Szczury karmione dietami zawierającymi optymalny poziom cynku i białko o niskiej wartości odżywczej pochodzące z glutenu lub kazeiny modelowo uszkodzonej (ogrzewanie z dodatkiem 5% glukozy w 90°C w ciągu 24 h i 96 h) wykazywały niższe wchłanianie pozorne cynku niż szczury na dietach z kazeiną natywną. Dodatek lizyny w postaci chlorowodorku L-lizyny lub białka bogatego w ten aminokwas (suszona plazma krwi) do diety glutenowej powodował podwyższenie wchłaniania cynku. Wchłanianie pozorne cynku z diety z dodatkiem lizyny wynosiło średnio 36,3% w porównaniu ze średnią 29,2% z diety glutenowej. Najwyższe wchłanianie cynku stwierdzono dla diety mieszanej z dodatkiem plazmy krwi.