Celem rozważań jest zaprezentowanie istoty zjawiska konsumowania bez posiadania (KBP) i jego determinant oraz wyników wstępnych rozpoznań dotyczących skłonności polskich konsumentów do angażowania się w wybrane praktyki reprezentujące KBP. Podstawą artykułu są wyniki studiów literatury oraz rezultaty badań jakościowych, zrealizowanych w formie wywiadu pogłębionego przeprowadzonego z 15 osobami. Zgodnie z wynikami badań, polscy konsumenci wydają się niezbyt chętni do wykorzystania KBP w celu zaspokajania potrzeb i jeszcze mniej skłonni, aby oferować posiadane rzeczy na wynajem. To sugeruje, że KBP oparte na wzajemnym wypożyczaniu między konsumentami ma raczej marginalny zasięg. Ocena ta jest jednak obciążona istotnymi ograniczeniami, wynikającymi z jakościowego charakteru badania. Z punktu widzenia przedsiębiorstw, zrozumienie istoty i determinant KBP warunkuje i ułatwia dopasowanie strategii rynkowej do nowego modelu zaspokajania potrzeb. Firmy mogą potraktować to zjawisko jako swoją szansę, szczególnie, jeśli odpowiednio wcześnie ją rozpoznają. Upowszechnienie KBP ma też ważne implikacje społeczne, ponieważ ogranicza niepotrzebną produkcję i marnotrawstwo. Artykuł ma charakter badawczy.