Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 9

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  susze roslinne
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Przedstawiono wyniki badań zawartości kadmu i ołowiu w 70 próbkach suszy roślin przyprawowych dostępnych w handlu detalicznym. Badanie zawartości metali ciężkich przeprowadzono techniką płomieniowej atomowej spektrometrii absorpcyjnej (FAAS). W analizowanych suszach wykryto, w zależności od gatunku rośliny, zróżnicowaną zawartość ołowiu i kadmu, która kształtowała się w zakresie 0,02-2,25 mg/kg dla ołowiu oraz 0,011-0,879 mg/kg dla kadmu. Susze zakupione w sieci hipermarketów charakteryzowały się wyższą średnią zawartością metali ciężkich w porównaniu z suszami pochodzącymi ze sklepów ekologicznych. Wyjątkiem od tej prawidłowości były próbki czosnku. Oszacowano także ryzyko wystąpienia zagrożenia zdrowotnego, wynikającego z pobrania badanych metali ciężkich z suszy roślin przyprawowych.
Suszone rośliny lecznicze są coraz powszechniej stosowane w profilaktyce i leczeniu wielu schorzeń. Polska, przetwarzająca rocznie 15-20 tys. t surowców zielarskich, jest liderem na światowym rynku. Mikrobiologiczne zanieczyszczenie suszonych roślin leczniczych i przypraw może być przyczyną ich biodeterioracji oraz obecności mikotoksyn. W artykule omówiono grzyby pleśniowe wyodrębnione z suszonych roślin leczniczych i przypraw oraz mikotoksyny, które organizmy te mogą syntetyzować.
W pracy oceniono skład chemiczny oraz aktywność przeciwgrzybową suszonych ziół przyprawowych – bazylii, oregano, rozmarynu i tymianku. Susze zakupiono w sieci handlowej w opakowaniach jednostkowych. W wymieszanym i rozdrobnionym materiale oznaczono zawartość: suchej masy, białka ogółem, cukrów ogółem, polifenoli ogółem i olejków eterycznych. Do oceny aktywności przeciwgrzybowej użyto 12 szczepów grzybów: Alternaria alternata., Aspergillus flavus, A. fumigatus, A. niger, Cladosporium herbarum, Fusarium oxysporum, Penicillium cyclopium oraz Eurotium amstelodami, E. chevalieri, E. herbariorum, E. repens, E. rubrum. W przypadku grzybów z rodzaju Eurotium stosowano podłoże Agar DG18, a w pozostałych – Malt Extract Agar. Na podłożach zawierających dodatek suszu (1 %) prowadzono doświadczalne hodowle grzybów, a na podłożach bez suszu – hodowle kontrolne. Próbę kontrolną pozytywną stanowił benzoesan sodu (0,05 %). W 3. 6. i 9. dobie inkubacji mierzono średnice kolonii doświadczalnych oraz kontrolnych i obliczano procentową inhibicję wzrostu grzybów powodowaną przez susze. Stwierdzono, że aktywność przeciwgrzybowa była zróżnicowana w zależności od rodzaju suszu, gatunku grzyba i czasu inkubacji. W 9. dniu doświadczenia susz z oregano odznaczający się największą zawartością olejku (2,40 % s.m.) i dużą zawartością polifenoli (4,06 % s.m.) powodował istotnie największe średnie zahamowanie wzrostu zarówno grzybów Eurotium ssp. (95,5 %), jak i pozostałych grzybów (90,2 %). Susz bazyliowy o najmniejszej zawartości olejku i polifenoli, a największej – białka ogółem stymulował wzrost części grzybów. Badane susze powodowały największe zahamowanie wzrostu kolonii A. fumigatus, A. alternata i E. amstelodami, a najmniejsze – A. niger i E. rubrum. Hamowanie wzrostu grzybów malało wraz z czasem inkubacji, ale różnice między średnim zahamowaniem wzrostu grzybów w 6. i 9. dniu hodowli były nieistotne. Susze z oregano, tymianku i rozmarynu efektywniej hamowały wzrost kolonii grzybów niż benzoesan sodu.
Określono skład ilościowy i jakościowy grzybów w suszach wybranych roślin leczniczych. Badania obejmowały całkowitą populacją grzybów oraz gatunki termofilne i termotolerancyjne. Udział grzybów termofilnych i termotolerancyj- nych oraz drożdży w całkowitej populacji grzybów zależał od badanej próbki suszu. Znaczący udział w populacji grzybów w suszach miały gatunki kserofilne.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.