

Wplyw pH podloza wzbogaconego w jony Mg2plus na zdolnosc wiazania tego pierwiastka przez drozdze piwowarskie Saccharomyces cerevisiae nr 1

100%
Rzewuska K., Blazejak S.
Żywienie Człowieka i Metabolizm
|
2008
|
tom 35
|
nr 5-6
430-442
Zbadano wpływ pH podłoża wzbogaconego w jony Mg²⁺ na zdołność wiązania tego pierwiastka przez drożdże piwowarskie Saccharomyces cerevisiae. Równocześnie określano wpływ kwasowości podłoża wzbogaconego w jony Mg²⁺ na plon biomasy komórkowej. Kwasowość czynną podłoża YPD ustalono na poziomie 4,0; 5,0; 6,0; 7,0; 8,0 oraz wzbogacono w stałą dawkę magnezu l,25g Mg²⁺/dm³ na początku 48-godzinnej hodowli prowadzonej metodą wgłębną. Badany szczep drożdży wykazał zdolność trwałego wiązania jonów Mg²⁺ z podłoży doświadczalnych. Dodatek magnezu do podłoży hodowlanych powodował wzrost zawartości tego pierwiastka w biomasie komórkowej drożdży piwowarskich, a także sprzyjał wzrostowi plonu biomasy. Najwięcej magnezu trwale związanego z komórkami drożdży uzyskano z podłoża o neutralnym pH w 48 godzinie hodowli, tj. 7,03 mg Mg²⁺/gₛ.ₛ., natomiast najwyższy plon biomasy otrzymano po 48 godzinach hodowli z podłoża o pH 6,0-12,92 gₛ.ₛ./dm³. Kwasowość czynna podłoży, a także czas hodowli były czynnikami, które decydowały o zdolności drożdży do trwałego wiązania magnezu znajdującego się w podłożu.
2

Badania zdolnosci wiazania magnezu przez drozdze piekarskie Saccharomyces cerevisiae w hodowli stacjonarnej

80%
Duszkiewicz-Reinhard W., Gniewosz M., Blazejak S., Bankowski A.
Acta Scientiarum Polonorum. Technologia Alimentaria
|
2002
|
tom 01
|
nr 1
17-26
Badano zdolność wiązania magnezu przez przemysłowy szczep drożdży piekarskich podczas hodowli stacjonarnej na podłożu YPD, wzbogaconym w jony magnezu w ilości 0,25, 0,5 i 1,25 Mg2+/dm3. Jony magnezu pochodziły z dwóch soli: MgS04 x 7H20 lub MgCl2 x 6H20. Sole magnezu dodawano do podłoży doświadczalnych na początku hodowli lub pod koniec logarytmicznej fazy wzrostu drożdży. Równolegle prowadzono hodowlę na podłożu kontrolnym (YPD bez dodatku jonów Mg2+). Zawartość magnezu oznaczano metodą ASA w biomasie nie płukanej oraz w biomasie dwukrotnie płukanej wodą dejonizowaną. We wszystkich wariantach hodowli prowadzonych na podłożach doświadczalnych uzyskano istotnie wyższą zawartość magnezu w biomasie komórkowej niż w drożdżach hodowanych na podłożu kontrolnym. Zaobserwowano, że rosnące stężenia jonów magnezu w podłożach doświadczalnych (niezależnie od źródła), powodowały zwiększanie zawartości tego pierwiastka w nie płukanej biomasie komórkowej, chociaż stwierdzane różnice nie zawsze należały do statystycznie istotnych. Dodatek magnezu do podłoży pod koniec logarytmicznej fazy wzrostu nie spowodował podwyższenia zawartości magnezu w biomasie badanej po 24 i 48 h hodowli w stosunku do podłoży wzbogaconych w magnez na początku hodowli. Większa część magnezu była luźno związana z komórkami drożdży, co stwierdzono porównując zawartości magnezu w biomasie płukanej z zawartością tego pierwiastka w biomasie nie płukanej. Zarówno rodzaj źródła magnezu, jak również jego stężenie w podłożu nie miało istotnego wpływu na przyrost biomasy komórkowej drożdży.
3

Biomasa drożdży Saccharomyces cerevisiae jako alternatywa suplementacji magnezem

80%
Rzewuska K., Mackiw E., Tomczuk K.
Żywienie Człowieka i Metabolizm
|
2009
|
tom 36
|
nr 3
600-607
W ostatnich latach prawidłowe zbilansowanie składników diety nabiera szczególnego znaczenia. Spożywana żywność o wysokim stopniu przetworzenia jest często pozbawiona wielu cennych składników, w tym związków mineralnych. Ewentualna suplementacja diety u ludzi niezbędnymi mikroelementami skierowała uwagę na drożdże, które są nie tylko bogatym źródłem białek, lecz także mogą stanowić źródło deficytowych pierwiastków. Zdolność drożdży do wiązania kationów obecnych w środowisku hodowlanym umożliwia otrzymanie biopleksów tych mikroelementów, które są deficytowe w diecie ludzi. Takie formy połączenia magnezu z białkami są znacznie lepiej przyswajalne przez organizm ludzki niż preparaty mineralne tego pierwiastka. Wzbogacona w magnez biomasa drożdży piwowarskich Saccharomyces cerevisiae może stanowić interesującą alternatywę suplementacji farmakologicznej.
4

Wplyw pH na zdolnosc wiazania magnezu przez drozdze paszowe Candida utilis ATTTC 9950 podczas hodowli wglebnej

80%
Blazejak S., Duszkiewicz-Reinhard W., Gniewosz M., Chojnacka M.
Acta Scientiarum Polonorum. Technologia Alimentaria
|
2005
|
tom 04
|
nr 2
47-57
Badano wpływ pH środowiska hodowlanego na zdolność trwałego wiązania jonów magnezu przez komórki drożdży paszowych Candida utilis ATCC 9950. Jednocześnie określono wpływ kwasowości czynnej podłoża wzbogaconego w magnez na plon biomasy komórkowej. W tym celu pH podłoży YPD ustalono na poziomach 5,0; 6,0; 7,0 oraz suplementowano jonami Mg2+ w dawce 1,25 g/dnr’ na początku 48-godzinnej hodowli wgłębnej. Stwierdzono korzystny wpływ wyższego pH podłoża na zawartość magnezu w komórkach drożdży i plon biomasy. Najwięcej magnezu (4,26 mg/gss) zawierały drożdże po 48 godzinach hodowli na podłożu o pH 7,0, natomiast najwyższy plon biomasy w warunkach doświadczenia (15,51 gss/dm3) uzyskano również z tego podłoża, ale po 24 godzinach. Kwasowość czynna była tym czynnikiem środowiska, który decydował o zdolności drożdży do trwałego wiązania magnezu, poprzez regulowanie jego dostępności do zewnętrznych struktur ściany komórkowej
5

Badanie zdolnosci wiazania magnezu przez drozdze paszowe Candida utilis ATCC 9950 w warunkach hodowli wglebnej

80%
Blazejak S., Duszkiewicz-Reinhard W., Gniewosz M., Kaminski T.
Acta Scientiarum Polonorum. Technologia Alimentaria
|
2003
|
tom 02
|
nr 1
109-123
Badano zdolność naturalnego wiązania jonów Mg2+ przez szczep drożdży paszowych Candida utilis (syn. Pichia jadinii) ATTC 9950. Hodowle drożdży prowadzono metodą wgłębną na podłożu YPD wzbogaconym w sole magnezu MgS04*7H20 lub MgCl2-6H20. Sole dodawano w takiej ilości, aby udział czystego pierwiastka w podłożu wynosił 0,25 g/dm3, 0,50 g/dm3 lub 1,25 g/dm3. Podłoże YPD wzbogacano w jony Mg2+ na początku hodowli lub pod koniec fazy logarytmicznego wzrostu drożdży. Dodatek magnezu w postaci MgCl2-6H20 sprzyjał wiązaniu tego pierwiastka z podłoża YPD przez drożdże paszowe, natomiast podany w postaci soli MgS04-7H20 pozwalał uzyskać wyższe plony biomasy komórkowej niż z podłoży YPD wzbogaconych w sól chlorkową. Najwięcej magnezu trwale związanego z biomasą komórkową (9,09 mg Mg2+/g s.s.) otrzymano po 48-godzinnej hodowli z dodatkiem soli chlorkowej w ilości l,25g Mg2+/dm3, wprowadzonej do podłoża pod koniec logarytmicznej fazy wzrostu.
6

Badanie zdolnosci wiazania magnezu przez drozdze piwowarskie Saccharomyces cerevisiae w warunkach hodowli stacjonarnej

71%
Blazejak S., Duszkiewicz-Reinhard W., Gniewosz M., Rostkowska-Demner E., Domurad E.
Acta Scientiarum Polonorum. Technologia Alimentaria
|
2002
|
tom 01
|
nr 2
55-69
Badano możliwość wiązania jonów Mg2+ przez szczep drożdży piwowarskich Saccharomyces cerevisiae Nr 1. Hodowle drożdży prowadzono na podłożu YPD wzbogaconym w sole magnezu MgS04-7H20 lub MgCl2-6H20, metodą stacjonarną (bez napowietrzania). Sole dodawano w takiej ilości, aby udział czystego pierwiastka w podłożu wynosił 0,25 g/dm3, 0,50 g/dm3 lub 1,25 g/dm3. Podłoże YPD wzbogacano w jony Mg2+ na początku hodowli lub pod koniec fazy logarytmicznego wzrostu drożdży. Celem oceny trwałości związania jonów Mg2+ z komórkami drożdży piwowarskich zawartość magnezu oznaczano w odwirowanej biomasie drożdży przemywanych i nie przemywanych wodą dejonizowaną. Badany szczep wykazał zdolność trwałego wiązania jonów Mg2+ z podłoży doświadczalnych. Dodatek MgCl2*6H20 sprzyjał wiązaniu magnezu z podłoża YPD przez drożdże piwowarskie oraz pozwalał uzyskać nieco wyższe plony biomasy (dla dawek jonów Mg2+ 0,50 g/dm3 i 1,25 g/dm3), niż z podłoży doświadczalnych z dodatkiem soli MgS04-7H20. Najwięcej magnezu trwale związanego z biomasą komórkową (15,20 mg Mg2+/dm3 podłoża) otrzymano po 24-godzinnej hodowli z dodatkiem soli chlorkowej w ilości 1,25 g Mg2+/dm3 podłoża.
7

Porównanie wiązania magnezu, wzrostu i właściwości kwaszących Lactobacillus brevis i Lactobacillus plantarum w środowisku o podwyższonym stężeniu magnezu

71%
Roman J., Gniewosz M., Mantorska J.
Acta Scientiarum Polonorum. Biotechnologia
|
2009
|
tom 08
|
nr 1
Badano dwa szczepy bakterii kwasu mlekowego Lactobacillus brevis i Lactobacillus plantarum ATCC 4080 w środowisku o podwyższonym stężeniu magne­zu. Sprawdzano zdolność wiązania magnezu, wzrost i aktywność kwaszącą tych bakterii w podłożu MRS (kontrolnym) i MRS z dodatkiem 0,5; 1,25 i 1,5 g Mg dm-3 (w przeli­czeniu na czysty pierwiastek) w postaci dwóch soli: siarczanu lub octanu magnezu. Wię­cej magnezu szczepy wiązały w podłożu zawierającym 1,5 g Mg dm-3 w postaci octanu magnezu. Po 24 h hodowli w tym podłożu w biomasie Lb. brevis stwierdzono 5,82 mg Mg g-1 s.s., a Lb. plantarum ATCC 4080 3,29 mg Mg g-1 s.s. W podłożach zawierających dodatek soli magnezowych odnotowano nieznacznie mniejszy wzrost szczepów w pierw­szych godzinach hodowli oraz nie obserwowano spadku ich właściwości kwaszących w porównaniu z hodowlą kontrolną.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.